«Songs of Experience»: Το νέο άλμπουμ των U2

Από τους ήχους του, προκύπτει ότι η διαδικασία παραγωγής ενός άλμπουμ των U2 είναι τόσο περίπλοκη όσο η αποστολή της NASA σε ένα από τα φεγγάρια του Δία. Το εγώ και η φιλοδοξία και η ανασφάλεια και η τεχνολογία συνδυάζονται με μια σχεδόν απελπισμένη επιθυμία να είναι προσιτοί, για να μην αναφερθεί μια χαρακτηριστικά Ιρλανδική αίσθηση του καθήκοντος και της πειθαρχίας που ισούται μόνο με την αφάνταστη επιτυχία και τον πλούτο τους. Eν τέλει τι είναι αρκετά καλό όταν ο ουρανός είναι το όριο, όταν τα χρήματα και ο χρόνος στο στούντιο δεν είναι θέμα και ό,τι θελήσεις είναι εκεί έξω;

Οι μήνες στο στούντιο μετατρέπονται σε χρόνια (πέντε για το προηγούμενο άλμπουμ τους) καθώς ξαναδουλεύουν και ξαναμιξάρουν και φαντάζονται εκ νέου και εγκαταλείπουν δεκάδες τραγούδια δουλεύοντας στα όρια του αυτομαστιγώματος προσπαθώντας να δημιουργήσουν ροκ μουσική που είναι προσιτή και σύγχρονη χωρίς να βγαίνουν σαν σχεδόν 60χρονοι με δερμάτινα σακάκια και ολοκαίνουργια Υeezys ... ακόμη και αν είναι σχεδόν 60χρονοι με δερμάτινα σακάκια και, εντάξει, ίσως όχι Yeezys αλλά σίγουρα Sneakers.

Το άλμπουμ «Songs of Experience» είναι η συνέχεια του «Songs of Innocence» του 2014 και κυκλοφορεί μετά από κυοφορία που ήταν είναι οδυνηρή ακόμη και για τα πρότυπα των U2. Το άλμπουμ ολοκληρώθηκε πριν από ένα χρόνο, αλλά η μπάντα αποφάσισε ότι ήταν εκτός τόπου σε έναν κόσμο με πρόεδρο τον Τραμπ και τελικά το παρουσίασε στις 9 Νοεμβρίου. Ο μπασίστας Άνταμ Κλέιτον περιέγραψε στο Variety τις αλλαγές που ακολούθησαν ως «αισθητική χειρουργική». Εννέα είναι οι παραγωγοί του άλμπουμ, κυρίως συνεργάτες τους εδώ και πολλά χρόνια, οι Τζακνάιφ Λι και ο αρχηγός των OneRepublic Ράιαν Τέντερ μαζί με επτά άλλους, συμπεριλαμβανομένων των Ντέιντζερ Μάουζ (Gnarls Barkley, Gorillaz), Πολ Έπγουορθ (Adele, Florence and the Machine) και του μακροχρόνιου συνεργάτης τους, Στιβ Λίλιγουαϊτ.

Το «Songs of Experience» είναι το καλύτερο άλμπουμ των U2 από το «How to Dismantle an Atomic Bomb», το οποίο κέρδισε βραβείο Grammy (καλύτερου άλμπουμ το 2006) και είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα για μια μπάντα στην πέμπτη δεκαετία της. Τα αδιαμφισβήτητα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ήχου των U2 είναι εκεί - οι εκρηκτικές μελωδίες του Bono («The Little Things That Give You Away», «Get Out of Your Own Way» and «Love Is Bigger Than Anything in Its Way») είναι εξαιρετικοί διάδοχοι του «Stuck in a Moment You Can not Get Out Of». Στο «Get Out Of Your Own Way» το cameo από τον Κέντρικ Λαμάρ στο τέλος είναι τόσο πολύ καλά ενταγμένο στο τραγούδι σαν ομιλία και όχι σαν αδέξια ενσωματωμένη ραπ.

Η μουσική είναι άψογη σε όλη την έκτασή της. Για τον The Edge μία από τις μεγαλύτερες ερμηνείες της ιστορίας του είναι το «The Little Things That Give You Away». Οδηγεί το κομμάτι από μια ήπια αρχή σε ένα σχεδόν μελοδραματικό φινάλε. Το 14ο studio άλμπουμ των βετεράνων της ροκ είναι το καλύτερο των U2 εδώ και χρόνια, με τη μπάντα να χρησιμοποιεί τους σήμα κατατεθέν, σαρωτικούς ύμνους, για να εξασφαλίσει στους ακροατές ότι σε ένα κόσμο χάους όλα θα είναι εντάξει, αναφέρεται σε κριτική που δημοσιεύθηκε στο USA Today. Η λέξη «αγάπη», unironic και υψηλού μυαλού, επανέρχεται σε όλο το «Τραγούδια της Εμπειρίας», η μακρά κυνηγητική συνέχεια του συγκροτήματος στο άλμπουμ του το 2014, «Songs of Innocence».

Τα «Τραγούδια της Εμπειρίας» έχουν μια ευρύτερη, γενικότερη προοπτική για τον ενήλικα. Ευνοεί τα μαθήματα και τα αρχέτυπα, όχι τις ιστορίες. Όπως το «Τραγούδια της αθωότητας», το νέο άλμπουμ απασχολούσε πολλούς παραγωγούς και οι U2 έχουν ξεκαθαρίσει σαφώς κάθε νανοδευτερόλεπτο ήχου. Δεν είναι ένα άλμπουμ που γοητεύει νέους οπαδούς αλλάζοντας ριζικά το στυλ του U2. Αντίθετα, επιβεβαιώνει τον ήχο που έχει γεμίσει αρένες και στάδια για δεκαετίες.

Ο Μπόνο, όπως υπενθυμίζει δημοσίευμα των New York Times, περιέγραψε τα τραγούδια του άλμπουμ «The Songs of Experience» ως μια συλλογή επιστολών προς την οικογένεια, τους θαυμαστές και την Αμερική: μηνύματα και συμβουλές από μια δημόσια προσωπικότητα με παγκόσμια νοοτροπία. Και στο μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ, οι U2 θέλουν να απαντήσουν στον θυμό, την απελπισία και τον κυνισμό του 2017 με έντονη αισιοδοξία.