Ολόκληρο το άρθρο της Αντζελίνα Τζολί στους New York Times

Το άρθρο της προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση, ενώ χαρακτηρίστηκε από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης ως δείγμα γενναιότητας.

Ολόκληρο το άρθρο της διάσημης ηθοποιού:

«Η μητέρα μου πολέμησε τον καρκίνο για περίπου μία δεκαετία και πέθανε στα 56 της χρόνια. Κράτησε όσο μπορούσε για να δει το πρώτο από τα εγγόνια της και να τα κρατήσει στα χέρια της. Τα υπόλοιπα όμως παιδιά μου δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να την γνωρίσουν και να βιώσουν πόσο αγαπητή και πόσο ικανή να δίνει ευγνωμοσύνη ήταν.

Συνήθως μιλάμε για την «μανούλα της μανούλας» και βρίσκω τον εαυτό μου να προσπαθεί να τους εξηγήσει την ασθένεια που την πήρε μακρυά από εμάς. Με έχουν ρωτήσει εάν το ίδιο μπορεί συμβεί και σε μένα. Πάντα τους έλεγα να μην ανησυχούν, όμως η αλήθεια είναι πως κουβαλάω και εγώ το λανθάνον γονίδιο BRCA1, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο να εμφανίσω και εγώ καρκίνο του μαστού και καρκίνο των ωοθηκών.

Οι γιατροί εκτίμησαν πως έχω 87% πιθανότητα για καρκίνο του μαστού και 50% πιθανότητα να αναπτύξω καρκίνο των ωοθηκών, παρά το γεγονός πως κάθε περίπτωση είναι διαφορετική σε κάθε γυναίκα.

Μόνο ένα ποσοστό του καρκίνου του μαστού είναι αποτέλεσμα κληρονομικών γονιδιακών μεταλλάξεων. Αυτές με το ελάττωμα έχουν 65% μέσο όρο για να τον αναπτύξουν.

Μόλις έμαθα πως πρόκειται για μέρος της πραγματικότητάς μου, αποφάσισα να είμαι ενεργητική και να ελαττώσω το ρίσκο όσο περισσότερο μπορούσα. Πήρα την απόφαση να κάνω μία προληπτική διπλή μαστεκτομή. Ξεκίνησα με τα στήθη μου καθώς ο κίνδυνος για καρκίνο του μαστού ήταν υψηλότερος από αυτόν του καρκίνου των ωοθηκών και η εγχείρηση πολυπλοκότερη.

Στις 27 Απριλίου τελείωσα το τρίμηνο των ιατρικών διαδικασιών που απαιτούνταν για την μαστεκτομή. Όλο αυτό το διάστημα κατάφερα να κρατήσω μυστικό το πρόβλημα και να συνεχίσω την δουλειά μου.

Αλλά γράφω για αυτό τώρα επειδή ελπίζω ότι άλλες γυναίκες θα επωφεληθούν από την εμπειρία μου. Ο καρκίνος είναι ακόμη μία λέξη που οξύνει τον φόβο στις καρδιές των ανθρώπων παράγοντας μία βαθιά αίσθηση αδυναμίας. Αλλά σήμερα είναι πιθανό να μάθουμε μέσω μίας αιματολογικής εξέτασης τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του μαστού και καρκίνου των ωοθηκών και να δράσουμε.

Η δική μου διαδικασία ξεκίνησε στις 2 Φεβρουαρίου με μία επέμβαση γνωστή ως «nipple delay», η οποία διώχνει την ασθένεια από τους αγωγούς του μαστού και διοχετεύει περισσότερο αίμα στην περιοχή. Αυτό προκαλεί περισσότερο πόνο και πολύ μελάνιασμα, αλλά αυξάνει την πιθανότητα να σωθεί η θηλή.

Δύο εβδομάδες αργότερα έκανα την κύρια εγχείρηση όπου ο ιστός του στήθους αφαιρέθηκε και προσωρινά «γεμίσματα» τοποθετήθηκαν στην θέση του. Η επέμβαση μπορεί να διαρκέσει οχτώ ώρες. Ξυπνάς με σωλήνες αποστράγγισης και «επεκτάσεις» στο στήθος σου. Μοιάζει με σκηνή βγαλμένη από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αλλά μερικές μέρες μετά την εγχείρηση μπορείς να επιστρέψεις στην κανονική σου ζωή.

Εννέα εβδομάδες μετά η τελική εγχείρηση ολοκληρώνεται με την ανακατασκευή του στήθους με εμφυτεύματα. Υπήρξαν πολλές αναβαθμίσεις στην διαδικασία της εγχείρησης τα τελευταία χρόνια και τα αποτελέσματα μπορεί να είναι πολύ όμορφα.

Ήθελα να τα γράψω αυτά για να πω στις άλλες γυναίκες πως η απόφαση να κάνεις μαστεκτομή δεν είναι εύκολη. Αλλά είναι μία απόφαση για την οποία είμαι πολύ χαρούμενη που πήρα. Οι πιθανότητες να αναπτύξω καρκίνο του μαστού έπεσαν από 87% σε 5%. Μπορώ να πω στα παιδιά μου να μην φοβούνται μήπως χάσουν την μητέρα τους από καρκίνο του μαστού.

Είναι καθησυχαστικό να βλέπεις πως τίποτα δεν τους κάνει να νοιώθουν άβολα. Μπορούν να δουν τα μικρά σημάδια μου και τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα είναι απλά ίδια, όπως ήταν πάντα. Και ξέρουν πως τους αγαπάω και θα κάνω τα πάντα για να είμαι δίπλα τους όσο περισσότερο μπορώ. Σε προσωπικό επίπεδο δεν αισθάνομαι λιγότερο γυναίκα. Αισθάνομαι πιο ισχυρή που πήρα μία δυνατή απόφαση η οποία δεν θα μειώσει σε καμία περίπτωση την θηλυκότητά μου.

Είμαι τυχερή που έχω για σύντροφο τον Μπραντ Πιτ, ο οποίος με αγαπά και με στηρίζει. Έτσι ο καθένας που έχει σύζυγο, ή κοπέλα που περνά κάτι τέτοιο, να ξέρει πως είναι πολύ σημαντικό κομμάτι αυτής της μετάβασης. Ο Μπραντ ήταν διαρκώς στο πλευρό μου. Καταφέραμε να βρίσκουμε στιγμές να γελάμε μαζί. Ξέραμε πως αυτό ήταν το σωστό πράγμα που έπρεπε να κάνουμε για την οικογένειά μας και για να είμαστε εμείς οι δύο κοντά ο ένας στον άλλον.

Για κάθε γυναίκα που τα διαβάζει αυτά, ελπίζω να βοηθά πως ξέρεις ότι έχεις επιλογές. Θέλω να ενθαρρύνω κάθε γυναίκα, ειδικά εάν έχει οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού ή των ωοθηκών να ψάξει για πληροφορίες και ειδικούς που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την άποψη της ζωής προκειμένου να κάνει τις δικές της επιλογές.

Είμαι ενήμερη πως υπάρχουν πολλοί υπέροχοι ειδικοί στην ολιστική ιατρική που εργάζονται πάνω σε εναλλακτικές εκτός χειρουργικής επέμβασης. Η δική μου αγωγή θα αναρτηθεί σύντομα στο διαδίκτυο και ελπίζω να είναι χρήσιμη για άλλες γυναίκες.

Μόνο ο καρκίνος του μαστού σκοτώνει περίπου 458.000 ανθρώπους κάθε χρόνο σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας, κυρίως σε χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα. Πρέπει να γίνει προτεραιότητα η διασφάλιση πως περισσότερες γυναίκες θα έχουν πρόσβαση σε γονιδιακές εξετάσεις και σε προληπτικές πρακτικές που θα τους σώσουν την ζωή, ασχέτως των πόρων και των μέσων που διαθέτουν και οπουδήποτε και αν ζουν. Το κόστος για την εξέταση του BRCA1 και του BRCA2 των 3.000 δολαρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελεί ένα εμπόδιο για πολλές γυναίκες.

Επιλέγω να μην κρατήσω την ιστορία μου ιδιωτική επειδή υπάρχουν πολλές γυναίκες που δεν γνωρίζουν πως μπορεί να ζουν υπό την σκιά του καρκίνου. Ελπίζω, πως και αυτές, θα μπορούν να κάνουν γονιδιακές εξετάσεις και εάν έχουν, και αυτές, υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου, να ξέρουν πως έχουν επιλογές.

Η ζωή μας θέτει πολλές προκλήσεις. Αυτές που δεν θα έπρεπε να μας φοβίζουν είναι αυτές τις οποίες μπορούμε να ελέγξουμε».