Αλέκος Συσσοβίτης: Για να αποδείξεις πως είσαι καλός πρέπει να αντέξεις στον χρόνο

Ο Αλέκος Συσσοβίτης έχει επιστρέψει για τα καλά στις οθόνες μας, καθώς αυτή την στιγμή συμμετέχει σε δύο τηλεοπτικές σειρές. Αρχικά εμφανίζεται στον δεύτερο κύκλο της επιτυχημένης σειράς του Alpha «Γιατρός» αλλά και στο «Πόρτο Λεόνε» που ξεκινάει τώρα γυρίσματα.

Ο ίδιος παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό «Λοιπόν» για τον χώρο της υποκριτικής και σχολίασε το γεγονός πως κάποιες φορές οι σκηνοθέτες επιλέγουν παίκτες ριάλιτι για τους ρόλους, λόγω του μεγάλου αριθμού ακολούθων που έχουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

-Είστε στον χώρο πάνω από τριάντα χρόνια, σας ενοχλεί το γεγονός ότι κάποιοι σκηνοθέτες και παραγωγοί επιλέγουν περσόνες από ριάλιτι και όχι ηθοποιούς να παίξουν στις σειρές;

«Δεν πιστεύω ότι οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες πέφτουν εύκολα σ αυτήν την παγίδα. Η υποκριτική είναι πάρα πολύ δύσκολη. Δεν νομίζω ότι παίρνουν παιδιά λοιπόν που δεν μπορούν να σταθούν και δεν μπορούν να παίξουν. Δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν τα λένε και είναι στον χώρο. Η δουλειά από μόνη της θα τους πετάξει. Για να αποδείξεις ότι είσαι καλός ηθοποιός πρέπει να αντέξεις στον χρόνο. Αυτό δεν ισχύει μόνο στη δική μας δουλειά, αλλά σε όλες τις δουλειές».

-Είναι μόδα επίσης να επιλέγουν τους ηθοποιούς με βάση τους followers που έχουν στο Instagram…

«Το θεωρώ ανούσιο αυτό και δεν έχω να σχολιάσω τίποτα!»

-Μέχρι σήμερα, έχετε πραγματοποιήσει τους στόχους σας, νιώθετε χορτάτος και πλήρης;

«Είναι σχετικό αυτό. Πάντα θα φαντάζομαι νέα πράγματα απ’ ό,τι μπορεί η πραγματικότητα να μου δώσει. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Το όνειρο πρέπει να υπάρχει. Πρέπει να είσαι ανοιχτός, στο να ξεκινήσει η ζωή και να σου φέρει καινούργια πράγματα. Δεν θα κλείσω τα ματάκια μου χορτάτος ότι έκανα αυτά που ονειρευόμουν, αλλά θα κλείσω τα ματάκια μου με το ότι δόθηκα σε αυτά που μου ήρθανε, τα απόλαυσα και μου μάθανε παραπάνω πράγματα από αυτά που θα μπορούσα να μάθω διαλέγοντας άλλους δρόμους».

-Είστε ένας από τους πιο γοητευτικούς Έλληνες ηθοποιούς, έχετε βιώσει μέχρι σήμερα κάποιο ακραίο περιστατικό θαυμασμού;

«Δεν με βιάσανε δημοσίως (γέλια). Έχω μεγαλώσει στον δρόμο και δεν μπορεί τίποτα από αυτά να με εκπλήξει ή να με σοκάρει».