Τώρα που έφυγε ο Τσίπρας, νομίζουν όλοι ότι είναι Τσίπρας!
Κι αν η λύση, μετά την καταστροφή των μνημονίων είναι να γυρίσουμε στο ίδιο δίπολο που μας έφερε στη χρεοκοπία του 2010, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου η Αριστερά… διαιρούνταν. Και ποτέ δεν κατάλαβα τον λόγο. Γιατί έπρεπε να είναι ΚΚΕ και ΚΚΕ εσωτερικού; Γιατί ΚΚΕ ΜΛ και ΜΛ ΚΚΕ; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πριν καλά-καλά γίνει Κυβέρνηση, έβλεπε στελέχη του να φεύγουν; Το μόνο που καταλαβαίνω είναι γιατί διαλύεται τώρα… Γιατί πήγε σπίτι του ο Αλέξης Τσίπρας. Γιατί όλοι αυτοί που αν μπορούσαν θα είχαν ο καθένας και το δικό του κόμμα, από την στιγμή που ο Τσίπρας αποχώρησε αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τον καταποντισμό του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, είδαν τον ίσκιο τους και ψήλωσαν.
Προσέξτε. Είμαι ο τελευταίος που θα υποστηρίξω ότι ο Στέφανος Κασσελάκης είναι η ιδανική λύση για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Και στο φινάλε ποιου ΣΥΡΙΖΑ; Του ολίγη από ΣΥΡΙΖΑ μάλλον. Αλλά φαντάζομαι πως σε ένα δημοκρατικό κόμμα και δη αριστερό που ο… λαός είναι πάνω απ’όλους και απ΄όλα η απόφαση του… λαού να ψηφίσουν τον (όποιον) Κασσελάκη, θα έπρεπε να τύχει του ανάλογου σεβασμού. Ή τουλάχιστον να της δοθεί χρόνος. Αντ’αυτού αυτοί που δεν βγήκαν πήραν το καπελάκι τους και έφυγαν, πετροβολώντας τον νέο αρχηγό, που -ξαναλέμε- δεν φυτεύτηκε στη θέση του παλιού. Βγήκε με την ψήφο των πολιτών. Καλώς ; Κακώς ; Εκλέχτηκε πάντως. Ψιλά γράμματα για την αριστερά μάλλον… Για ποια αριστερά θα μου πεις;
Αυτή που εδώ και δεκαετίες δεν μπορεί να βρει κοινό λόγο και τρόπο έκφρασης. Αυτήν που ευτύχησε (;) μια φορά στην Ιστορία να βγει Κυβέρνηση και ακόμη τιμωρείται. Για το ΟΧΙ που έγινε ναι. Για τη διγλωσσία. Για τις 1000+1 απόψεις. Για όλα αυτά και άλλα τόσα. Αλλά κυρίως για το γεγονός ότι όσοι έγιναν μάγκες λόγω Τσίπρα, τώρα που έφυγε ο Τσίπρας πίστεψαν ότι έγιναν… Τσίπρας.
Με μια διαφορά. Ότι ακόμα κι αυτός ο Τσίπρας του 18% είναι μάλλον ο μόνος που μπορεί να αποτρέψει τον αφανισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αυτό που μένει, μαζί με αυτό που φεύγει δεν μπορεί να εμπνεύσει ούτε κομοδίνο. Δυστυχώς. Κι αν η λύση, μετά την καταστροφή των μνημονίων είναι να γυρίσουμε στο ίδιο δίπολο που μας έφερε στη χρεοκοπία του 2010, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Για την ακρίβεια της κακομοιριάς μας.
.jpg)
