Τα μπρος - πίσω στη «μάχη» με τον κορονοϊό, η μετάλλαξη Δέλτα και το plan B

Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους. Με εκείνους που ψηφίζουν «όχι» η κυβέρνηση έχασε την ευκαιρία της επικοινωνίας και επομένως το όπλο της πειθούς. Όπως και να το κάνουμε, τα μπρος – πίσω ήταν μπόλικα. Ας τα βάλουμε κάτω:

*Πρώτα από όλα το ζήτημα των σχολείων. Σε πρώτη φάση τα παιδιά θεωρήθηκαν «βόμβες διασποράς του ιού», άρα λουκέτα στα σχολικά συγκροτήματα. Λίγο μετά επικράτησε το δόγμα «όλοι οι καλοί χωράνε», δηλαδή 25 παιδιά στην τάξη στη λογική ότι η μετάδοση «είναι εύκολα ιχνηλατίσημη». Λες και το παιδί έχει μόνο τάξη, δεν έχει οικογένεια – παππούδες, γιαγιάδες – ούτε ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.

*Ζήσαμε επίσης αλλεπάλληλα επεισόδια του σίριαλ AstraZeneca. Καλό, κακό, επικίνδυνο – ακίνδυνο. Βούιξε ο κόσμος και ενώ η Βρετανία – έδρα της συγκεκριμένης εταιρίας – έβγαλε απαγορευτικό στις 7 Μαίου, εμείς ακολουθήσαμε με αξιοσημείωτη καθυστέρηση, στις 15 Ιουνίου, παρακαλώ!

Ο απολογισμός; Συνολικά, με την πρώτη δόση εμβολιάστηκαν 470.000 συμπολίτες μας, πολλοί στην ηλικία για την οποία το εμβόλιο αντενδείκνυται.

*Με τις μάσκες πάλι που το πάτε; Η αρχική θεωρία ήταν πως η λάθος χρήση της αντί να μειώνει, αυξάνει τον κίνδυνο. Μετά έγινε υποχρεωτική αφού χάθηκε ένα ολόκληρο καλοκαίρι (πέρσι) τίγκα στα κορονοπάρτι. Πρόσφατα (πριν λίγες ημέρες) καταργήθηκε στους εξωτερικούς χώρους για να επανέλθει δόξη και τιμή και μάλιστα με την σύσταση να είναι διπλή!

*Οι νοσήσαντες, από πλευρά τους, τι να σκεφθούν οι άνθρωποι. Στην αρχή τους είπαν παιδιά κάντε και τις δύο δόσεις, έτσι είναι το σωστό. Στην πορεία άλλαξε. Το μοντέλο και η συνταγή έγινε μία και μόνη δόση μετά από έξι μήνες. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που ενδιαμέσως εμβολιάστηκαν διπλά, άνευ λόγου.

Ας συζητήσουμε τώρα γι αυτή καθεαυτή την «καμπάνια» υπέρ του εμβολιασμού. Υπήρξε υπέρμετρη προβολή κυρίως στην βάση φοβικών μηνυμάτων και σύνδεση του στόχου με οικονομικά διακυβεύματα (προβλήματα στον τουρισμό) με αποτέλεσμα οι αρνητές αντί να πεισθούν να «πεισμώσουν».

Το συνολικό σκηνικό όμως επιβαρύνθηκε και γιατί η κυβέρνηση αρκετές φορές εμφανίστηκε επισπεύδουσα, ανακοίνωσε δηλαδή μέτρα πριν αποφασισθούν στο πλαίσιο της επιτροπής που η ίδια είχε συστήσει, αλλά και γιατί υπήρξαν κατ΄επανάληψη διαφωνίες μεταξύ των επιστημόνων, που δαιμονοποιήθηκαν.

Εν ολίγοις, δεν ήμασταν «μια ωραία ατμόσφαιρα». Τώρα, λοιπόν, φθάσαμε στο «και πέντε», και έρχονται στο προσκήνιο μέτρα (όπως για παράδειγμα ο υποχρεωτικός εμβολιασμός του νοσηλευτικού προσωπικού) που ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος, εμπροσθοβαρή δεν τα λες.

Η επιθετικότητα και η ταχύτητα της μετάλλαξης Δέλτα αλλάζει προφανώς όλα τα δεδομένα. Ακόμη και για το περίφημο τείχος ανοσίας. Εκεί που αγκομαχούσαμε για εμβολιασμούς της τάξης του 70% του συνόλου του πληθυσμού τώρα μιλάμε για 80% και πάνω!

Επομένως η υπόθεση αποκτά περίπου πολεμικά χαρακτηριστικά. Όλα τα όπλα στο τραπέζι. Στο παιχνίδι και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, στο παιχνίδι και η Εκκλησία. Ως προς το τελευταίο τα πράγματα είναι σύνθετα γιατί είναι γνωστό ότι υπάρχουν μητροπολίτες που ασπάζονται την άποψη «δόλιο εμβόλιο και δεινόν παρασκευασμένον υπ’ ανόμων εταιριών...». Θεός φυλάξοι! Και φυσικά στη μάχη μπαίνουν και οι Κινητές Μονάδες Εμβολιασμού που η κυβέρνηση φιλοδοξεί ότι λίαν συντόμως θα οργώνουν την επικράτεια.

Όλοι οι καλά γνωρίζοντες διαβεβαιώνουν ότι επάρκεια εμβολίων υπάρχει. Προθυμία για εμβολιασμό δεν είναι βέβαιο ότι υπάρχει ειδικά αν πάρουμε υπ’ όψιν ότι το 30% των συμπολιτών μας πάνω από 80 ετών προς το παρόν παραμένει αμετάπειστο. Και το ποσοστό στις νεώτερες ηλικίες είναι εξαιρετικά χαμηλό, αν και το τελευταίο διάστημα καταγράφηκε θετική κινητικότητα.

Ζούμε μια περίοδο αβεβαιότητας και σε ό,τι αφορά την εξέλιξη της πανδημίας, αλλά και σε σχέση με τις οικονομικές της επιπτώσεις. Ηδη τα μαντάτα από το μέτωπο του τουρισμού είναι ανησυχητικά. Ο πήχης χαμήλωσε στα 6 δις ευρώ με το ζόρι για φέτος, ουσιαστικά δηλαδή μόλις στο ένα τρίτο σε σχέση με τα έσοδα του ’19 και ενδέχεται να αποδειχθεί ότι ακόμα δεν πιάσαμε πάτο, αν ο ιός με την νέα του μορφή αρχίσει να καλπάζει.

Ακόμα χειρότερα είναι τα μαντάτα ως προς τις αντοχές του συστήματος υγείας αν επιβεβαιωθούν οι δυσοίωνες προβλέψεις σύμφωνα με τις οποίες τα κρούσματα ενδέχεται να εκτοξευθούν στα 4.000 την ημέρα!

Υπάρχει plan B; Μόνο εκείνο που ορίζεται από τον ίδιο τον ιό! Δηλαδή, το τείχος ανοσίας να κτισθεί όχι με τον εμβολιασμό αλλά με την ευρεία διάδοση της νόσου. Κρίμα.