Ο μύθος της φιλοπατρίας των σύγχρονων Ελλήνων εφοπλιστών
Την έννοια της φιλοπατρίας καπηλεύονται εδώ και χρόνια πολλοί εκπρόσωποι της νέας γενιάς Ελλήνων εφοπλιστών, σαν να είναι εγγενές χαρακτηριστικό του κλάδου τους, για να δικαιολογούν την προκλητικά ευνοϊκή μεταχείριση που απολαμβάνουν από την πολιτεία.
Πρόκειται για «φιλοπατρία» που φτάνει μέχρι τα όρια του στενού επιχειρηματικού συμφέροντος και της διαφύλαξης με κάθε τρόπο των υπερκερδών τους. Πρόσφατο παράδειγμα και εξόχως προκλητικό είναι η τροπολογία του υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, την οποία υπερψήφισαν οι βουλευτές της συγκυβέρνησης, για γίνει εθελοντική από υποχρεωτική, η έκτακτη εισφορά των Ελλήνων εφοπλιστών.
Μέχρι να έρθει η τροπολογία της ντροπής στη Βουλή, εκπρόσωποι του εγχώριου εφοπλιστικού κεφαλαίου είχαν προβεί σε κάθε είδους «πατριωτική» απειλή, για φυγή εταιρειών και πλοίων από την Ελλάδα. Η κυβέρνηση Σαμαρά υπέκυψε, υπερασπιζόμενη μάλιστα δια στόματος Βαρβιτσιώτη την ανάγκη διαφύλαξης της ανταγωνιστικότητας των ελληνόκτητων πλοίων, ενώ προσποιήθηκε ότι δεν γνωρίζει πως χρόνια τώρα οι Έλληνες εφοπλιστές προτιμούν σημαίες ευκαιρίας αντί της ελληνικής, ανεξάρτητα από υποχρεωτικές ή εθελοντικές εισφορές.
Οι σύγχρονοι Έλληνες εφοπλιστές από τις πράξεις τους επιβεβαιώνουν ότι δεν έχουν την αίσθηση της πατρίδας, των υποχρεώσεων προς τη χώρα και της κοινωνικής αλληλεγγύης, τη στιγμή μάλιστα που είναι προφανές ότι η οικονομική κρίση και οι πολιτικές λιτότητας θα αφήσουν ανεξίτηλα τα σημάδια τους και στις επόμενες γενιές Ελλήνων.
Παρόλο που συμπεριφέρονται σαν να τους έχει δοθεί κληρονομικώ δικαίω το πατριωτικό φιλότιμο, οι εποχές των ευεργετών καπεταναίων και πλοιοκτητών έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Με δωρεές και σοβαρές επενδύσεις στήριξαν, τόσο τοπικές κοινωνίες όσο και την οικονομία σε εθνικό επίπεδο, από τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους μετά την επανάσταση του 1821 και για το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα, συμβολή η οποία την τελευταία 20ετία άρχισε να ξεφτίζει.
Πέραν κάποιων εξαιρέσεων, γνωστών τοις πάσι, που συνεχίζουν μέσω ιδρυμάτων να προσφέρουν κοινωφελές έργο, η πλειοψηφία των νέων εφοπλιστών φαίνεται να αδιαφορεί για την καθημερινότητα του ελληνικού λαού, ίσως γιατί περνά το χρόνο της περισσότερο στις μητροπόλεις του κόσμου, παρά στην Ελλάδα.
Ο «πατριωτισμός» τους πέφτει από ναυάγιο σε ναυάγιο: κατεβάζουν την ελληνική σημαία, προτιμούν την αγγλική γλώσσα για συνέδρια και ναυτιλιακές διοργανώσεις που πραγματοποιούνται στη χώρα μας, εξαθλιώνουν οικονομικά τους Έλληνες ναυτικούς και αρνούνται να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην ανακούφιση του ελληνικού λαού από τις συνέπειες της κρίσης.
Σχετικές ειδήσεις
Trending
