DW: Η λιτότητα βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει την κρίση χρέους χρησιμοποιώντας ως βασικό της εργαλείο τις πολιτικές λιτότητας τις οποίες καταδικάζουν οι πολίτες δείχνοντας τη δυσφορία τους στις κάλπες.

«Η κυβέρνηση του Μαρκ Ρούτε στην Ολλανδία είναι η όγδοη κυβέρνηση της ΕΕ που αποχαιρετά την εξουσία στα συμφραζόμενα της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη» τονίζει ο συντάκτης του δημοσιεύματος, προσθέτοντας ότι η κρίση έχει βγάλει στο δρόμο εκατομμύρια ανθρώπους από την Αθήνα έως τη Ρώμη και τη Μαδρίτη, οδηγώντας σε πρωτοφανείς κυβερνητικές ανατροπές.

Η αποσταθεροποίηση είναι έκδηλη στην Ελλάδα, που λίγο πριν τις εκλογές, παρατηρείται ανασύνθεση της «κομματικής γεωγραφίας». Εάν επαληθευθούν οι δημοσκοπήσεις, 9 κόμματα τουλάχιστον θα μπουν στη Βουλή, ωστόσο κανένα δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει από μόνο του.

Ανατροπές παρατηρούνται σε όλη την Ευρώπη. Στην Ιταλία, ο Μόντι αντιμετωπίζει μια ισχυρή κοινωνική αντιπολίτευση, που αντιδρά στις εργασιακές μεταρρυθμίσεις. Πρόσφατο παράδειγμα είναι οι γαλλικές εκλογές αλλά και η διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού στην Ολλανδία.

Τα ακραία κόμματα αποκτούν ισχυρό λόγο

Ωστόσο, από τη λιτότητα ενισχύονται εντυπωσιακά λαϊκιστικά και ακροδεξιά κόμματα, που εντείνουν τις πιέσεις προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Μερίδα οικονομολόγων προειδοποιεί ότι αν δεν αλλάξει η πολιτική λιτότητας, «η κρίση θα εισβάλει στον πυρήνα της ευρωζώνης».

Οι βίαιες περικοπές σε υπερχρεωμένες χώρες οδηγούν στην εξαθλίωση μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων, την ώρα που ενισχύονται οι ακραίοι πολιτικοί σχηματισμοί. Ένα τέτοιο ισχυρό μήνυμα αποτελεί το ποσοστό του 18% που κέρδισε η Μαρίν Λεπέν στις γαλλικές εκλογές.

«Μπορεί αυτά τα ακραία κόμματα να μην βρίσκονται στα πρόθυρα της ανάληψης της εξουσίας, αλλά έχουν ισχυρό λόγο, όταν επαναχαράσσονται οι βασικές γραμμές της δημόσιας συζήτησης», παρατηρεί ο γάλλος πολιτικός επιστήμονας Ζαν Υβ Καμύ.

Όλοι κοιτούν την 6η Μαΐου

Οι αγορές έχουν στραμμένα τα βλέμματά τους στην 6η Μαΐου, οπότε θα διεξαχθεί ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, πέραν των εθνικών εκλογών στην Ελλάδα.

Η εκλογή του επόμενου προέδρου της Γαλλίας εκτιμάται ότι θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις της Ευρώπης. «Ένας σοσιαλιστής πρόεδρος δεν είναι φυσικά η καλύτερη έκβαση», σχολιάζουν οι άνθρωποι των αγορών, υπενθυμίζοντας ότι ο Ολάντ θέλει την επαναδιαπραγμάτευση του δημοσιονομικού συμφώνου.

Πάντως, ο γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Μελετών της Γερμανικής Οικονομίας, IW, Μίχαελ Χούτερ χαρακτηρίζει «προεκλογικές φανφάρες» τις δεσμεύσεις του σοσιαλιστή Ολάντ και υποστηρίζει ότι οι αγορές θα πλήξουν πολύ γρήγορα τη Γαλλία. «Τα περιθώρια άσκησης εθνικής πολιτικής, αντίθετης προς την οικονομική λογική, είναι στις μέρες μας στενότερα από ότι πριν από 30 χρόνια», προσέθεσε.

Ωστόσο οι πολίτες αντιμετωπίζουν διαφορετικά το ζήτημα. Οι κοινωνίες είναι διχασμένες. Η κρίση χρέους ανέδειξε νέες αντιθέσεις και ένα νέο μέτωπο μεταξύ αγορών και Δημοκρατίας. Το χειρότερο, καταλήγει το δημοσίευμα, είναι ότι κανείς δεν φαίνεται να έχει πραγματικά ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση και αποκατάστασης των κοινωνικών και πολιτικών ισορροπιών.