'Ερευνα του Τέλλογλου στο Star: «Μένω ή φεύγω;»

Η Ελλάδα σαν χώρα χωρίς βιομηχανική βάση δύσκολα μπορούσε πάντα να προσφέρει απασχόληση σε όλα τα είδη των μηχανικών, εκτός από τους πολιτικούς μηχανικούς. Η κρίση δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο τα πράγματα με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι νέοι μηχανικοί με καλές σπουδές και ακόμα καλύτερες ιδέες, να εγκαταλείπουν την ελληνική αγορά.

Τρεις μηχανικοί αναζητούν και βρίσκουν εργασία: Από την Ελλάδα στη Γερμανία, από την Ισπανία στην Ελλάδα και από το Μετσόβιο στη νεανική επιχειρηματικότητα.

Όταν ξεκίνησε ο Άκης Β. (32 ετών) από το Πολυτεχνείο της Ξάνθης, βρέθηκε σε μια πολύ μεγάλη μονάδα της Ορεστιάδας. Ήταν πριν το πρώτο μνημόνιο. Γρήγορα κατάλαβε ότι έπρεπε να ψάξει για μια καινούργια δουλειά καθώς οι συνάδελφοί του λιγόστευαν μαζί με τις παραγγελίες και ο παράδεισος, που του είχαν υποσχεθεί όταν προσελήφθη, μάλλον έμοιαζε με κόλαση. Ο Άκης, που επέλεξε να εγκαταλείψει τον τόπο που μεγάλωσε στη Στουτγάρδη για να ζήσει στην Ελλάδα, άρχισε να γράφει σε γερμανικές εταιρείες μέχρι που το 2012 προσελήφθη σε ένα γραφείο μηχανικών, που σχεδιάζει το ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο μας μεγάλης γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, βόρεια του Μονάχου. Τί βρήκε στη νέα του δουλειά που δεν το είχε βρει στην ελληνική αγορά εργασίας; Τί είναι αυτό, που του λείπει από την Ελλάδα, που αρχικά επέλεξε ως τόπο εργασίας και κατοικίας;

Ο Διονύσης Γ. (42 ετών) αποφοίτησε από το Μετσόβιο την εποχή, που ξεκινούσε η χρυσή δεκαετία της κινητής τηλεφωνίας (1994). Ως το 2004 δούλεψε για μια μεγάλη ελληνική εταιρεία τηλεπικοινωνιών αλλά τη χρονιά αυτή αντελήφθη ότι αν έμενε και άλλο δεν θα προχωρούσε επαγγελματικά και αποφάσισε να φύγει στην Ευρώπη. Η ελληνική αγορά τηλεπικοινωνιών είχε κορεσθεί, η "χρυσή δεκαετία" είχε τελειώσει. Ο Διονύσης Γ. περιπλανήθηκε σε όλη την Ευρώπη (Ιταλία, Ολλανδία, Γαλλία, Μ. Βρετανία, Ισπανία) δουλεύοντας ως ελεύθερος επαγγελματίας μηχανικός σε εταιρείες, που κατασκεύαζαν και δοκίμαζαν λογισμικό για εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Ακούγοντας τον διευθύνοντα σύμβουλο μιας πολυεθνικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών να αναγγέλλει στον πρωθυπουργό Σαμαρά τη δημιουργία κέντρου ανάπτυξης τεχνολογίας στην Αθήνα, αναζήτησε μια θέση μεταξύ των 130 μηχανικών, που θα προσλαμβάνονταν. Πριν τρείς μήνες ο Διονύσης Γ. ήταν ένας από τους μετρημένους στα δάκτυλα του ενός χεριού Έλληνες που βρήκαν δουλειά γυρίζοντας από την Ευρώπη, ένας προπομπός μιας θετικής εξέλιξης ή κάτι το μεμονωμένο;

Ο νεότερος από τους τρείς μηχανικούς είναι ο 23χρονος Δημήτρης Ν. δεν έχει πάρει ακόμα το πτυχίο του στους ηλεκτρολόγους του ΕΜΠ εξαιτίας της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων αλλά συμμετέχει σε μια εταιρεία, που επιχειρεί να διαδώσει την τεχνολογία LED στον φωτισμό συμμετέχοντας σε δημόσια και ιδιωτικά έργα. Ο Δημήτρης Ν. δεν είναι ακόμα σίγουρος ότι έκανε το σωστό μένοντας στην Ελλάδα και πιστεύει ότι αυτό θα φανεί τους επόμενους μήνες.

Εκπρόσωποι τριών γενεών μηχανικών, έκαναν διαφορετικές επιλογές έχοντας ωστόσο την ίδια βασική θέση στο ερώτημα "μένω ή φεύγω;". Η απάντησή τους δεν εξαρτάται μόνο από το ερώτημα αν έχουν ή δεν έχουν δουλειά αλλά κυρίως από την προοπτική και τη δημιουργικότητα της δουλειάς, που τους προσφέρεται.

STAR Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014, στις 23:30