Αντώνης Λουδάρος: «Είμαι μεγάλος για να κάνω περάσματα σαν να πρωτοεμφανίζομαι στην τηλεόραση»
Για την καριέρα του, το political correct, αλλά και τα λόγια του πατέρα του όταν πέθανε η μητέρα του, μίλησε μεταξύ άλλων ο Αντώνης Λουδάρος στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα».
Ο ηθοποιός Αντώνης Λουδάρος μιλώντας στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα» αναφέρθηκε στην καριέρα του, το political correct, αλλά και τα λόγια του πατέρα του όταν πέθανε η μητέρα του.
«Δύσκολο είναι να πας στο σουπερμάρκετ, όχι να κάνεις στριπτίζ στην σκηνή. Είναι απελευθερωτικό. Δεν είναι κάτι που με απασχόλησε, το έχω εύκολο το να γδύνομαι, δε με νοιάζει. Το να τολμάς να βγεις στη σκηνή “γυμνός” χωρίς να έχεις σωματότυπο “φέτες”, είναι δήλωση για την εποχή που ζούμε», δήλωσε αρχικά ο ηθοποιός.
Αναφορικά με την τηλεόραση, απάντησε: «Τηλεοπτικά με βλέπετε σε επαναλήψεις τα καλοκαίρια. Θα ήθελα να κάνω τηλεόραση, την αγαπάω πολύ. Κάποια πράγματα που συζητήσαμε δεν έγιναν, κάποια που έγιναν και μου πρότειναν δεν ήταν η στιγμή να το κάνω».
Και συμπλήρωσε: «Με κάλεσαν να κάνω γύρισμα δύο ημέρες ως guest σε μια σειρά αλλά εγώ θέλω να κάνω τηλεόραση, είμαι μεγάλος για να κάνω περάσματα σαν να πρωτοεμφανίζομαι».
«Δεν έχω χάσει δουλειά λόγω του σωματότυπού μου, αντιθέτως ενέπνευσε κόσμο για να δημιουργήσουν έναν ρόλο. Με τον Θοδωρή Αθερίδη κάναμε το «Μια μέλισσα τον Αύγουστο’ και βασιστήκαμε στον σωματότυπο για να φτιαχτεί», επεσήμανε.
Για το political correct, τόνισε: «Με το political correct προσπαθούμε να βρούμε τα πατήματά μας αλλά γίνονται και υπερβολές. Είναι λογικό, γιατί προσπαθώντας να δούμε προς τα πού θα πάμε, μπορούν να συμβούν και υπερβολές. Το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού κινηματογράφου δεν είναι πλέον political correct. Αμήχανα νιώθουμε όλοι απέναντι σε αυτό, είναι σαν να διαγράφουμε μια ολόκληρη ζωή. Πρέπει να σεβόμαστε. Μου φαίνεται αστείο που η Άλκηστις Πρωτοψάλτη αφαίρεσε τη λέξη ‘χοντρή’ από το τραγούδι ‘Άδωνις’ γιατί δεν είναι εκεί η ουσία».
Όσον αφορά στην προσωπική του ζωή, απάντησε: «Έχω κληθεί να ανεβώ στην σκηνή και να παίξω ενώ το μεσημέρι έκανα την κηδεία του πατέρα μου. Όταν πέθανε η μητέρα μου, ο πατέρας μου είπε ‘δεν ξέρω να σε μεγαλώσω, να πας σε κάποιον που ξέρει’. Στην αρχή είχα θυμώσει πολύ μαζί του, αλλά αρκετά χρόνια μετά τον κατάλαβα και τον συγχώρεσα».