IIF:«Βλέπει» περαιτέρω επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας το 2012

Το IIF, το οποίο εκπροσωπεί περίπου 400 τράπεζες και έχει ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, επισημαίνει ότι το αρνητικό εξωτερικό διεθνές περιβάλλον είναι πιθανό να οδηγήσει σε περαιτέρω επιδείνωση τις ήδη αδύναμες προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

Αυτό θα επιδεινώσει τα σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα και θα αυξήσει τις ήδη μεγάλες ανάγκες εξωτερικής χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας.

Επίσης το Ινστιτούτο στην έκθεση του σημειώνει πως η Ελλάδα έχει χάσει την πρόσβαση της στις αγορές εδώ και καιρό και ως εκ τούτου η επιδείνωση των συνθηκών στην αγορά ομολόγων είχαν περιορισμένο άμεσο αντίκτυπο στην χώρα.

Ωστόσο, το IIF αναφέρει πως οι εγχώριες τράπεζες εξακολουθούν να βασίζονται στη χρηματοδότηση της ΕΚΤ και πως η χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα της χώρας περιόρισε τη θετική επίδραση της πρόσφατης απόφασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), να χαλαρώσει τις απαιτήσεις για τα ομόλογα που δέχεται ως εγγύηση, για την χορήγηση ρευστότητας.

Αναφορικά με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, τονίζεται πως το πρόγραμμα ανταλλαγής του ελληνικού χρέους που κατέχουν ιδιώτες πρέπει να ολοκληρωθεί κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου 2012, καθώς τον Μάρτιο ακολουθούν μεγάλες αποπληρωμές ομολόγων.

Χαμηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας

Το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο εκτιμά ότι η παγκόσμια ανάπτυξη το 2012 θα διαμορφωθεί στο στο 2,8%, από 3,2% το 2011.

Για την Ευρωζώνη, το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο θεωρεί πως το 2012 θα είναι ή έτος σύγκλησης ή έτος διάσπασης, κάτι που εξαρτάται από τα "4 R" που θέτει ο Οργανισμός, δηλαδή Recession (ύφεση), Refinancing (αναχρηματοδότηση), Reform (μεταρρύθμιση) και Restructuring (αναδιάρθρωση).

Όπως σημειώνει, όλα θα κριθούν στο πρώτο εξάμηνο του 2012, διάστημα που η ζώνη του ευρώ επιδιώκει να αποκαταστήσει την οικονομική και δημοσιονομική της σταθερότητα.

Για την ύφεση το IIF σημειώνει πως το πιο σημαντικό είναι η Ευρωζώνη να αντιμετωπίσει τις οικονομικές και δημοσιονομικές επιπτώσεις της επερχόμενης ύφεσης.

Για την αναχρηματοδότηση του χρέους σημειώνει πως την μεγαλύτερη πρόκληση την αντιμετωπίζει η Ιταλία, όσον αφορά τα ομόλογά της.

Για τις μεταρρυθμίσεις υπογραμμίζεται πως η ταχεία μετάβαση από τις προτεινόμενες δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις της Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου σε μια σειρά από τροποποιήσεις της Ευρωπαϊκής Συνθήκης αποτελεί ένα φιλόδοξο στόχο για το πρώτο τρίμηνο 2012, που αφήνει την Ευρωζώνη ευάλωτη σε "απρόβλεπτους πολιτικούς ανέμους".