Χριστίνα Βραχάλη: Ο τοκετός, το όνομα της κόρης της και η επιστροφή της στο Open

Η Χριστίνα Βραχάλη για τη γέννηση της κόρης της, τα άγχη μίας νέας μητέρας και την ανθρωπιά που έχει χαθεί
2'

Η Χριστίνα Βραχάλη σε συνέντευξη που παραχώρησε μίλησε για την επιστροφή της στο Open και τη μητρότητα.

Η δημοσιογράφος μίλησε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και ανέφερε για την τηλεοπτική της επιστροφή: «Στο Open ανήκω, είναι η οικογένειά μου, εκεί θα γυρίσω».

Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Ισχύει ότι αποχώρησα από το αθλητικό site, που εργαζόμουν. Οι κύκλοι ανοίγουν, κλείνουν, ξανανοίγουν. Ο κάθε άνθρωπος έχει κάποιους ηθικούς φραγμούς, οπότε όταν δεν νιώθω καλά κάπου, προτιμώ να αποχωρώ».

Για τη μητρότητα και τους πρώτους μήνες με την κόρη της, η Χριστίνα Βραχάλη δήλωσε: «Είναι όμορφα και αρκετά δύσκολα. Είμαστε σε μια διαδικασία γνωριμίας, σιγά σιγά αρχίζει και ανταποκρίνεται και δενόμαστε ακόμα περισσότερο. Είμαι στη διαδικασία που μαθαίνω».

Αναφορικά με τον τοκετό και τις μνήμες της από τη διαδικασία, είπε: «Η διαδικασία του τοκετού είναι κάτι που θα θυμάμαι για όλη μου τη ζωή. Γέννησα με καισαρική, οπότε είχα πλήρη αντίληψη του τι συνέβαινε. Μόλις την έβγαλαν από την κοιλιά μου, έκλαιγε πάρα πολύ και μόλις την ακούμπησαν πάνω μου και της είπα "αγάπη μου", σταμάτησε να κλαίει. Εκεί συνειδητοποίησα ότι είμαι η μαμά της. Το έχω και σε βίντεο και το βλέπω πολύ συχνά, ίσως είναι και από τις πιο δυνατές στιγμές που έχω ζήσει».

Η Χριστίνα Βραχάλη αποκάλυψε και το όνομα που θα δώσει στην κόρη της. «Θα την πούμε Ειρήνη, είναι το όνομα της μητέρας μου. Επέλεξα την ονοματοδοσία, δεν είμαι υπέρ αυτής της μεγάλης διαδικασίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πιστεύω. Έχει να κάνει με αυτό που ήθελα εγώ για τη μικρή. Έχει πολλές νονές, γιατί έχω πάρα πολύ καλούς φίλους. Είναι ο θησαυρός μου».

«Οι δυσκολίες ενός γονιού στη σύγχρονη Ελλάδα είναι πολλές. Το μεγαλύτερο σοκ το έπαθα μετά το δυστύχημα στα Τέμπη. θυμάμαι τότε, τον εαυτό μου να κλαίω κάθε βράδυ, σαν να ήταν δικά μου παιδιά. Εκεί ήταν η πρώτη φορά που είχα πει ότι χαίρομαι που δεν είμαι μητέρα κι έναν χρόνο μετά, έγινα. Αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι ότι έχουμε αρχίσει να χάνουμε την ανθρωπιά μας. Νιώθω ότι δεν έχουμε καμία ενσυναίσθηση, δεν μας νοιάζει ο διπλανός μας. Βλέπω απίστευτη σκληρότητα», ανέφερε.