Εκλογές ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ: Δημοκρατία και… Δελφινάριο

Ένα καλό ερώτημα είναι πώς έφθασαν τα πράγματα σ’ αυτό το σημείο. Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ κυβέρνησε την χώρα αθροιστικά περίπου 20 χρόνια και άφησε ισχυρό πολιτικό αποτύπωμα στη νεότερη ιστορία της. Διαθέτοντας (και εξαιτίας της μακράς παραμονής του στην εξουσία) πολλά ικανά και έμπειρα στελέχη, μετά την αποχώρησή του από την πρώτη γραμμή έγινε σταθερά ο βασικός αιμοδότης των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, γεγονός που αποτυπώνεται ανάγλυφα και στη σημερινή εικόνα.

Από τη μια πλευρά η σύνθεση της τελευταίας κυβέρνησης της ΝΔ. Από την άλλη η σύνθεση (επίσης) του στελεχιακού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ, που έκανε πρόσφατα και νέα μετεγγραφή, τον Συμεών Κεδίκογλου, ο οποίος στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις ανεδείχθη πρώτος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στην Εύβοια, με την διαφορά ότι το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ δεν εκλέγει βουλευτή στην Εύβοια (λόγω εθνικών ποσοστών).

Ας επανέλθουμε στο ερώτημα από πού ξεκίνησε το κακό. Μια πρώτη ανάγνωση, την οποία πλήρως υιοθετεί η Φώφη Γεννηματά, είναι ότι η παράταξη πλήρωσε πολύ ακριβά τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση Σαμαρά το 2012. Είναι έτσι όμως; Γιατί θα μπορούσε κάποιος να αντιτείνει την περίπτωση του Γερμανού Ολαφ Σολτς, ο οποίος χτυπάει άνετα καγκελαρία παρά το γεγονός ότι οι σοσιαλδημοκράτες ήταν οι μόνιμοι κυβερνητικοί «συνοδοιπόροι» των χριστιανοδημοκρατών, οι οποίοι μάλιστα στην παρούσα φάση καταγράφουν (δημοσκοπικά) ιστορικό χαμηλό.

Συνήθως στην πολιτική οι εξισώσεις είναι πολυπαραγοντικές. Πριν από το (μοιραίο;) 2012, είχε προηγηθεί η ένταξη της Ελλάδας στο πρώτο Μνημόνιο, δια χειρός Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος πήρε τον «μουτζούρη» - άρα, και η παράταξή του – παρ’ ότι ο ίδιος δεν είχε αντικειμενική ευθύνη για την οικονομική κατάρρευση της χώρας (που να προλάβει άλλωστε, μέσα σε λίγους μήνες). Ακολούθησε η σταδιακή αναδιανομή των παραδοσιακών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ με, αρχικά, μαζική μετακίνηση προς τα αριστερά (έτσι έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ) και εν συνεχεία αξιοσημείωτες διαρροές προς τα δεξιά.

Είναι περισσότερο από σαφές ότι τόσο το Μέγαρο Μαξίμου όσο και η Κουμουνδούρου επιδιώκουν να περιφρουρήσουν και να διευρύνουν την επιρροή τους στον εναπομείναντα χώρο του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ασκώντας στην Χαριλάου Τρικούπη ισχυρές πιέσεις ένθεν-κακείθεν. Επιπροσθέτως, τους τελευταίους μήνες, κι ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η εκλογή νέου αρχηγού της παράταξης, γίναμε μάρτυρες ασυνήθιστα σκληρών προσωπικών επιθέσεων κατά δύο υποψηφίων που συμπτωματικά (;) υιοθετούν διαφορετικές πολιτικές ατζέντες.

Δεν θα σας πω ότι μου άρεσε που ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε πρώτη φάση χαρακτήρισε την Φώφη Γεννηματά «κακέκτυπο» του Αλέξη Τσίπρα, ενώ σε δεύτερη, περίπου αμφισβήτησε την πνευματική της επάρκεια. Όπως επίσης δεν μου άρεσε που ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε για τον Ανδρέα Λοβέρδο ότι ετοιμάζεται να προσφέρει στην ΝΔ τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ σε συσκευασία δώρου.

Άλλο πράγμα να ψαρεύεις στην δεξαμενή των διπλανών ή των παραδιπλανών – απολύτως θεμιτό – και άλλο να υιοθετείς τακτικές που εγείρουν υποψίες για απόπειρα παρέμβασης στις εσωκομματικές διαδικασίες μιας παράταξης, ή ακόμη χειρότερο που στοχεύουν στην αποσταθεροποίησή της.

Ανεξάρτητα από αυτά όμως, υπάρχει ένα σημαντικό θέμα που εδώ και καιρό έχει πέσει στο τραπέζι της δημόσιας συζήτησης. Τι είναι το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και πού πάει; Έχει μεταβληθεί απλώς σε ένα κόμμα συμβόλων και έντονης νοσταλγίας – αυτό είναι το όριό του; Κι εάν όχι, σε ποιο γήπεδο παίζει και τι αφήγημα μπορεί επαρκώς να υποστηρίξει; Θεωρητικώς εκεί ακριβώς βρίσκεται το επίκεντρο της εν εξελίξει εσωτερικής «προεκλογικής» διαδικασίας, αλλά μέχρι στιγμής τουλάχιστον ολοκληρωμένη απάντηση δεν έχει δοθεί. Κατά την γνώμη μου, φυσικά.

Υπάρχει κι ένα τελευταίο. Ακούω πολύ συχνά εσχάτως βαμμένους νεοδημοκράτες αλλά και βαμμένους συριζαίους να ετοιμάζονται να ψηφίσουν στις εκλογές για τον νέο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ υπέρ του υποψηφίου της αρεσκείας του κόμματός τους. Ασφαλώς το τι ακούω εγώ δεν έχει αξία δημοσκοπικού ευρήματος, χτυπάει όμως καμπανάκι για έναν πιθανό κίνδυνο.

Στη Χαριλάου Τρικούπη το γνωρίζουν, προβληματίζονται και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι μια πιθανή εγγύηση για την διασφάλιση ενός αντιπροσωπευτικού αποτελέσματος θα ήταν να ψηφίσουν , αυστηρά, τα μέλη και μόνον του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Ουδείς πρόκειται να το εκστομίσει, πιστεύω, γιατί απλούστατα ρισκάρει να του «κρεμάσουν κουδούνια». Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχει η πιθανότητα μια διαδικασία (την πατέντα της οποίας κατοχύρωσε πρώτη η συγκεκριμένη παράταξη) να μετατραπεί, για λόγους συγκυρίας από γιορτή της Δημοκρατίας σε… Δελφινάριο!

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Καταγγελία μητέρας 19χρονης: Η κόρη μου υπέστη σοβαρές παρενέργειες από το εμβόλιο

Κοινωνικό Τιμολόγιο ΔΕΗ: Άρχισαν οι αιτήσεις - Τα έξι βήματα για να δείτε εάν είστε δικαιούχοι

Γλυκά Νερά: Ραγδαίες εξελίξεις - «Μίλησαν» κινητά και η κάμερα στο σαλόνι