NYTimes: Πραξικόπημα σε Ελλάδα και Ιταλία για να σωθεί το ευρώ
Για την προστασία του ευρώ, οι επικεφαλής της ευρωζώνης ενορχήστρωσαν πραξικόπημα σε Ελλάδα και Ιταλία, αναφέρει άρθρο των New York Times, με τίτλο «συνωμοσίες, πραξικοπήματα και νομίσματα».
Πίσω από το πραξικόπημα είναι η λεγόμενη «ομάδα της Φρανκφούρτης», δηλαδή οι Μερκοζί, κοινοτικοί παράγοντες και τραπεζίτες, που βρίσκονται στον άξονα Βερολίνο-Βρυξέλλες-Παρίσι. Οι Βρετανοί δεν έλαβαν σχετική πρόσκληση, και γι αυτό φωνάζουν.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, σε ένα υποθετικό σενάριο, οι διαπραγματεύσεις για την παγκόσμια κρίση έχουν φθάσει σε αδιέξοδο. Μια παγκόσμια συμμαχία, με επικεφαλής την Γερμανία, την Κίνα και το ΔΝΤ, με έντονες παρασκηνιακές δράσεις, επιδιώκουν την απομάκρυνση του Ομπάμα από την εξουσία. Η χαριστική βολή ήταν η υποβάθμιση της αμερικανικής οικονομίας. Ο Ομπάμα χάνει τη δεδηλωμένη της παγκόσμιας σκιώδους κυβέρνησης και δεν μπορεί να επιβιώσει.
Εντός λίγων ημερών, και μέσω κάποιων ασυνήθιστων συνταγματικών τακτικισμών, ο Ομπάμα παραιτείται και ο Michael Bloomberg καλείται να αναλάβει το οβάλ γραφείο. Το Πεκίνο επιτίθεται κατά το δολαρίου και το Κογκρέσο δεν μπορεί από το να επιλέξει να παραδώσει την οικονομία στα χέρια της διακομματικής συμμορίας των 6 μελών της Γερουσίας, που δέχθηκαν στις διαπραγματεύσεις Κινέζους και Γερμανούς. Σε Ευρώπη και Ασία επικρατεί μια συναίνεση για τη δημιουργία ενός υπερκράτους παγκόσμιου, για να αποφευχθεί η εξάπλωση της οικονομικής μόλυνσης.
Για τους αμερικανούς πολίτες, το παραπάνω σενάριο δεν είναι τίποτε άλλο από μια παρανοϊκή φαντασίωση.
Για τους πολίτες της Ιταλίας και της Ελλάδας, το σενάριο αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ψυχρή πραγματικότητα της πολιτικής του 21ου αιώνα. Η εθνική κυριαρχία είναι μία όμορφη ιδέα, όμως προέχει το συμφέρον του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Βέβαια, λίγοι στενοχωρήθηκαν για την πτώση του Μπερλουσκόνι και του Παπανδρέου από τη συμμαχία Βρυξελλών-Γαλλίας και Γερμανίας.
Ωστόσο, οι αποχωρήσεις τους άνοιξαν ένα ανησυχητικό παράθυρο, που δείχνει πώς θα είναι το ευρωπαϊκό κράτος στο μέλλον. Η σταθερότητα θα γίνει κεκτημένο εις βάρος της Δημοκρατίας.
Οι τελετουργίες των κοινοβουλίων και των εκλογών θα παραμείνουν, όμως οι πραγματικές αποφάσεις θα λαμβάνονται από την περίφημη «Ομάδα της Φρανκφούρτης» και του ad hoc εσωτερικού κύκλου που αποτελείται από την Μέρκελ, τον Σαρκοζί και από τραπεζίτες και ευρωπαίους αξιωματούχους, που από τον Οκτώβριο έχουν αναλάβει τη διαχείριση της κρίσης.
Παρότι πολλές φωνές ζητούν να επανεξεταστεί ο αντιδημοκρατικός χαρακτήρας της ΕΕ, η Ευρώπη χρειάζεται μια πιο σφικτή δημοσιονομική πολιτική, και μια Κεντρική Τράπεζα που θα συμπεριφέρεται όπως η Fed.
Ωστόσο, μόλις το ευρώ σταθεροποιηθεί, οι ηγέτες θα πρέπει να δώσουν φωνές στους πολίτες.