Ο Τσιτσιπάς και ο πατέρας του είναι και θύτες και θύματα, ταυτόχρονα...
Το γεγονός ότι τόσο ο πατέρας όσο και η μάνα του Τσιτσιπά έχουν δεχτεί ουκ ολίγες φορές από τον γιο τους να τους μπινελικώνει, τους κάνει εξίσου υπεύθυνους με το παιδί που μεγάλωσαν και ανέχονται- για τους δικούς τους λόγους- να τους βρίζει
Τον Στέφανο Τσιτσιπά τον λατρεύω ως τενίστα. Θα έλεγα και ως αθλητή αλλά στο μυαλό το δικό μου, ο αθλητής πρεσβεύει πολλά περισσότερα από έναν σπουδαίο τενίστα, μπασκετμπωλίστα, ποδοσφαιριστή. Γίνεται - θέλει δεν θέλει - πρότυπο συμπεριφοράς για τους πιτσιρικάδες.
Κι όχι ο νέος… Τσιτσιπάς δεν θα βρίσει σώνει και ντε τον πατέρα του, επειδή είδε να το κάνει ο Στέφανος. Αλλά όταν ο Θεός σου έχει χαρίσει την ευτυχία να έχεις φτάσει τόσο ψηλά κάνοντας αυτό που αγαπάς , όταν έχεις κατακτήσει τόσα πολλά σε τόσο μικρή ηλικία, οφείλεις πρώτα απ’ολα απέναντι στον ίδιο τον εαυτό σου να μην δείχνεις τόσο μαλάκας. Όπως φυσικά οφείλουν και οι ίδιοι οι γονείς σου να έχουν κατακτήσει τον σεβασμό σου. Γιατί και να με συμπαθάτε οι περισσότεροι όταν εσύ ο ίδιος ως πατέρας έχεις δώσει το δικαίωμα στον γιο σου να σε στέλνει να πας να γαμ…ς, έχεις τεράστιο μερίδιο ευθύνης. Πολλώ δε μάλλον όταν αυτό γίνεται πολλάκις σε… ζωντανή μετάδοση.
Το γεγονός ότι τόσο ο πατέρας όσο και η μάνα του Τσιτσιπά έχουν δεχτεί ουκ ολίγες φορές από τον γιο τους να τους μπινελικώνει, τους κάνει εξίσου υπεύθυνους με το παιδί που μεγάλωσαν και ανέχονται- για τους δικούς τους λόγους- να τους βρίζει… Κι όχι δεν είναι γονική αγάπη να αφήνεις τον γιο σου να σου μιλάει με αυτόν τον τρόπο. Είναι διαβατήριο για τη χώρα της ασυδοσίας.
Εκεί όπου κάποιος με τα χρήματα και τη δόξα του Στέφανου σε τόσο μικρή ηλικία μπορεί να εκτεθεί στον μεγαλύτερο κίνδυνο: Να χάσει τον εαυτό του. Και εκεί είναι που χρειάζεται τους γονείς, οι οποίοι πρώτα απ’ολα θα πρέπει να παραδεχτούν οι ίδιοι ότι έχουν αποτύχει στη σημαντικότερη αποστολή τους: Το μεγάλωμα ενός παιδιού.
Το γεγονός ότι στην περίπτωση της οικογένειας Τσιτσιπά τα οικογενειακά έχουν μπλεχτεί με τα επαγγελματικά είναι το μόνο ενθαρρυντικό… Γιατί; Διότι αν ο πατέρας του αποφασίσει επιτέλους να παραιτηθεί από προπονητής του (και σε αυτή την περίπτωση δεν θα έπρεπε να ανεχτεί ανάλογη συμπεριφορά) ίσως και να καταφέρει να σώσει την παρτίδα και σε ότι αφορά στην πατρική του ιδιότητα… Αλλά αυτό είναι δικό του(ς) θέμα. Εμείς όλοι μπαίνουμε σε κουβέντα γιατί όλο αυτό γίνεται σε… ζωντανή μετάδοση. Και αφορά έναν αθλητή που, είπαμε θέλει δεν θέλει, γίνεται πρότυπο.
Σε κάθε περίπτωση μικρέ, ναι εσύ που θαυμάζεις τον Στέφανο για όσα πετυχαίνει μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις πως το να στέλνεις τον πατέρα σου να πάει να γαμ…θει, δεν θα σε κάνει καλό τενίστα. Μαλακά θα σε κάνει και κομπλεξικό… Αλλά φαντάζομαι ότι θα στο έχουν διδάξει με τον τρόπο τους οι γονείς σου… Και με την αγάπη τους επίσης. Αυτή που στην ερώτηση «τι θες να γίνει το παιδί σου καλός άνθρωπος ή πρωταθλητής;» δεν μπαίνει καν στο δίλλημα…