Το μήλον της Έριδος στην Ευρώπη, τα στοιχήματα της εθνικής κάλπης και το απόφθεγμα του Μάο ΤσεΤουνγκ
Αν επαληθευτούν οι προβλέψεις των εγχωρίως δημοσκοπούντων για τη δύναμη των ελληνικών κομμάτων, ενδέχεται στις 9 Ιουνίου να ζήσουμε βραδιά μικρότερων ή μεγαλύτερων εκπλήξεων. Καλό, κακό δεν ξέρω. Ξέρω, όμως, αρκετούς που γκρινιάζουν γιατί πιστεύουν ότι παρακολουθούν ένα μάλλον αδιάφορο θέαμα, με μπόλικη δόση TikTok. Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
Πρώτο: Η εκρηκτική άνοδος της ταυτοτικής δεξιάς θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, όπως δεδομένο θα πρέπει να θεωρείται ότι προβληματίζει το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, καθώς η διανομή των σημαντικών ευρωπαϊκών θεσμών, δεν θα γίνει με τον ανέμελο τρόπο που γινόταν μέχρι τώρα. Δηλαδή, με χαλαρά deal μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κουμανταδόρων, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλδημοκρατών. Τα νούμερα δείχνουν ότι οι δύο κυρίες της ECR και της ID κερδίζουν συνολικά 144 έδρες. Επιπροσθέτως η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) αναμένεται να συγκεντρώσει 16 έδρες -βέβαια πρόσφατα εξεδιώχθη από το ID με απόφαση της Μαρίν Λεπέν. Υπάρχει ακόμη η ομάδα του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν, που στοχεύει σε 10 έδρες, το γαλλικό Reconquete στο οποίο αποδίδονται δημοσκοπικά 5 έδρες καθώς επίσης και το Konfederacja της Πολωνίας και το Revival της Βουλγαρίας, στα οποία αποδίδονται αντίστοιχα 6 και 3 έδρες. Σούμα: Ακροδεξιά 184 έδρες έναντι 170 του ΕΛΚ. Γι’ αυτό λοιπόν, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην Ιταλίδα πρωθυπουργό που έχει πλέον εξελιχθεί σε ρυθμιστικό παράγοντα. Η ίδια κρατά κλειστά τα χαρτιά της. Γνωρίζουμε ότι «πολιορκείται» από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, την ώρα που από την πλευρά της έχει δηλώσει ότι τάσσεται υπέρ μιας πλειοψηφίας, εναλλακτικής στην Αριστερά. Ενώ ταυτόχρονα δεν έχει απορρίψει την πρόταση της προέδρου του ID να φτιάξουν από κοινού μια «υπερομάδα» των συντηρητικών δυνάμεων. Είδωμεν.
Δεύτερο: Στο εγχώριο πεδίο το (μάλλον χλιαρό) ενδιαφέρον στρέφεται κατά βάση στο ποσοστό της ΝΔ και στη διαφορά της από το δεύτερο κόμμα. Οι καλά γνωρίζοντες υπστηρίζουν ότι υπάρχουν αρκετοί απρόβλεπτοι παράγοντες με πρώτο και καλύτερο την αποχή, το εύρος της και την εσωτερική της σύνθεση. Άρα βαδίζουμε σε κινούμενη άμμο και γι’ αυτό είναι προτιμότερο, στην παρούσα φάση, να καταγράψουμε απλώς τα διαφορετικά σενάρια. Αν η κυβερνώσα παράταξη «γράψει» ποσοστό που θα κινείται στη ζώνη 33-34%, θα έχει κάθε λόγο να μιλά για νίκη που μάλιστα θα είναι και προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος «το πήρε όλο επάνω του», λέγοντας πως «πίσω από το όνομα κάθε υποψηφίου είναι το δικό μου όνομα». Αν πάλι η γαλάζια παράταξη βρεθεί να «αιωρείται» περί το 30%, τότε σίγουρα δεν θα μπορεί να κινείται με την ίδια πολιτική άνεση της προηγούμενης πενταετίας. Αυτομάτως δεν θα τεθεί στη συζήτηση η διαφορά μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος, δηλαδή κατά πόσο έκλεισε η κολοσιαία ψαλίδα (24 ποσοστιαίες μονάδες) σε σχέση με τις πρόσφατες εθνικές εκλογές.
Σ’ αυτό άλλωστε στοχεύει ο Στέφανος Κασσελάκης. Όχι τόσο γιατί πιστεύει ότι η ευρωκάλπη είναι το άλας της γης, ή γιατί «αληθωρίζει» προς τις ισορροπίες στο εσωτερικό του κόμματός του, αλλά κυρίως γιατί θεωρεί σημαντική μαγιά που θα φουσκώσει περισσότερο ή λιγότερο τις φιλοδοξίες του στην επόμενη εθνική αναμέτρηση.
Πλην μίας εξαίρεσης, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, σταθερά, ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην τρίτη θέση. Το καλό σενάριο για τη Χαριλάου Τρικούπη θα ήταν η ανατροπή. Το κακό σενάριο θα ήταν να κινηθεί λίγο-πολύ στο ίδιο περίπου ποσοστό με αυτό που πήρε τον περασμένο Ιούνιο. Γεγονός που θα μπορούσε σε μια τέτοια περίπτωση να τροφοδοτήσει μια δύσκολη και επώδυνη εσωτερική συζήτηση για το «ποιοι είμαστε και πού πάμε».
Πάντως, ας έχουμε το νου μας και στις αθροίσεις: Η κεντροαριστερά-αριστερά συνολικά, δεν αποκλείεται να καταγράψει (αθροιστικά) ποσοστό που θα κινείται κοντά στη δύναμη της ΝΔ. Όπως, επίσης, δεν αποκλείεται η άκρα-δεξιά να επιτύχει (αθροιστικά πάντα) ποσοστό που θα ανταγωνίζεται την «ψαριά» του δεύτερου κόμματος! Βλέπουμε ήδη τον Κυριάκο Βελόπουλο να διεκδικεί διψήφιο σκορ και την Αφροδίτη Λατινοπούλου να επιτυγχάνει δημοσκοπικό άλμα. Όσο για τη «Νίκη», οι έρευνες την δείχνουν μεν εκτός Ευρωκοινοβουλίου, αλλά οι γνώστες των μετρήσεων διατείνονται ότι στην περίπτωση του συγκεκριμένου κόμματος ενδέχεται να αποδείξουν οι κάλπες ότι υπήρχε υποκρυπτόμενη ψήφος.
Συμπέρασμα: Ίσως «μεγάλη αναταραχή», ίσως όχι τόσο «υπέροχη κατάσταση».