Ανεξάρτητα ΜΜΕ και «ακηδεμόνευτα»: Διαδίκτυο βγάζει η «κάλπη» της Ενημέρωσης
Εξαθλιωμένα, άοπλα, ξεγυμνωμένα και άκυρα στα μάτια των Ελλήνων πολιτών και ψηφοφόρων, τα κανάλια και τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, σιγοκαίονται πλέον στην πυρά, βιώνοντας πλέον στο πετσί τους το μεγάλο τους «βατερλό» κάνοντας τη 12η ώρα συνεχόμενες βεβιασμένες «κωλοτούμπες» για μια θέση ρεζερβέ στην επόμενη ημέρα που ξημερώνει για τη χώρα. Όμως η ημέρα αυτή δεν τους χωράει… Είναι προφανές ότι πλέον η μηντιακή αλλοτινή κραταιά «Πόλη… εάλω» για τους εκδότες και καναλάρχες που παρακολουθούν αμήχανοι και με δεμένα τα χέρια τις δραματικές συνέπειες και τη μεγάλη ανατροπή από τη μνημειώδη αναντιστοιχία μεταξύ των ανθελληνικών θέσεών τους υπέρ της μνημονιακής κυβέρνησης και των επιδόσεών τους στην πραγματική ζωή των σκληρών αριθμών στις έρευνες τηλεθέασης, ακροαματικότητας και αναγνωσιμότητας εφημερίδων.
Στηρίζοντας όλα αυτά τα χρόνια τα ιλιγγιώδη τους budget με αβασάνιστα, άκοπα και θολά δάνεια των τραπεζιτών «κολλητών» τους που τροφοδοτούσαν - σε ένα καλοδουλεμένο πλέγμα διαπλοκής - τις παράπλευρες επιχειρηματικές δράσεις των «νταβατζήδων» της ενημέρωσης, τα ιδιωτικά κανάλια πληρώνουν τώρα την άθλια προπαγάνδα που ανέπτυξαν αναίσχυντα για τα «έργα και τις ημέρες» του δίπολου της καταστροφής (Σαμαράς – Βενιζέλος) και την ανερυθρίαστη προβολή των πιο (κωμικο)τραγικών φιγούρων της πολιτικής του ολέθρου (Α.Γεωργιάδης, Α.Λοβέρδος κ.ά.) με αντάλλαγμα την πάση θυσία διατήρηση της θέσης τους στο τρίγωνο της διαφθοράς – επίορκοι στην υποχρέωση και υπόσχεση για αντικειμενική ενημέρωση προς τον λαό, στον οποίο ανήκουν άλλωστε και οι δημόσιες συχνότητες που σαρώνουν παράνομα και χωρίς άδεια εδώ και 25 χρόνια.
Στο αντίπαλο δέος και με πενιχρά Μέσα το Διαδίκτυο – και μάλιστα πολύ συγκεκριμένες εταιρείες και sites, που σνομπάρουν οι συνδικαλιστικές ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ, κέρδισε την εμπιστοσύνη των φίλων του, αγωνίστηκε με συνέπεια και διαχωριστικές γραμμές για να καταστεί αξιόπιστη δεξαμενή «καθαρών» ειδήσεων και θέσεων προς την κοινωνία. Όταν το Newsbomb πάσχιζε να στηθεί με ίδια Μέσα διεκδικώντας και κατακτώντας τελικά μια θέση (την πρώτη) στις σοβαρές επιλογές του πολίτη, όταν το The Press Project αναγκάστηκε να μπει στον κόπο της άντλησης κονδυλίων από τους φίλους του, όταν το Κόκκινο FM του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πείσει τους ακροατές να δώσουν έστω μια μικρή εισφορά από το υστέρημά τους – επειδή η διαφημιστική αγορά το σνομπάρει ως «κομματικό» - άρα μεροληπτικό ραδιόφωνο, όταν η αυτοδιαχειριζόμενη «Εφημερίδα των Συντακτών» διαψεύδει τις Κασσάνδρες ότι θα έκλεινε …μέσα σε μια εβδομάδα, όταν το tvxs παλεύει μόνο του με τη προσωπική δουλειά του Στέλιου Κούλογλου και το left.gr, το avgi.gr ταλανίζονται από σκόπιμες νομοθεσίες που αλλάζουν τα δεδομένα της κομματικής χρηματοδότησης, όταν το olympia.gr -δίχως διαφήμιση, άρα και έσοδα- συγκεντρώνει καθημερινά τη μαζική υποστήριξη από πολίτες που κινούνται αντιμνημονιακά και πατριωτικά, οι μεγάλοι, οι καρχαρίες της ενημέρωσης είχαν ήδη προ πολλού «τσεπώσει» εκατομμύρια ευρώ από ΕΣΠΑ και άλλα προγράμματα την εποχή του πάρτυ, χωρίς να δίνουν την παραμικρή σημασία στο αύριο του Διαδικτύου και της ψηφιακής τηλεόρασης. Αποτέλεσμα; Nα εμφανίζονται τελευταίοι και καταϊδρωμένοι στην κούρσα της μετάβασης, μη μπορώντας σήμερα να συνειδητοποιήσουν τους λόγους για τους οποίους ο παλιός κόσμος χάνεται ανεπιστρεπτί.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: Το Mega των διαπλεκόμενων εκδοτών έχασε το 50% της διείσδυσής του στην κοινωνία και από 1,2 εκατ. τηλεθεατές προ 5ετίας κατάντησε σήμερα μετά βίας από την τρίτη θέση του χάρτη των καναλιών να αποσπά το χλιαρό ενδιαφέρον μόλις 600.000 πολιτών που προφανώς βαριούνται να σηκωθούν από τον καναπέ τους για να αλλάξουν σταθμό την ώρα της μετάδοσης του δελτίου ειδήσεων… Σήμερα οι μέτοχοι, που έχουν εύκολες τις κωλοτούμπες στην ιστορία της μεταπολίτευσης, πασχίζουν να πείσουν τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να απαντήσει σε μία-μία – δύο δήθεν σκληρές, «σικέ» ερωτήσεις της Όλγας Τρέμη που επανέκαμψε, ως ανακαινισμένο, αναπαλαιωμένο υλικό, σαν να έχει κάτι νέο να πει και αυτή στον πολίτη.
Δύο σκαλιά πιο πάνω ο ANT1, πιο συνεπής στο κοινό του, καταφέρνει να διατηρεί τα σκήπτρα με 860.000 τηλεθεατές να επιλέγουν για ενημέρωση το κεντρικό δελτίο ειδήσεων.
Άλλοι 750.000 «προστίθενται» στον Alpha που τηρεί περισσότερο τις ισορροπίες. Στο αντίπαλο δέος, η τελευταία μέτρηση της Ένωσης Εκδοτών Διαδικτύου (ΕΝΕΔ) για το 2014 καταδεικνύει περίτρανα ότι το Διαδίκτυο επελαύνει διαμορφώνοντας και αναδύοντας στο φως έναν «γενναίο νέο κόσμο» καθώς μόλις 4 μεγάλα sites ξεπερνούν τους 3 εκατομμύρια unique browsers ενώ πάνω από 2 εκατομμύρια μοναδικούς επισκέπτες συγκέντρωσαν άλλα έξι sites.
Ο κόσμος αντάμειψε το Newsbomb
Δεν είναι τυχαίο ότι στην κορυφή της κατάταξης βρίσκεται το newsbomb.gr με 3.398.699 unique browsers. Συνεπές, αγωνιστικό, θαρραλέο, δεν δίστασε να τα βάλει με τα συμφέροντα – καίτοι μη δανειοδοτημένο, μη διαπλεκόμενο, μη δημόσιο και μη κομματικό και χρηματοδοτούμενο από επιχορηγήσεις, Μέσο.
Το σημαντικό είναι ότι τα sites νικούν κατά κράτος έχοντας κερδίσει τα δυναμικά νεανικά κοινά που αποτελούν τον βασικό του κορμό της κοινωνίας και καλούνται να άρουν την υποθήκη της χώρας στην οποία την έβαλαν ο Σαμαράς και η συμμορία του. Ένα νευραλγικό δημογραφικό στρώμα που σύμφωνα με έρευνα της GPO γυρνά με περιφρόνηση την πλάτη στη διαπλεκόμενη Τηλεόραση, το άνευρο συστημικό Ραδιόφωνο και φυσικά στον αποδεκατισμένο Τύπο που κατακερματίζεται ολοένα και περισσότερο και ζει τις τελευταίες ημέρες της Βαβυλώνας που έχτισε την περασμένη δεκαετία χάρις στις προσφορές, τα CD, τα βιβλία και τα «καθρεπτάκια» προς Ιθαγενείς των κυριακάτικων φύλλων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ερώτηση «Με ποιον τρόπο ενημερώνεστε για τις πολιτικές εξελίξεις», το 52,9% των οι πολιτών της Α’ Αθηνών δήλωσαν προτιμούν το διαδίκτυο, ενώ το 61,5% απάντησαν ότι χρησιμοποιούν την τηλεόραση. Οι εφημερίδες βρίσκονται στην τρίτη θέση με 26,3% και το ραδιόφωνο στην τέταρτη με 12,7%.
Η σειρά κατάταξης δεν αλλάζει ούτε στη Β’ Αθηνών, εκεί που το 57,3% των πολιτών εμφανίζεται να προτιμά την ενημέρωση των πολιτικών εξελίξεων μέσω της τηλεόρασης.
Το Διαδίκτυο ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής, καθώς το εμπιστεύεται το 52,2%, τις εφημερίδες το 26,7%, το ραδιόφωνο το 14,4%, ενώ από προσωπικές επαφές ενημερώνεται το 10,8%.
Στις ηλικίες από 18 έως 29 ετών, που αποτελούν το άμεσο μέλλον της χώρας σε κέντρα εξουσίας και καίριες θέσεις παραγωγής, το 81,5% προτιμά το Διαδίκτυο, έναντι 47,8% της τηλεόρασης, 13% τις εφημερίδες και μόλις 3,3% το ραδιόφωνο. Στις ηλικίες από 30 έως 44 ετών και πάντα για την Α’ Αθήνας, το 75% δηλώνει το Διαδίκτυο, το 51,9% την τηλεόραση, το 20,2%, προτιμά την εφημερίδα, ενώ το 11,1% το ραδιόφωνο.
Το πάρτυ
Στην Ελλάδα σήμερα παραμένουν περιέργως πως ανοικτοί, διαμορφώνοντας μια παγκόσμια πρωτοτυπία, 131, κατά τεκμήριο, υπερχρεωμένοι τηλεοπτικοί σταθμοί, οι οποίοι επιμερίζονται ανάλογα με το εύρος εκπομπής τους σε 8 σταθμούς εθνικής εμβέλειας και 105 περιφερειακής εμβέλειας (προ τριετίας υπήρχαν 73 περιφερειακοί και 50 τοπικής εμβέλειας). Οι κυκλοφορίες των εντύπων έχουν υποχωρήσει επίσης δραματικά, στερώντας έτσι πολύτιμα «ζεστά» έσοδα από τα πρακτορεία. Οι πλούσιες και προσοδοφόρες κυριακάτικες εκδόσεις εκτιμάται ότι έχουν χάσει περίπου το 60% της κυκλοφορίας τους κατά μέσο όρο το 2014 εν συγκρίσει με το «χρυσό» 2007. Οι εφημερίδες των ιστορικών συγκροτημάτων έχουν χάσει την αίγλη τους κυρίως την κυκλοφοριακή τους επίδοση ενώ οι δείκτες αναγνωσιμότητας εξασθενούν. Βασική αιτία για την απομείωση της αξίας των εκδοτικών προϊόντων παραμένει σύμφωνα με έρευνες ο εναγκαλισμός των εκδοτών με την εξουσία κάθε είδους και η γραμμή που τηρούν προκειμένου να παραμείνουν σε αυτό το σχήμα.
Αν έπαψε το ενδιαφέρον των πολιτών για «κατανάλωση» Μέσων; Σε καμία περίπτωση, απλώς η μεγάλη πλειονότητα, στράφηκε στο Διαδίκτυο με τα ενημερωτικά sites να χωρίζονται σε αυτά των παραδοσιακών λεγόμενων συγκροτημάτων (που όσο τηρούν αντικοινωνική στάση τιμωρούνται από τον λαό με απαξία) και των pure digital players, αντίστοιχα (όσων δραστηριοποιούνται μόνο στο Διαδίκτυο και είναι πραγματικά αδέσμευτοι, ανεξάρτητοι και χωρίς το κακό κάρμα των «νταβατζήδων»).
Τα δεδομένα είναι συνοπτικά τα εξής:
• Οι υπερχρεωμένες εταιρείες ΜΜΕ με δανεισμό 700 εκατ. ευρώ συνολικά και οφειλές ύψους 1 δισ. ευρώ, ουσιαστικά βρίσκονται σε αγώνα επιβίωσης μέρα με τη μέρα και καμία πρόβλεψη για το μέλλον τους δεν είναι ασφαλής.
• Η συνολική διαφημιστική δαπάνη στα παραδοσιακά μέσα έχει υποχωρήσει κατά 1/3 (περίπου κατά 1 δισ.) από τα υψηλά του 2008 και έχει επιστρέψει στα επίπεδα του 2003. Τα ΜΜΕ επιχειρούν να προσελκύσουν διαφήμιση με μεγάλες εκπτώσεις (ακόμα και 90%) επί του τιμοκαταλόγου τους, αλλά ματαίως.
• Αδυναμία προσαρμογής στις νέες τεχνολογίες
• Υπερβολικά αναντίστοιχος αριθμός Μέσων σε σχέση με τον πληθυσμό και τις πραγματικές ανάγκες
• Γήρανση του πληθυσμού που καταναλώνει παραδοσιακά Μέσα
ΠΗΓΗ: NIELSEN AUDIENCE MEASUREMENT