Έλενα Τοπαλίδου: Η αινιγματική ανάρτηση μετά τον χωρισμό από το Νίκου Κουρή
Σαν «βόμβα» έσκασε πριν λίγες ημέρες η είδηση χωρισμού του Νίκου Κουρή και της Έλενας Τοπαλίδου, μετά από 18χρονια κοινής πορείας και δέκα μήνες έγγαμου βίου.
Αν και μέχρι σήμερα κανένας από τους δύο δεν έχει επιβεβαιώσει επίσημα τον χωρισμό, πρόσωπα από τον στενό κύκλο του ζευγαριού αναφέρουν, ότι οι δύο ηθοποιοί είναι σε διάσταση εδώ και πέντε μήνες, ενώ ιδιαίτερο προβληματισμό προκάλεσε το unfollow του Νίκου Κουρή στην σύζυγό του.
Η αινιγματική ανάρτηση της Έλενας Τοπαλίδου
Το πρωί του Σαββάτου (21/9) η Έλενα Τοπαλίδου έκανε μια νέα ανάρτηση όλο νόημα και μοιράστηκε τις σκέψεις τις με τους διαδικτυακούς της φίλους.
Την Θνητότητα δεν την συνειδητοποίησα μέχρι τώρα.
Δε την ενιωθα , υπήρξα προστατευόμενο είδος. Ενιωθα ιδιαιτέρως ευτυχής, τυχερή, ανάλαφρη και Αθάνατη στην καθημερινότητα μου…
«Σήμερα , συνέλαβα μια παραδοξη λυπη με το μυαλό μου…Το σώμα μου , έχει αρχίσει σιγά σιγά να μου λέει «γεια σου» «γεια σου»,δεν το είχα παρατηρήσει , γιατι το άφηνα πάντα να καθρέφτιζεται σε μάτια που το τόνωναν και το ομόρφαιναν,οι δικοι μου άνθρωποι, οι μαθητες μου,,ο κόσμος που σε φροντίζει και σε τιμά…
αλλά εγώ δεν το κοιτούσα.
Αλλωστε δεν το δέχτηκα ποτε…
Τωρα όμως το συμπαθώ..
Και το θαυμάζω..
Και το επιβεβαιώνω..
Οπως λοιπόν άρχισα να του κάνω παρέα,Ούπς!!!
Το σκάνδαλο της θνητότητας μπούκαρε,με φόρα.
Σε λίγες μέρες , μήνες, χρόνια ,(δεν μοιάζουν πολύ διαφορετικες αυτές οι μετρήσεις του καιρού)πρέπει να το αποχαιρετήσω, να με αποχωριστεί ,να το αποχωριστώ.
Δυσκολάκι….
Η μοίρα μας
Αυτό το σκάνδαλο….
Θα φύγει τούτο το σώμα από μένα, από το Εμένα, από το Εγώ μου, από την Ψυχή μου….(ούτε ξερω πως να το κάνω εικόνα)
Ειδικά το Εγώ μου , δεν το αντιλαμβάνομαι σχεδον καθόλου , μέ !σώμα….!!
Ποσο μάλλον χωρίς σώμα…
Χωρίς σώμα….!!!!!!
Αέρας Κοπανιστός…
Είμαι εξαναγκαστικά δημιουργική όταν τρομάζω…???️(καλλιτέχνης ???)
Έτσι έφτιαξα ένα μικρό Ρέκβιεμ για το σώμα μου , που πολλά του χρωστάω, πολύ το βασάνισα, ποτε δεν με εξέθεσε, γίναμε και φίλοι, φέραμε στον κόσμο το πιο τρυφερό, χρήσιμο, έντιμο, μεγαλόκαρδο, χαρούμενο πλάσμα που έχουμε συναντήσει…
Το σεβαστηκα το σώμα μου λιγουλάκι τα τελευταία χρόνια,
Έμενα, (αν θα γινόταν να υπάρχω κάπου , κάπως,μετά την οριστική αποχώρηση του)
Θα μου έλλειπε ναι…
Πολύ…
Έχει αμέτρητες ελιτσες , όπως ο μπαμπάς μου είχε…
Δεν θα μετρηθούν , θα πάνε ίσως κάπου όλες μαζί παρέα…Κατασκήνωση…Χαλκιδική τρίτο πόδι…
Επίσης
Δεν θα μπορούσα να κάνω μπαλέτο χωρίς αυτό,,,
Μεγάλο πένθος….Απαπα!!!!
Στη γη δεν θα λείψει …
Εχει αυτή …σώματα και σώματα..
Δεν την φοβάμαι…
Ένα Ρέκβιεμ για το σώμα μου…
Όταν δεν θα είναι πια εδώ τριγύρω
Σε δυο πράξεις γιατί δεν χωρούσε
Αγαπη μόνο .
Και χιούμορ …..
Να την κλείσουμε την πόρτα πίσω
μας όμορφα και απαλά.…»