Τα ευέλικτα επιχειρηματικά μοντέλα κλειδί στις αναπτυσσόμενες αγορές
Οι εταιρείες που επιθυμούν να επεκταθούν σε αναπτυσσόμενες αγορές με επιτυχία, χρειάζεται να εφαρμόζουν ευέλικτα επιχειρηματικά μοντέλα, τα οποία θα αντιμετωπίζουν τα θεσμικά κενά των πολύπλοκων αυτών αγορών και, ταυτόχρονα, να προσαρμόζονται στην αναπτυσσόμενη καταναλωτική βάση, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της PwC.
Η μελέτη, με τίτλο Bridging Growth Markets’ voids, που εκπονήθηκε από το Growth Markets Centre της PwC, παρουσιάζει μια σειρά από εταιρείες που διαμόρφωσαν νέα επιχειρηματικά μοντέλα για την επέκτασή τους σε αναπτυσσόμενες αγορές–κάποια επιτυχημένα ή κάποια άλλα λιγότερο επιτυχημένα.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής του PwC Growth Markets Centre, David Wijeratne: «Αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι ότι οι νέες εταιρείες δεν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν μακροχρόνια επιτυχία, εάν δεν απομακρυνθούν από τις συνήθεις πρακτικές τους και δεν ξεπεράσουν την εμμονή τους σε εκείνα τα χαρακτηριστικά που τους χάρισαν την επιτυχία στις ανεπτυγμένες αγορές.
Οι εταιρείες οφείλουν να αναγνωρίσουν και να κατανοήσουν τα διάφορα θεσμικά κενά που υπάρχουν στις αναπτυσσόμενες αγορές και να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους με έναν ευέλικτο τρόπο που θα τους παρέχει τη δυνατότητα να προσαρμόζουν τα επιχειρηματικά τους μοντέλα, καθώς το επιχειρηματικό περιβάλλον των αναπτυσσόμενων αγορών εξελίσσεται και ωριμάζει».
Από τη μελέτη προκύπτουν τα εξής: «Κάποιες εταιρείες έχουν διαγράψει επιτυχημένη πορεία σε αναπτυσσόμενες αγορές, προσαρμόζοντας ορισμένα μόνο σημεία των λειτουργικών μοντέλων που εφαρμόζουν σε ισχυρές ανεπτυγμένες οικονομίες. Όμως, η βιώσιμη κερδοφορία επιτυγχάνεται, κυρίως, από εταιρείες που έχουν αναπτύξει ένα διαφοροποιημένο λειτουργικό μοντέλο, το οποίο είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες της αναπτυσσόμενης αγοράς στην οποία στοχεύουν.
Οι εταιρείες που είναι επιτυχημένες σε αναπτυσσόμενες αγορές αναγνωρίζουν το γεγονός ότι δεν τα κατάφεραν μόνο και μόνο επειδή έχουν ένα χαρτοφυλάκιο προϊόντων και υπηρεσιών που είναι κερδοφόρο στην πατρίδα τους. Αυτές οι εταιρείες εντόπισαν ποιες από τις δεξιότητές τους χρειάζεται να προσαρμόσουν στα τοπικά δεδομένα και επιπλέον ανέπτυξαν εξειδικευμένες και καινοτόμες διαδικασίες, για να αντιμετωπίσουν την έλλειψη υποδομών, δεδομένων και συστημάτων, που αποτελούν κύρια συστατικά της επιτυχίας τους στις χώρες απ’ όπου προέρχονται.
Έχουν, επίσης, αναγνωρίσει την ανάγκη να προσαρμόσουν και να ανανεώσουν τις προτάσεις τους, ώστε να καλύψουν τη εξελισσόμενη σε τοπικό επίπεδο ζήτηση και να προσλάβουν, εκπαιδεύσουν και -πάνω από όλα- να διατηρήσουν τα υφιστάμενα χαρισματικά στελέχη που θα αναλάβουν να διαχειριστούν αυτές τις διαφοροποιημένες δραστηριότητες».
Σύμφωνα με τον David Wijeratne: «Όλες αυτές οι δεξιότητες είναι συνυφασμένες μεταξύ τους και, όσο πιο ολιστική είναι η προσέγγιση, τόσο πιο επιτυχημένο είναι το επιχειρηματικό μοντέλο. Παρ’ όλα αυτά, για να είναι πραγματικά επιτυχημένες όλες αυτές οι λειτουργικές προσαρμογές, χρειάζεται να υποστηρίζονται από τη χρηματοοικονομική λειτουργία και τη διακυβέρνηση, ώστε να διασφαλίζεται ότι αξιοποιούνται, αλλά και τηρούνται οι τοπικοί κανονισμοί και οι τοπικές εργασιακές πρακτικές. Πολύ συχνά, τα οφέλη ή οι καινούριες διαδικασίες δεν αξιοποιούνται, λόγω της έλλειψης κατανόησης του πως πρέπει να δομηθεί χρηματοοικονομικά μια επιχειρηματική δραστηριότητα σε μια νέα αναπτυσσόμενη αγορά».
