Η κάλπη και ο κίνδυνος για ραντεβού στα τυφλά

Αν και ιδιαιτέρως προσεχτικός στις δημόσιες τοποθετήσεις του, ο Έλληνας κεντρικός τραπεζίτης έκρουσε τις προάλλες τον κώδωνα του κινδύνου. Με την αναφορά του στη «δημόσια στήριξη για τον μετριασμό των επιπτώσεων της ενεργειακής κρίσης», προειδοποίησε ότι θα πρέπει να μπει «όριο», μ’ άλλα λόγια φρένο στις επιδοτήσεις. Όχι μόνο γιατί προκαλούν δημοσιονομική αιμορραγία, αλλά και γιατί τροφοδοτούν τον ήδη καλπάζοντα πληθωρισμό, την ώρα μάλιστα που όλες οι περί αποκλιμάκωσης προβλέψεις πέφτουν με φόρα στο κενό.

Επ’ αυτού είχε προηγηθεί «φιλική σύσταση» στον Έλληνα υπουργό Οικονομικών από τους αρμόδιους παράγοντες των Βρυξελλών, οι οποίοι δεν παύουν να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους και το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους μας. Ζήτημα που επιβαρύνεται περαιτέρω, μέσα σε ένα περιβάλλον διαρκώς αυξανόμενων επιτοκίων. Αναμενόμενα, ως ένα βαθμό, όλα αυτά δεδομένου ότι στη βάση της αμιγώς τεχνοκρατικής προσέγγισης προτάσσεται σταθερά ο στόχος του πληθωρισμού έναντι της προστασίας των νοικοκυριών και επιχειρήσεων από τη λαίλαπα της ακρίβειας.

Ας πάρουμε επιπλέον υπόψιν ότι το έργο «basta, μαζευτείτε» παίζεται την ώρα που η Κομισιόν προωθεί πρόταση για τις χώρες υψηλού κινδύνου – όπως η Ελλάδα και η Ιταλία – επιδιώκοντας να επιβάλλει μείωση του χρέους στο 90% του ΑΕΠ με διαδικασίες fast track, δηλαδή εντός τετραετίας. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει χοντρικά ότι το δικό μας χρέος θα πρέπει σε αυτό το χρονικό διάστημα να υποχωρήσει κατά 80 μονάδες (στο τέλος του 2022 προβλέπεται ότι το κοντέρ θα γράφει 169,1%). Σημαίνει επίσης ότι σε περίπτωση παρέκκλισης από την προδιαγεγραμμένη πορεία αποκλιμάκωσης θα ξεκινά η διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος και η χώρα που είναι φάουλ θα υποχρεώνεται να ζήσει σε ρυθμούς μνημονίου.

Μια επισήμανση εδώ, ξεκινώντας από τα καλά νέα. Το ΔΝΤ αναγνώρισε ότι η σχετική ελληνική προσπάθεια κινείται σε θετική τροχιά, συνόδευσε όμως τη διαπίστωση αυτή με δύο αστερίσκους. Μας είπε συγκεκριμένα ότι η πτωτική πορεία του χρέους θα πηγαίνει πακέτο με τη μείωση των εσόδων, άρα θα χρειαστεί «δημοσιονομική συγκράτηση», κοινώς θα χρειαστεί «να σφίξουμε το ζωνάρι». Μια απ’ τα ίδια δηλαδή σε σχέση με αυτά που διαμηνύουν οι Βρυξέλλες και εσχάτως η Τράπεζα της Ελλάδος. Αν παρακάμψουμε τις τεχνοκρατικές φιοριτούρες θα αντιληφθούμε ότι μας είπαν όλοι με ένα στόμα μια φωνή, να περιορίσουμε τα σημερινά μέτρα στήριξης της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία παρεμπιπτόντως αμφισβητούνται από τους Έλληνες πολίτες ως προς την αποτελεσματικότητά τους.

Θα υπενθυμίσω στο σημείο αυτό, ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο της πρόσφατης δημοσκόπησης της MRB για το Newsbomb.gr. Η απάντηση στο ερώτημα αν θα έπρεπε «να μπει πλαφόν στους λογαριασμούς και σε είδη πρώτης ανάγκης» ήταν συντριπτική: Ναι, 80,1%! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα ανεξαιρέτως τα κομματικά επιτελεία μελετούν διεξοδικά τα αποτελέσματα των μετρήσεων κοινής γνώμης και ιδιαίτερα τα λεγόμενα ποιοτικά στοιχεία. Υπό αυτή την έννοια, κάθε άλλο παρά τυχαίο θα μπορούσε να θεωρηθεί το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός λίγα μόλις 24ωρα μετά τη δημοσιοποίηση του προαναφερθέντος ευρήματος άφηνε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο να μπει πλαφόν στο Diesel κίνησης ενώ ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στηλίτευε «τα καρτέλ στην ενέργεια» και «το πάρτι της αισχροκέρδειας».

Έχουμε μπει πλέον στην τελική ευθεία για τις εκλογές. Είναι κατά συνέπεια αναγκαίο οι πολίτες να έχουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία ώστε να κρίνουν ποια συνταγή είναι ταυτόχρονα και εφικτή και αποδοτική. Ακόμα περισσότερο αναγκαίο είναι όμως, να ανοίξει η συζήτηση για την επόμενη μέρα και να ξεκαθαρίσει πλήρως αν μας ξημερώνει ή όχι άτυπο μνημόνιο.