Μας σώζουν με το «μαρτύριο της σταγόνας»
Αγωνιώδεις είναι οι συζητήσεις για την κάλυψη του βραχυπρόθεσμου χρηματοδοτικού κενού της Ελλάδας, η οποία έχει βεβαιωμένες δανειακές υποχρεώσεις μέσα στο Μάρτιο (αρχής γενομένης από τις 6 Μαρτίου) ύψους λίγο πάνω από 1,5 δισεκ. Ευρώ.
Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Η σημερινή ημέρα είναι ιδιαίτερη κρίσιμη για την πρώτη δόση που πρέπει να καταβάλουμε στο ΔΝΤ της τάξεως των 350 εκατ. ευρώ (την επόμενη Παρασκευή, 6 Μαρτίου). Η κυβέρνηση αναμένει τα έσοδα από τη σημερινή υποχρέωση των φορολογουμένων για καταβολή ΦΠΑ (η λήξη του στα τέλη Ιανουαρίου παρατάθηκε και λήγει σήμερα) και για την δόση του ΕΝΦΙΑ. Τα πρώτα στοιχεία δεν είναι ενθαρρυντικά, καθώς πάρα πολλοί φορολογούμενοι αναμένουν την επισημοποίηση των αλλαγών στη ρύθμιση των 100 δόσεων και γι αυτό δεν πληρώνουν.
Εάν καλυφθεί μεγάλο μέρος της οφειλής που έχουμε για την επόμενη Παρασκευή, οι αγωνιώδεις διαπραγματεύσεις θα αφορούν στις υπόλοιπες δόσεις μας προς το ΔΝΤ εντός του Μαρτίου. Αν όχι (πράγμα που είναι το πιθανότερο) τότε η Ελλάδα διαπραγματεύεται την εξεύρεση χρημάτων για να καλύψει ολόκληρο το 1,5 δισεκ. ευρώ που οφείλει στο ΔΝΤ εντός του Μαρτίου.
Πώς θα το καλύψει; Με «όπλο» την απειλή πιστωτικού γεγονότος, η Αθήνα επιμένει να ζητεί την άδεια από την ΕΚΤ για έκδοση επιπλέον εντόκων γραμματίων, ύψους 10 δισεκ. ευρώ, ώστε να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες τους επόμενους μήνες.
Πληροφορίες του «Ν» αναφέρουν ότι η ΕΚΤ προσανατολίζεται στο «μαρτύριο της σταγόνας», δηλαδή στην χορήγηση αδείας στην Ελλάδα για έκδοση εντόκων γραμματίων, όχι μεγαλύτερου ύψους από 2 δισεκ. ευρώ, δηλαδή όσα (σχεδόν) οφείλει η Ελλάδα στο ΔΝΤ εντός του Μαρτίου. Ήδη η ελληνική κυβέρνηση έχει προχωρημένες συζητήσεις με άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (κυρίως με τη Ρώμη και το Παρίσι) ώστε να αγοραστούν τα έντοκα γραμμάτια που θα εκδώσει –εάν ευοδωθεί αυτό το σενάριο.
Εάν αυτό συμβεί, τότε σε περίπου ένα μήνα από τώρα θα επανεκτιμηθούν οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδος, η είσπραξη εσόδων και η πορεία της υλοποίησης της συμφωνίας, ώστε να μην «πνιγούμε» ως χώρα, αλλά ούτε και να βγάλουμε πολύ το κεφάλι μας από το νερό.-