Πάνω από 1.500 τσοπάνηδες βρίσκονται στην Αττική – Διαθέτουν 240.000 αιγοπρόβατα και 3.000 βοοειδή

Περισσότεροι από 1.500 κτηνοτρόφοι συνεχίζουν τον τρόπο ζωής που υιοθέτησαν από τους παππούδες τους αρκετά χρόνια πριν από την τσιμεντοποίηση της πόλης. Στο Μενίδι, στη Χασιά, στο Μαρκόπουλο, στην Κερατέα, στα Μέγαρα, στον Αυλώνα, ακόμη και στη Βούλα ή τα Βριλήσσια, ζουν περίπου 240.000 αιγοπρόβατα και 3.000 βοοειδή.

Παρότι οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις οικοπεδοποιήθηκαν, παρότι ρέματα μπαζώθηκαν και ογκώδη κτίσματα τους περικύκλωσαν, οι βοσκοί των Αθηνών δεν εξαφανίστηκαν ποτέ.
Αντιθέτως, αγωνίζονται για την επιβίωσή τους προσπαθώντας να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες.

Περιαστικοί κτηνοτρόφοι που μίλησα στα Νέα ζητούν να διατηρηθούν οι μονάδες τους ως «μνημεία» της ελληνικής παράδοσης και να δημιουργηθούν «κτηνοτροφικά πάρκα» στους δήμους της Αττικής, επισκέψιμα από το κοινό, όπου θα λειτουργούν εκτός των άλλων Σχολές Αγροτικής Επιχειρηματικότητας, με μαθητές που θα ζουν μέσα στο αγρόκτημα και θα επιμορφώνονται, όχι μόνο σε θέματα κτηνοτροφίας, αλλά επίσης στο θέατρο, στη μουσική και στη ζωγραφική.

Οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι του Λεκανοπεδίου είναι στην πλειονότητά τους τρίτης και τέταρτης γενιάς, απόγονοι ανθρώπων που έφτιαξαν τα μαντριά τους στην Αττική όταν αυτή ήταν ακόμη χωριό.

Εκτός, όμως, από τις παλιές και ξακουστές οικογένειες κτηνοτρόφων που διατηρούν μονάδες έως και 1.000 αμνοεριφίων μέσα στην Αττική, αρκετοί είναι και οι ερασιτέχνες, ενώ η οικονομική κρίση ώθησε και νεότερους ανθρώπους να δοκιμαστούν στην κτηνοτροφία της πόλης.

Κατά τους ίδιους, επείγει να καθοριστούν νομοθετικά συγκεκριμένες ζώνες με κτηνοτροφική χρήση γης στην Αττική, καθώς τα τελευταία 20-30 χρόνια τελούν εν διωγμώ καθώς αποκλείονται από περιοχές όπου ζούσαν και εργάζονταν επί δεκαετίες.