H «μεγάλη επιστροφή» του ΚΙΝΑΛ - Τα συμπεράσματα που βγήκαν από τη νίκη Ανδρουλάκη

Η μάχη της προεδρίας στο ΚΙΝΑΛ προκάλεσε ευρύτατο ενδιαφέρον, τροφοδότησε ζωηρές συζητήσεις, είχε απρόσμενα μεγάλη συμμετοχή (πολιτικά αξιοποιήσιμη) και ανέδειξε ισχυρό διεκδικητή – κόντρα στις προβλέψεις για «ντέρμπι των τριών». Έτσι αποφάνθηκαν κόμμα (μέλη) και κοινωνία (φίλοι – ενδιαφερόμενοι) που προσήλθαν μαζικά στις εσωκομματικές κάλπες κατά τη χθεσινή βροχερή Κυριακή.

Το σαφές προβάδισμα του Νίκου Ανδρουλάκη σημαίνει πολλά και ίσως προοιωνίζεται ακόμη περισσότερα. Αξιολογώντας τα τρία θεωρούμενα «φαβορί» οι πολίτες έκριναν ότι επιθυμούν την ανανέωση (όχι απλώς ηλικιακά αλλά κυρίως σε επίπεδο ιδεών), το άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία, δηλαδή υπέρβαση των μηχανισμών εκείνων που το οδηγούσαν στην αποστέωση, τη σύγχρονη προσέγγιση των προβλημάτων με όρους ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, την ανταπόκριση στις προκλήσεις των καιρών. Και μόνο το γεγονός ότι στην εσωκομματική διαδικασία έσπευσε «μέγα πλήθος» αποτυπώνει την επιθυμία σημαντικής μερίδας πολιτών να μπει ξανά το Κίνημα Αλλαγής σε δυναμική τροχιά.

Η στιγμή ήταν οριακή: Η πάλαι ποτέ κραταιά παράταξη ροκάνιζε τα απομεινάρια του πολιτικού της κεφαλαίου και κινδύνευε να εγκλωβιστεί σε μια άχαρη, θλιβερή διαδικασία σταδιακής εξαφάνισης, γράφοντας αργά ή γρήγορα «τίτλους τέλους». Ας πούμε ότι στο παρά πέντε αφυπνίσθηκαν ισχυρά κομματικά αντανακλαστικά και σε συνδυασμό με τη γενικότερη πολιτική συγκυρία, που επηρεάζει το σύνολο της κοινωνίας, δημιουργήθηκε για το ΚΙΝΑΛ ένα απροσδόκητα θετικό momentum. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι ψηφοφόροι του πρώτου γύρου επέλεξαν έναν νέο «αντισυστημικό» πολιτικό που αν και προέρχεται από τον κομματικό μηχανισμό – τον οποίο υπόσχεται να αναδιατάξει – «εκμεταλλεύθηκε», αθόρυβα μάλιστα, την ευρωπαϊκή του διαδρομή για να βάλει την τελευταία πινελιά στα πολιτικά και ιδεολογικά του χαρακτηριστικά. Πρόκειται για μια καθαρή νίκη και ταυτόχρονα για το σαφές μήνυμα ότι το ΚΙΝΑΛ γυρίζει σελίδα δείχνοντας για πρώτη φορά ότι επιθυμεί να απογαλακτιστεί από ένα ισχυρό, για την ακρίβεια «εμβληματικό», brand.

Το τελευταίο διάστημα είχαν γίνει μετρήσεις που σε μια πρώτη ανάγνωση έδειχναν πως το ζωηρό ενδιαφέρον των πολιτών για τα τεκταινόμενα στο Κίνημα Αλλαγής βρίσκονται σε ευθεία σύνδεση με το πρόσωπο του υποψηφίου με τον οποίο ταυτίζονται. Κατά συνέπεια - πάντα με βάση αυτή την ανάγνωση την οποία μάλιστα είχε υιοθετήσει το κυβερνητικό επιτελείο – την «επόμενη μέρα» αρκετοί θα απογοητεύονταν γιατί δεν εξελέγη «ο δικός τους» και επομένως θα ανέκρουαν πρύμναν. Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή μήπως η δυναμική που δημιουργήθηκε εκτός από συναισθηματικά, πριμοδοτήθηκε και από αμιγώς πολιτικά αίτια; Γιατί σ’ αυτή την περίπτωση την μπαγκέτα των εξελίξεων την κρατά πλέον το ΚΙΝΑΛ που τώρα έχει... και το μαχαίρι και το πεπόνι.

Ας ξεκινήσουμε όμως από την κεντροαριστερά. Στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση λέγαμε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι τον Αλέξη Τσίπρα τον απασχολεί περισσότερο το ποσοστό της Φώφης Γεννηματά απ΄ ό,τι το ποσοστό του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τι σημαίνει αυτό; Απλούστατα ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιλαμβανόταν πλήρως ότι η μάχη για το Μέγαρο Μαξίμου είναι απολύτως χαμένη, επομένως εστίαζε στη μάχη για την πολιτική και ιδεολογική κυριαρχία στην κεντροαριστερά, θεωρώντας ότι αυτή είναι γερό «εισιτήριο» για την επιστροφή στην Ηρώδου του Αττικού, στις αμέσως προσεχείς κάλπες.

Απ’ ό,τι φαίνεται τώρα, όλα άλλα, τώρα η εξίσωση γίνεται πολυπαραγοντική. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από ένα ερώτημα που πλανάται στην ατμόσφαιρα: Πως γίνεται τη στιγμή που όλοι οι ποιοτικοί δείκτες της κυβέρνησης κινούνται σε χαμηλή τροχιά (ενδεικτικά αναφέρω ότι σήμερα μόλις ένας στους τρεις πολίτες δηλώνει ικανοποιημένος από τον τρόπο διαχείρισης της πανδημίας ενώ στα αρχές του χρόνου το αντίστοιχο ποσοστό χτύπαγε ταβάνι) την ίδια στιγμή η αξιωματική αντιπολίτευση να παραμένει «κολλημένη» σε ό,τι αφορά στην πρόβλεψη ψήφου – αν όχι ελαφρώς χαμένη – ενώ το όλο νταραβέρι μεταφέρεται στο πεδίο του ΚΙΝΑΛ; Απλούστατα ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν αρέσει»: Έτσι απλά και θα μπορούσα να προσθέσω το θυμοσοφικό «βρε πως αλλάζουν οι καιροί», γιατί αυτή ακριβώς την κουβέντα είχε πει η Μελίνα Μερκούρη στον Ανδρέα Παπανδρέου την περίοδο που το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει την κάτω βόλτα.

Ας επανέλθουμε όμως στην πολιτική ανάλυση. Όταν οι ποιοτικοί δείκτες μιας κυβέρνησης είναι χαμηλά και το δημοσκοπικό αποτέλεσμα περίπου αμετακίνητο, αυτό σημαίνει πρακτικά ότι υπάρχει πολύς κόσμος που ψάχνεται αλλά «φως δεν βλέπει», και όταν νομίζει ότι το διακρίνει, όταν δει μια χαραμάδα από το παράθυρο, τότε εγκαταλείπει την ακινησία. Θα μου πείτε μικρό ποσοστό. Σωστά, αλλά ενισχύει το επιχείρημα ότι με μια σωστή διαχείριση ουδόλως αποκλείεται να αυγατίσει.

Αξίζει πάντως να εστιάσουμε στο ζήτημα της διαχείρισης του Covid 19. Η αλήθεια είναι ότι πριν το τελευταίο ανέμελο καλοκαίρι, οι δημοσκοπήσεις οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος έχει ξεπεράσει το σοκ του φόβου και εστιάζει πλέον στο μέλλον και την προοπτική, στην ανάπτυξη και την οικονομική ευρωστία. Σ’ αυτή ακριβώς την διαπίστωση δομήθηκε η κυβερνητική γραμμή: Βάζουμε στο «ράφι» τον κορονοϊό και «πάμε μπροστά». Όλα καλά, μόνον που τα δεδομένα άρχισαν να αλλάζουν άρδην ενώ η κυβερνητική γραμμή παρέμενε άκαμπτη. Ετσι περίπου οδηγηθήκαμε στο εξής παράδοξο: Η πανδημία άρχισε πάλι να καλπάζει, η κοινωνία απέστρεψε άρδην στο καθεστώς του φόβου (Pulse – Sky) και η κυβέρνηση έδειχνε ακατανόητη προσήλωση στο δόγμα «δεν συζητάμε νέα μέτρα». Αυτή την τελευταία αναντιστοιχία ακόμη κι αν την αντελήφθη ο ΣΥΡΙΖΑ, ουδόλως κατόρθωσε να την αξιοποιήσει προς... ίδιον συμφέρον.

Κάπου εδώ και κάπως έτσι μπήκε σφήνα το ΚΙΝΑΛ, παρά το γεγονός μάλιστα ότι βρισκόταν σε φάση μερικής εσωστρέφειας λόγω της εν εξελίξει εσωκομματικής διαδικασίας. Και εδώ βρίσκεται και το μεγάλο στοίχημα για τον συγκεκριμένο χώρο που κατέγραψε ήδη τη «μεγάλη επιστροφή». Επειδή όπως ειπώθηκε η εξίσωση είναι πολυπαραγοντική, είχαμε να κάνουμε με τανγκό των τριών – τουλάχιστον. Πολλά θα εξαρτηθούν από τον νέο αρχηγό του Κινήματος Αλλαγής. Θα παίξει ασφαλώς ρόλο το πόσο ισχυρός θα είναι ο συναγερμός που σήμανε χθες στον ΣΥΡΙΖΑ. Και φυσικά θα έχει μεγάλη σημασία το πώς θα σχεδιάσει από εδώ και πέρα τον βηματισμό της η κυβέρνηση. Όπως έχουμε πει κατ’ επανάληψη σ’ αυτή τη χώρα τουλάχιστον δεν πλήττουμε

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Πάπας Φραγκίσκος: Παραπάτησε μπαίνοντας στο αεροπλάνο λόγω των ισχυρών ανέμων

Ανατροπή με τα Μερομήνια: Η νέα πρόβλεψη για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά

«Η Φάρμα»: Άρχισαν τα πρώτα... ακατάλληλα πλάνα - Ηλιάδη και Μπάστα βάζουν... φωτιά στα ντουζ

Πύρρος Δήμας: Είναι ζευγάρι με την Αφροδίτη Σκαφίδα