Ετεοκλής Παύλου: Η συγκινητική ανάρτηση για τη μητέρα του και «το παιδί που είναι σε κώμα»

Με μια συγκινητική ιστορία για τον ίδιο και την περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε τίμησε ο Ετεκολής Παύλου τη μητέρα του
Με μια συγκινητική ιστορία για τον ίδιο και την περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε τίμησε ο Ετεκολής Παύλου τη μητέρα του
Instagram
2'

Με μια ιστορία για ένα παιδί «που είναι σε κώμα και χαροπαλεύει στη ΜΕΘ» και τη μητέρα του η οποία βρέθηκε συνέχεια δίπλα του τίμησε ο Ετεοκλής Παύλου τη γιορτή της Μητέρας χθες, Κυριακή, 8 Μαΐου.

Ο Ετεοκλής Παύλου στην ανάρτησή του, την οποία συνοδεύει με φωτογραφίες, περιγράφει πώς ο «ασθενής» ξέσπασε σε κλάματα όταν η μητέρα του έβαλε στο χέρι της πάνω στο δικό του.

«Η αγάπη της μητέρας, το μαγικό αυτό συναίσθημα προκάλεσε την συγκεκριμένη και μοναδική αντίδραση του ασθενή. Ο ασθενής είχα την τύχη να είμαι εγώ και αυτή η γλυκιά μανούλα είναι η μητέρα μου και λέω την τύχη επειδή ένιωσα την αγάπη της μάνας τόσο δυνατά που σχεδόν είχε γεύση» προσθέτει ο Ετεοκλής Παύλου.

Δείτε την ανάρτησή του για την γιορτή της μητέρας

Τι έγραψε ο Ετεοκλής Παύλου για τη μητέρα του

Θα σας διηγηθώ μια ιστορία για ένα παιδί και την μητέρα του. Η ιστορία βρίσκει Το παιδί να είναι σε κώμα και να χαροπαλεύει στην μονάδα εντατικής θεραπείας.
Οι ελπίδες των γιατρών να ζήσει ελάχιστες …Για τη μητέρα όμως ακόμα και το ελάχιστο ήταν πολύ. Οι γιατροί συμβούλεψαν την οικογένεια να μπαίνει στο δωμάτιο και να του μιλάει γιατί ακόμα και όταν είναι σε κώμα ο ασθενής είναι πολύ σημαντικό και έτσι έγινε!!Οι προσπάθειες όλων ήταν μάταιες. Κάποια στιγμή και ενώ ο ασθενής εξακολουθούσε να βρίσκεται σε κώμα, μπήκε η μητέρα του και έβαλε το χέρι της πάνω στο δικό του και τότε ο ασθενής ξέσπασε σε κλάματα. Η αγάπη της μητέρας, το μαγικό αυτό συναίσθημα προκάλεσε την συγκεκριμένη και μοναδική αντίδραση του ασθενή. Ο ασθενής είχα την τύχη να είμαι εγώ και αυτή η γλυκιά μανούλα είναι η μητέρα μου και λέω την τύχη επειδή ένιωσα την αγάπη της μάνας τόσο δυνατά που σχεδόν είχε γεύση. Στον όρο μητέρα, εκεί ξεκινούν και τελειώνουν όλα…πάντα δίπλα μου στα πιο δύσβατα και σκοτεινά μονοπάτια, σε αυτά που ακόμα και ο ίδιος μου ο εαυτός προσπαθεί να ξεχάσει ότι υπήρξε. Η γλυκιά μου μανούλα Δήμητρα και η γλυκιά μου μανούλα Ελενη, που θα τους είμαι πάντα ευγνώμων που μου επιτρέπουν να ζω δίπλα τους, δίπλα σε αυτές τις δυο υπέροχες μανούλες της ζωής μου.

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου.