Η αποκάλυψη του Παντζή: Για ποιον ήταν γραμμένο το «φυσάει πολύ» του Πλούταρχου; (vid)

Ο Κωνσταντίνος Παντζής διηγήθηκε στο «Πάμε Δανάη» άγνωστες ιστορίες πίσω από τα τραγούδια του, που έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Ο συνθέτης μίλησε για τα επαγγελματικά του, αλλά και για τα πρώτα τραγούδια που συνέθεσε και άφησαν εποχή.

«Το 1994 έγραψα το πρώτο μου τραγούδι σε στίχους του Γιάννη Πάριου. Ήμασταν στην Πάρο και την πρώτη φορά που πήραμε την κασέτα για να ακούσει κάποια τραγούδια, μου ζήτησε να τραγουδήσω τη μελωδία. Εγώ εκείνη τη στιγμή «πάγωσα», άλλα το έκανα και έτσι, έγινε το τραγούδι «Δεν φυλακίζεται η αγάπη», που το είπε η Σοφία Αρβανίτη», ανέφερε αρχικά ο Κωνσταντίνος Παντζής.

«Το 1999 με πήραν τηλέφωνο για να γράψω για έναν καινούριο καλλιτέχνη, τον Γιάννη Πλούταρχο. Το «φυσάει πολύ» ήταν γραμμένο για τον Πασχάλη Τερζή. Όταν ήρθε στο στούντιο ο Γιάννης Πλούταρχος, του είπα να κάνουμε ένα demo για τον Πασχάλη Τερζή. Ο Πλούταρχος τραγούδησε το κομμάτι και η φωνή που ακούμε είναι το πρώτο take, δεν το είπε ποτέ ξανά όλο το κομμάτι. Όταν το άκουσε ο Πασχάλης Τερζής, μου είπε ότι αυτό το τραγούδι πρέπει να το πει ο Γιάννης Πλούταρχος γιατί του ταιριάζει πάρα πολύ», αποκάλυψε στη συνέχεια.

«Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον Φοίβο ο οποίος με ρώτησε αν έχω κανένα τραγούδι για τον Γιώργο Λεμπέση. Ο Φοίβος ήθελε να «ανοίξει» τον δίσκο και να βάλει κι άλλους δημιουργούς. Του πήγα το τραγούδι «Μέριλιν Μονρόε» και ο Φοίβος έλεγε να βγει πρώτο στο δίσκο το «Μέριλιν Μονρόε» και εγώ έλεγα ένα δικό του τραγούδι.Με τον Γιώργο Αλκαίο σε κάθε δίσκο ξεπερνάγαμε τα όρια μας. Το τραγούδι «Με δυο μαρμάρινα φίλια» έγινε τελευταίο, πριν πάμε για χάραξη», δήλωσε χαρακτηριστικά.

«Ο πατέρας μου, μας είπε ότι αυτό είναι το hit του δίσκου και ότι έπρεπε να το ετοιμάσουμε. Ήμασταν 72 ώρες άυπνοι με τον Γιώργο Αλκαίο. Όταν το άκουσε την πρώτη φορά ο πατέρας μου, μας είπε πως δεν ήταν ωραίο αυτό που είχαμε κάνει. Ο Γιώργος Αλκαίος μου είπε “πάμε να το ξανακάνουμε”», συνέχισε.

Ο Κωνσταντίνος Παντζής, τοποθετήθηκε περαιτέρω, για τις συνεργασίες του με Έλληνες καλλιτέχνες.

«Ο Γιώργος Λύρας μου ζήτησε να του δώσω κάποια τραγούδια για την Πέγκυ Ζήνα. Βρεθήκαμε με τον Ποσειδώνα Γιαννόπουλο και κάναμε το «πολύ καλά περνάμε. Στην αρχή δεν το πίστευα και τόσο αυτό το τραγούδι, το θεωρούσα παιδικό. Όταν κυκλοφόρησε το κομμάτι έκανε μία μεγάλη επιτυχία. Όταν κάναμε μία μπαλάντα με την Πέγκυ Ζήνα ήρθε ο Γιάννης Πάριος στο στούντιο, μας έλεγε τον τρόπο για να πει το κομμάτι η Πέγκυ. Τελικά έκανε κάποιες δεύτερες και είχαμε «μείνει» εγώ με την Πέγκυ», υπογράμμισε, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της μουσικής πραγματικότητάς του.

«Το κομμάτι «Πόσα μεσάνυχτα» έχει τρία θέματα και ένα κατεβατό στίχους. Η Νατάσα Θεοδωρίδου έλεγε «που θα τα θυμάμαι εγώ όλα αυτά; Τελευταία μας συνεργασία με τον Σταμάτη Γονίδη ήταν το «Δεν σε θέλω. Του έβαλα μία μουσική, του είπα να την ακούσει και αν του αρέσει, να το γράψουμε. Ο Σταμάτης Γονίδης έγραψε σε δέκα λεπτά το στίχο και επίσης το τραγούδησε μέσα σε δέκα λεπτά», είπε χαρακτηριστικά.

Τέλος για την Καλομοίρα αποκάλυψε πως, «στην πρώτη μας δουλειά με την Καλομοίρα είχαμε πάει σε ένα στούντιο στη Θεσσαλονίκη και εκείνη δυσκολευόταν με τα ελληνικά. Υπήρχε ένας ηχολήπτης που ήταν λίγο πιο μεγάλος σε ηλικία και δεν δούλευε σε γρήγορους ρυθμούς. Είπα στον παράγωγο, τον Κώστα Καλημέρη, να κάτσω εγώ στη θέση του ηχολήπτη, γιατί δεν θα τελειώναμε ποτέ με τα ελληνικά. Έκατσα εγώ, γράψαμε και όταν τελειώσαμε ήρθε η Καλομοίρα που δεν με ήξερε πολύ καλά και μου είπε «σε ευχαριστώ πολύ που το έκανες αυτό, γιατί δεν θα τελειώναμε ποτέ. Στα πάρτι της Eurovision, γινόταν ένας χαμός με την Καλομοίρα, την αγαπούσαν όλοι».