Ισχυρές αναταράξεις στο τρίγωνο Πειραιώς, Κουμουνδούρου και Χαριλάου Τρικούπη
Ξεπερνά κάθε φαντασία το γεγονός ότι τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο θα προκαλούσαν…θυελλώδεις ανέμους στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Φαίνεται ωστόσο ότι άρχισαν να αθροίζονται πολλά πράγματα: το χαμηλό σκορ στις Ευρωεκλογές, τα ταυτοτικά ζητήματα που είχαν ευκρινές αποτύπωμα στο δίδυμο κάλπη-αποχή, κυρίως όμως η αβίωτη, πλέον, καθημερινότητα.
Και έτσι μπήκαν όλα μαζί στο στόχαστρο μιας σκληρής εσωκομματικής κριτικής και μάλιστα… στερεοφωνικά. Δηλαδή σε επίπεδο βουλευτών αλλά και δύο πρώην πρωθυπουργών που προέρχονται από την συντηρητική παράταξη. Τελικά αυτές οι ευρωεκλογές ενδέχεται να αποτελέσουν τη «μαμή» σημαντικών διεργασιών όχι μόνο στην Πειραιώς αλλά ταυτόχρονα και στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ. Φαίνεται άλλωστε ότι σηματοδοτούν το όριο που τίθεται στο πολιτικό σύστημα: τώρα κάντε τα όλα αλλιώς.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Στην Κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρέθηκε απέναντι στην κριτική 37 βουλευτών του που εμμέσως πλην σαφώς αμφισβήτησαν τις κυβερνητικές επιλογές σε θέματα πρώτης γραμμής. Αμφισβήτησαν επίσης το μοντέλο λειτουργείας της κυβέρνησης ενώ δεν παρέλειψαν να αναφερθούν συχνά-πυκνά σε συμπτώματα αυταρέσκειας και αλαζονείας.
Στο πολεμικό μουσείο κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη η απόρρητοι φάκελοι του Καραμανλή, ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς κινήθηκαν ουσιαστικά στην ίδια γκάμα: Μετάλλαξη της Ν.Δ. αποξένωση από το λαϊκό αίσθημα, «άνωθεν επιβολή», πολυπολιτισμικότητας, φοβική στάση απέναντι στην Τουρκία και όχι μόνον, αλαζονικές συμπεριφορές και καμπανάκι κινδύνου για την κρίση εμπιστοσύνης του πολιτικού συστήματος.
Ανοίγουμε εδώ μία μικρή παρένθεση, μια και μιλήσαμε για αλαζονικές συμπεριφορές προκειμένου να αναφερθούμε στην περίπτωση Αυγενάκη. Ως δημοσιογράφοι, έχουμε δει πολλές φορές πολιτικούς να επιχειρούν να ανασκευάσουν δηλώσεις τους, ή να διαψεύσουν πληροφορίες. Πρώτη φορά, πάντως, βλέπουμε πολιτικό να διαψεύδει ανερυθρίαστα βίντεο – ντοκουμέντο, το οποίο μάλιστα, απ’ ό,τι μαθαίνω, στη συνέχεια του καταγραφεί να πετά καρέκλες αστυνομικούς. Από μία άποψη αναμενόμενο για έναν άνθρωπο που όταν αποχώρησε πρόσφατα από το υπουργείο του πήρε μαζί του πίνακα μεγάλης αξίας που ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο. Αναμενόμενο από έναν άνθρωπο που κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες να διαλύσει τον αθλητισμό και χρησιμοποίησε τα κονδύλια για τον αθλητισμό για να ενισχύσει με απευθείας ανάθεσης την εκλογική του περιφέρεια για να εξασφαλίσει την άνετη επανεκλογή του.
Στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό και πάλι και στα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου είναι πλέον εμφανές ότι ο Στέφανος Κασσελάκης και η ομάδα του από τη μία πλευρά και τα στελέχη της «παλιάς φρουράς» από την άλλη είναι δύο ξένοι στο ίδιο σπίτι. Παράλληλες τροχιές που ενδέχεται να μη συγκλίνουν ούτε στο άσπρο. Ο πρόεδρος του κόμματος θεωρεί ότι τον υπονομεύουν, οι 87 συν αυτοίς θεωρούν ότι εκείνος είναι που υπονομεύει το κόμμα, ενώ ταυτόχρονα έχει σχέδιο ρευστοποίησης του και μετατροπής του σε… ιδιωτική υπόθεση. Η συνεδρίαση της ΚΕ που έγινε κάτω από τη βαριά σκιά των υπαινιγμών Κασσελάκη για μαύρα ταμεία στην Κουμουνδούρου με προφανή αποδέκτη τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα επιβεβαίωσε μέσα σε κλίμα ακραίας έντασης ότι το χάσμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι αγεφύρωτο. Τώρα πια στην ατμόσφαιρα αιωρείται η απειλή των διαγραφών αλλά και η πιθανότητα νέων αποχωρήσεων. Αιωρείται εν τέλει ακόμη και ο κίνδυνος εξαϋλώσης του κόμματος.
Πάμε τώρα, στο ΠΑΣΟΚ, που από το βράδυ των ευρωεκλογών και για τρεις συναπτές εβδομάδες θύμιζε μπαρουταποθήκη. Τελικά η απόφαση Ανδρουλάκη να αποδεχθεί προσφυγή στις εσωκομματικές κάλπες μέσα στον Οκτώβριο εκτόνωσε προς το παρόν την ένταση και τώρα μένει να δούμε σε τι κλίμα θα πορευθούν προς αυτές οι υποψήφιοι για την προεδρία του κόμματος. Η αλήθεια είναι ότι το εκλογικό αποτέλεσμα παρότι αριθμητικά υπερτερεί του προηγούμενου «σκορ» της Χαριλάου Τρικούπη, με πολιτικούς όρους παρέπεμπε σε στασιμότητα και δεν εγγυάτο μέλλον. Μια δεύτερη αλήθεια είναι ότι το ζήτημα της ανανέωσης που μάλιστα θα έπρεπε να παντρεύεται με ολοκληρωμένη πολιτική πλατφόρμα δεν έπρεπε να τεθεί στα τηλεοπτικά πάνελ, αλλά θεσμικά στα αρμόδια όργανα του κόμματος. Και υπάρχει και μία τρίτη αλήθεια, ότι κανένα θέμα δεν είναι ταμπού, του θέματος της ηγεσίας περιλαμβανομένου. Στέκομαι σε αυτό γιατί μέχρι στιγμής μετράω επτά. Ο αριθμός από μόνος του, μπορεί να μη συνιστά πρόβλημα, ενδέχεται, όμως, να δημιουργήσει πρόβλημα, υπό την έννοια ότι προσφέρεται για παρατηρήσεις. Όπως αυτή που έκανε η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία σχολιάζοντας τα προηγηθέντα στο ΠΑΣΟΚ μίλησε για «Δελφινάριο». Με αυτά και μ’ αυτά επιστρέφουμε στην αφετηρία.
Αναζητείται σοβαρότητα και υπευθυνότητα από όλες τις πλευρές για λόγους στοιχειώδους αυτοπροστασίας του πολιτικού συστήματος που κοντεύει να πιάσει πάτο, εξακολουθεί να αναλώνεται σε εσωτερικά μπραντεφέρ, την ώρα που οι πολίτες του ζητούν ηχηρά μάλιστα να ασχοληθεί με τα προβλήματα που τους πνίγουν.