Πίσω από τις πόρτες του ερειπωμένου Λεπροκομείου της Χίου

Το συγκεκριμένο συγκρότημα, το οποίο ήταν γνωστό και ως «Λοβοκομείο», σύμφωνα με τις πληροφορίες που έδωσε στην Daily Mail η Κέλλυ Κατσαρού, «στέγασε» τις ψυχές πολλών ανθρώπων, οι οποίοι την εποχή εκείνη αντιμετωπίζονταν σαν απόβλητα, καθώς έπασχαν από τη συγκεκριμένη νόσο, η οποία ήταν πάντοτε ιδιαίτερα παρεξηγημένη.

Το Λοβοκομείο, άνοιξε για πρώτη φορά το 1378, ως η πρώτη αποικία λεπρών της Ελλάδας, αλλά και μία από τις πρώτες που λειτούργησαν στην Ευρώπη, ενώ, ακόμα και σήμερα, υπάρχει έξω από αυτή η πινακίδα που γράφει «Λεπροκομείο Χίου».

Το Λεπροκομείο έκλεισε οριστικά το 1957 και από τότε καταρρέει. Οι πόρτες έχουν ξεχαρβαλωθεί, τα έπιπλα είναι αναποδογυρισμένα και χαλασμένα και εδώ και εκεί βρίσκονται διάσπαρτα τα προσωπικά αντικείμενα παλιών τροφίμων... Οι εικόνες είναι πραγματικά συγκλονιστικές, μαρτυρίες ενός τόπου που φιλοξένησε τις τύχες πολλών άρρωστων ανθρώπων.

Το 1873, ο Νορβηγός γιατρός Γκέρχαρντ Αρμάουερ Χάνσεν (προς τιμή του η λέπρα πήρε το όνομα του) ανακάλυψε πως η ασθένεια προκαλείται από το βακτήριο Mycobacterium leprae. Μέχρι όμως τη δεκαετία του 1940, η θεραπεία της γινόταν επώδυνα και με αναποτελεσματικές ενέσεις.

Το Λοβοκομείο της Χίου έχει χαρακτηριστεί Ιστορικό Μνημείο.