Δήλωση που θα συζητηθεί: «Ο Λοΐζος θα ήταν ανύπαρκτος αν δεν είχαμε συναντηθεί»
Ο Μάνος Λοΐζος υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες μορφές του ελληνικού πενταγράμμου, έχοντας χαρίσει με το ταλέντο του ένα πραγματικά πολύτιμο υλικό που κάθε νέα γενιά καταφέρνει να εκτιμήσει ακόμα και τόσες δεκαετίες μετά τον θάνατό του.
Ποιος λοιπόν θα τολμούσε να πει την ατάκα «Ο Λοΐζος θα ήταν ανύπαρκτος αν δεν είχαμε συναντηθεί»; Θα μπορούσε να το κάνει μόνο ένας άνθρωπος με το ίδιο ταλέντο και το ίδιο εκτόπισμα με εκείνον. Ο άνθρωπος εκείνος που θα είχε συνεργαστεί μαζί του και θα γνώριζε πολύ καλά τη ζωή και το έργο του Λοΐζου. Και πράγματι πρόκειται για τον Λευτέρη Παπαδόπουλο ο οποίος είχε συνεργαστεί μαζί του, τον γνώριζε καλά και γι' αυτό δεν γίνεται αυτή η ατάκα να παρεξηγηθεί. Άλλωστε, ο Παπαδόπουλος με τον γνωστό γλαφυρό του λόγο, εξηγεί γιατί το λέει...
Μιλώντας στο popaganda για τη μεγάλη αυτή μορφή του ελληνικού πενταγράμμου, ο γνωστός δημοσιογράφος και στιχουργός θυμάται: «Το "Δεν θα ξαναγαπήσω" είναι το καλύτερο τραγούδι που έχει γράψει ο Μάνος Λοΐζος,ο οποίος θα ήταν μάλλον ανύπαρκτος αν δεν είχαμε συναντηθεί. Ήμουν θυμάμαι σε μια μπουάτ και ήρθε με το γνωστό, συνεσταλμένο ύφος του και μου λέει "είστε ο κύριος Παπαδόπουλος; Πόσο θα ήθελα να γράψω τραγούδια μαζί σας...".
Ήταν πολύ ταλαντούχος, αμέσως συνεργαστήκαμε και τα τραγούδια που κάναμε μαζί καθόρισαν τη ζωή και την καριέρα του. Γίναμε καλό δίδυμο, από τα 80 τραγούδια που έχει γράψει, πάνω από τα μισά είναι σε δικούς μου στίχους. Πολλά από αυτά έγιναν εθνικές επιτυχίες. Ο Λοΐζος έχει γράψει ότι υπάρχουν πολλοί ατάλαντοι αλλά ένας και μοναδικός Λευτέρης.»