Η Μακρή Λυμπέρη, ο Κωστόπουλος και οι μπαταχτσήδες των Μedia
Την ώρα που εκατοντάδες πρώην εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις του Πέτρου Κωστόπουλου (ΙΜΑΚΟ) και του Ομίλου Λυμπέρη έχουν μείνει στο δρόμο, δίχως να μπορούν (επί της ουσίας) να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους, ο χώρος των Media βιώνει μια νέα «μέθοδο» παραπλάνησης των αρχών και της διαφημιστικής αγοράς.
Πρώτος... μετρ της «πτώχευσης», σύμφωνα με τις καταγγελίες των πρώην εργαζομένων του και εν συνεχεία της προσπάθειας για την επανάκαμψη στην αγορά, Πέτρος Κωστόπουλος.
Ο άνθρωπος που έκλεισε την ΙΜΑΚΟ και μετά από μια μικρή... ανάπαυλα, επανέκαμψε ανοίγοντας το δρόμο που θα έπρεπε να κλείσει με άμεση και δυναμική παρέμβαση των αρμόδιων φορέων. Αν στην Ελλάδα υπήρχαν σοβαροί ελεγκτικοί μηχανισμοί και θεσμοί που υπηρετούν πραγματικά την υγιή ανάπτυξη στο χώρο των Media, σίγουρα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Γιατί αυτό που από την πρώτη στιγμή διεκδικούσαν οι απολυμένοι από τις επιχειρήσεις Κωστόπουλου ήταν ο... έλεγχος και η τιμωρία εκείνων που λειτουργούν εις βάρος τους.
Ο εύκολος... τρόπος, λοιπόν, της εξαπάτησης εργαζομένων και ελεγκτικών μηχανισμών και της διαφημιστικής αγοράς που με τη σειρά της κάνει τα... στραβά μάτια και «πριμοδοτεί» τέτοια επενδυτικά εγχειρήματα, βρήκε μιμητές στο πρόσωπο της Ελένης Μακρή Λυμπέρη, η οποία μετά το «κανόνι» που έριξε στην αγορά ο Όμιλος Λυμπέρη, βρήκε τον τρόπο να ανοίξει το δικό της προσωπικό site και να αναζητήσει και εκείνη από την πλευρά της, μερίδιο από τη διαφημιστική πίτα.
Και αν τόσο ο κ. Κωστόπουλος, όσο και η κ. Λυμπέρη, όπως λένε οι πρώην εργαζόμενοί τους, δεσμεύονταν και τηρούσαν τις υποσχέσεις τους, πως η όποια νέα προσπάθειά τους στο χώρο των Media, θα προέκυπτε για την πλήρη εξόφληση των οφειλών τους προς εκείνους, ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.
Από τη στιγμή, όμως, που οι νέες «επενδύσεις» τους γίνονται εις υγείαν των ανέργων και όχι μόνο που άφησαν πίσω τους, οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους, οφείλουν να «ξετινάξουν» τους... νεόπτωχους επιχειρηματίες και να στείλουν το πλέον ηχηρό μήνυμα.
Το μήνυμα πως η αγορά των Media και της διαφήμισης, πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένο θεσμικό, νομικό και... ηθικό πλαίσιο, μη επιβράβευσης των μπαταχτσήδων.