Ο αιφνιδιασμός Μητσοτάκη, μαλλιοκούβαρα για τις Σπέτσες, οι ψίθυροι για το Ταμείο Ανάκαμψης

Ο Μητσοτάκης και ο αιφνιδιασμός

Οι Κομισάριοι την προηγούμενη εβδομάδα αναφέρθηκαν στον επικείμενο ανασχηματισμό αλλά ομολογουμένως δεν τον περίμεναν στις 3 Ιανουαρίου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αιφνιδίασε τους πάντες κάνοντας διορθωτικές κινήσεις και στέλνοντας το μήνυμα πως εάν χρειαστεί θα το ξανακάνει. Τώρα γιατί επέλεξε να προχωρήσει σε μικρές αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα στις 3 Ιανουαρίου μόνο εκείνος το γνωρίζει. Πάντως φαίνεται ότι την απόφαση του την είχε λάβει εδώ και κάποιες εβδομάδες αλλά δεν το είχε πει σε κανέναν ούτε στους στενούς του συνεργάτες. Αν το αποφάσισε όταν πήγε στο βουνό τα Χριστούγεννα δεν μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα. Ωστόσο από εδώ και από εδώ και στο εξής όταν πηγαίνει στο βουνό θα έχουμε το νου μας!!!

Ο Κασσελάκης και μπελάδες που έβαλε τις Σπέτσες

Βρε σε τι μπελάδες έβαλε τις Σπέτσες ο Στέφανος Κασσελάκης. Μέσα στον Ιανουάριο αποφάσισε να καλέσει την κοινοβουλευτική ομάδα στο νησί στο οποίο όμως οι περισσότερες αν όχι όλες οι ξενοδοχειακές μονάδες είναι κλειστές, όπως και η πλειοψηφία των επιχειρήσεων της εστίασης. Άντε και να μαζευτεί η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ στις Σπέτσες. Πού θα μείνουν 36 νοματαίοι; Πού θα τρώνε; Εύλογα ερωτήματα αλλά που καθόλου δεν απασχολούν τους βουλευτές που ουκ ολίγοι είναι στα κάγκελα με την συγκεκριμένη πρωτοβουλία του Κασσελάκη. Ποιοι δεν θα πάνε, Σίγουρα ο Αλέξης Τσίπρας και η Κυριακή Μάλαμα. Όλα τα είχαν στο ΣΥΡΙΖΑ, οι Σπέτσες τους έλειπαν…

Οι ψίθυροι για τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης

Όταν βρίσκεσαι με παρέα χρηματιστών όλο και κάτι μαθαίνεις. Για παράδειγμα ότι αναρωτιούνται τι συμβαίνει με τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης. Αυτό που ψιθυρίζεται στα χρηματιστηριακά πηγαδάκια είναι πως κάποιοι χρηματιστές βλέπουν με σκεπτικισμό το γεγονός ότι πολλά από τα projects είναι «παγωμένα», την ώρα που τα χρονοδιαγράμματα είναι ασφυκτικά. Μάλιστα γνωστός χρηματιστής είπε πως αν συνεχιστεί η κατάσταση ελλοχεύει ο κίνδυνος η χώρα να βρεθεί αντιμέτωπη στον τομέα των έργων με μια χαμένη πενταετία…

Ο ασκός του Αιόλου και οι επί χρόνια παράνομες τραπεζικές χρεώσεις

Έχουμε την αίσθηση ότι με την επιβολή του προστίμου των 250.000 ευρώ στην Alpha Bank ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για τις χρεώσεις των τραπεζών στις δανειοδοτήσεις και όχι μόνο. Γιατί ναι μεν οι τράπεζες γιατί έρχονται και άλλα πρόστιμα μπορεί να προσφύγουν στα δικαστήρια επικαλούμενες πράξη του διοικητή της ΤτΕ για τις συγκεκριμένες χρεώσεις αλλά το Υπουργείο Ανάπτυξης απλά εφαρμόζει τους νόμους και τις Υπουργικές Αποφάσεις. Και ως καταχρηστικοί όροι βάσει της Υπουργικής Απόφασης Ζ1-798/25-06-2008όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τις αποφάσεις Ζ1- 21/17.1.2011 και Ζ1- 74/04-02-2011κρίνονται σε συμβάσεις στεγαστικών δανείων, όρος που προβλέπει την είσπραξη από το Πιστωτικό Ίδρυμα εξόδων «χρηματοδότησης», «προέγκρισης δανείου», ή «εξέτασης αιτήματος δανείου», κλιμακούμενων ανάλογα με το ποσόν του δανείου, όρος που προβλέπει την επιβολή ποσού «προμήθειας» ή «εξόδων φακέλου», όρος που προβλέπει, στην περίπτωση στεγαστικού δανείου που χρησιμοποιείται για κατασκευή ή ανέγερση κατοικίας, ότι το δάνειο θα κατατίθεται σε δεσμευμένο λογαριασμό του οφειλέτη και ενώ η αποδέσμευση γίνεται σταδιακά, ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών, ο δανειολήπτης επιβαρύνεται με τους τόκους του δανείου από την ημέρα που κατατίθεται το ποσόν στο δεσμευμένο λογαριασμό. Ο όρος απαγορεύεται ανεξάρτητα αν το ποσόν που κατατίθεται στο λογαριασμό του δανειολήπτη εκτοκίζεται με τόκο καταθέσεως. Στους λογαριασμούς καταθέσεων κρίνεται καταχρηστικός κάθε όρος που προβλέπει ότι το Πιστωτικό Ίδρυμα επιβάλλει κατά την κρίση του οποτεδήποτε έξοδα κίνησης σε κάθε λογαριασμό κατάθεσης για την περίπτωση που δεν παρουσιάζει υπόλοιπο ανώτερο από το κατώτατο όριο που θα καθορίζει κάθε φορά το ίδιο για το αντίστοιχο είδος λογαριασμού και όρος με τον οποίον επιβάλλονται προμήθεια ή έξοδα σε κάθε κίνηση λογαριασμού ταμιευτηρίου ή τρεχούμενου, αναφορικά με ανάληψη ή κατάθεση μετρητών ή επιταγής στα ταμεία, όταν οι κινήσεις υπερβαίνουν ορισμένο όριο που ορίζει η Τράπεζα. Όποιος λοιπόν δει τι χρεώνουν σήμερα οι τράπεζες ( Οι περισσότεροι αν όχι όλοι για παράδειγμα χρεώνουν μηνιαία έξοδα σε περίπτωση τήρησης επαγγελματικού λογαριασμού ο οποίος είναι υποχρεωτικός από το νόμο) αντιλαμβάνεται ότι οι παράνομες πρακτικές έχουν την τιμητική τους στις τράπεζες. Απλά μέχρι σήμερα η Πολιτεία δεν εφάρμοζε τους νόμου και έκανε τα στραβά μάτια. Και αν τους εφαρμόσει θα βρέχει πρόστιμα επί μακρόν.

Στο δόκανο

Ακούγεται ότι μεγάλη εταιρία πληροφορικής με πολύ καλά μεγέθη έχει πιαστεί στο δόκανο των εποπτικών αρχών για πειραγμένα οικονομικά στοιχεία. Το θέμα είναι ότι το «πείραγμα» είναι διαφορετικό από αυτό που θα περίμενε κάποιος. Δηλαδή δεν είναι φούσκωμα αλλά «κρύψιμο». Η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη αλλά αν κρίνουμε από τον πανικό που επικρατεί στην ελεγκτική (ανήκει στην Big Four) που έκανε τον έλεγχο τα πράγματα είναι ιδιαίτερα σοβαρά. Θοδωρή μου δύσκολα τα πράγματα.

Έξι χρόνια για έναν καταλογισμό!!!

Πολύ περίεργα πράγματα συμβαίνουν εκεί στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2017 το τότε Διοικητικό Συμβούλιο αποδέχεται την παραίτηση μονίμου υπαλλήλου από 31.8.2016 και διατάσσει την αναζήτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων αποδοχών που έλαβε η υπάλληλος κατά την διάρκεια της εκπαιδευτικής της άδειας σύμφωνα με το άρθρο 58 παρ. 7 του ν. 3528/200. Το συγκεκριμένο άρθρο προβλέπει ότι «Μετά το τέλος της άδειας εκπαίδευσης ο υπάλληλος υποχρεούται να υπηρετήσει στο Δημόσιο ή σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου για χρονικό διάστημα ίσο με το τριπλάσιο του χρόνου της άδειας. Σε περίπτωση αθέτησης της υποχρέωσης του αυτής ο υπάλληλος υποχρεούται να επιστρέψει τις αποδοχές που έλαβε κατά το χρόνο της άδειας, ο οποίος δεν υπολογίζεται στην περίπτωση αυτή ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας». Υποτίθεται ότι αυτή είναι μια απλή διαδικασία. Έλα όμως που η απόφαση για αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών 49 χιλιάδων ευρώ δημοσιεύτηκε στα τέλη του 2023. Δηλαδή 6 χρόνια και κάτι μετά την προηγούμενη απόφαση ΔΣ και επτά χρόνια και κάτι από την παραίτηση της υπαλλήλου. Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος ή απλά διοικητική παραλυσία;

Τα θαύματα του Δημήτρη Ανδριόπουλου στη Dimand;

Ένας άνθρωπος που ασχολείται όχι ακριβώς με τις κατασκευές αλλά την ανάπτυξη ακινήτων είναι ο Δημήτρης Ανδριόπουλος ο μεγαλομέτοχος της Dimand. Χωρίς αμφιβολία τα έργα που υλοποιεί ή έχει σχεδιάσει την υλοποίηση τους η εταιρία, είναι εμβληματικά με πλέον χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα το Μινιόν. Παρά τα μεγαλεπήβολα όμως projects η Dimand είναι μια εταιρία που από την ημέρα που μπήκε στο Χρηματιστήριο παρά το ράλι τιμών καταγράφει απώλειες. Και αυτό γιατί οι επενδυτές δεν βλέπουν εμβληματικά ακίνητα αλλά τις επιδόσεις των εργασιών και το ρίσκο. Χαρακτηριστικό του τρόπου που αντιμετωπίζεται η εταιρία είναι ότι τον Μάρτιο του 2023 πήρε δάνειο από την Εθνική Ασφαλιστική με επιτόκιο 8%. Ένα επιτόκιο που αν μη τι άλλο είναι πολύ τσιμπημένο ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα των υψηλών επιτοκίων. Όσο για τη μετοχή από τη στιγμή που μπήκε στο Χρηματιστήριο γράφει ζημιές. Η μετοχή μπήκε στο ΧΑ τον Ιούλιο του 2022 με τιμή 15 ευρώ και παραδόξως μεγάλη ζήτηση. Και από τότε δεν έχει ορθοποδήσει καθώς την περασμένη Παρασκευή έκλεισε στα 10,3 ευρώ με τους επενδυτές που πίστεψαν σε αυτή να γράφουν υποαξία 4,7 ευρώ ανά μετοχή. Βέβαια ο κ. Ανδριόπουλος αγοράζει που και που κάποιες μετοχές. Έτσι κι αλλιώς ήταν μέσα σε αυτούς που πούλησαν μετοχές κατά την εισαγωγή οπότε ο ίδιος είναι κερδισμένος.

Οι κακές γλώσσες και ο τελικός επενδυτής

Πραγματικά είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι στη Σαράντης οι βασικοί μέτοχοι βρίσκουν με άνεση πακέτα μετοχών και τα αγοράζουν μέσω του Χρηματιστηρίου. Οι κακές γλώσσες πάντως λένε ότι θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον αν οι εποπτικές αρχές αναζητήσουν να δουν ποιοι είναι οι πωλητές των μετοχών που αγοράζουν οι βασικοί μέτοχοι. Και όταν λέμε να δουν ποιοι είναι οι πωλητές να διαπιστώσουν για παράδειγμα ειδικά αν πρόκειται για εταιρίες που μπορεί να καταλήγουν στα νησιά Cayman ποιος είναι ο τελικός επενδυτής. Όχι τίποτα αλλά για να καταλάβουμε ποιος είναι ο τελικός επενδυτής.

Παράδοξη εξαγορά

Τουλάχιστον παράδοξο είναι αυτό που συνέβη με την Intracom και την Intracom Properties. Να αγοράζει η μητρική από την θυγατρική η οποία οδεύει προς το Χρηματιστήριο περιουσιακό στοιχείο ακίνητης περιουσίας και συγκεκριμένα εταιρία με ξενοδοχείο στα Κουφονήσια. Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος ή απλά η υπό εισαγωγή θυγατρική είχε ανάγκη μετρητών για άλλη κίνηση;