To μήνυμα ελήφθη...

Ο ανασχηματισμός είναι πια γεγονός. Τυπικά. Στην ουσία δεν υπάρχει. Όχι όπως το λένε οι πιτσιρικάδες. Κυριολεκτικά. Δεν έγινε. Όταν όλοι οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί παραμένουν στις θέσεις τους ή παραμένουν… υπουργοί δεν υφίσταται ανασχηματισμός.

Όταν ένα έργο είναι «σούπα» και αλλάζεις απλά τους δεύτερους ρόλους, το πολύ- πολύ να κάτσεις άλλο ένα δεκάλεπτο πριν φύγεις από την αίθουσα. Και όταν εκατομμύρια κόσμου βγαίνει στο δρόμο για τα Τέμπη και τη Δικαιοσύνη και εσύ λες ότι «λάβαμε το μήνυμα» και κρατάς τους ίδιους πρωταγωνιστές, είσαι είτε κουφός, είτε υποκριτής. Κι αυτό αποδεικνύεται από την πρώτη σου κίνηση στην σκακιέρα.

Η νέα Κυβέρνηση είναι ίδια με την προηγούμενη. Και σε πρόσωπα και σε ιδέες. Είναι οι ίδιοι που φοβέριζαν τον κόσμο να μην κατέβει στους δρόμους, οι ίδιοι που έλεγαν ότι όποιος λέει για μπάζωμα είναι για τα μπάζα, οι ίδιοι που χειροκρότησαν τον υπουργό της ντροπής, οι ίδιοι που χειροκρότησαν επειδή δεν πέρασε η πρόταση μομφής… Οι ίδιοι γενικά.

Κι αν το μήνυμα δεν έχει ληφθεί με τόσα εκατομμύρια κόσμου στους δρόμους, το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Πότε και πώς θα ληφθεί; Πότε η φωνή του κόσμου θα φτάσει σε αυτόν που τους κυβερνάει; Και εν προκειμένω πότε το αίτημα για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ θα γίνει επιτέλους πράξη; Για τα Τέμπη, για το Μάτι, για τη Μάνδρα, για την Ηλεία, για την Εύβοια, για τη Θεσσαλία… Για τα παιδιά που σκοτώθηκαν, για τους ανθρώπους που κάηκαν ή πνίγηκαν… Για όλους αυτούς που έγιναν «θυσία» χωρίς να το θέλουν…

Και ναι, γιατί είναι άλλο να πεθαίνεις για την Ελλάδα κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει… Να σε σκοτώνει. Και να μην την πληρώνει κανείς. Το σύστημα, δείχνει και με αυτό τον… ανασχηματισμό ότι νιώθει δυνατό. Πανίσχυρο. Μένει να αποδειχτεί. Που; Εκεί που δίνονται οι αγώνες.