Σχεδόν 1 στους 2 εργαζομένους πιστεύει ότι θα έχει περισσότερες ευκαιρίες εργασίας εάν εμβολιαστεί

Από την άλλη, επισημαίνονται και οι περιπτώσεις όπου ο τύπος της εργασίας καθιστά αναγκαστική την παρουσία των εργαζομένων (61%) με αδυναμία εφαρμογής της ευέλικτης εργασίας, με το 54% να δηλώνει ότι η παρουσία στους χώρους εργασίας απαιτείται από τον εργοδότη παρά τις πιθανές αρνητικές συνέπειες. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στις πέντε πρώτες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης, αναφορικά με την προθυμία των εργαζομένων να επιστρέψουν πλήρως ή μερικώς στον χώρο εργασίας.

Το 68% των ερωτηθέντων δηλώνει πρόθυμο να εμβολιαστεί εφόσον κρίνεται απαραίτητο για την εκτέλεση της εργασίας του, το 49% πιστεύει ότι θα έχει περισσότερες ευκαιρίες εργασίας εάν εμβολιαστεί, ενώ το 39% δηλώνει ότι ενθαρρύνεται από τον εργοδότη του, προσδοκώντας την ομαλή επιστροφή των επιχειρήσεων σε κατάσταση προ πανδημίας. Ανησυχία για την υγεία του εκφράζει το 49% των Ελλήνων εργαζομένων, το οποίο αναμένει τον εμβολιασμό των συνεργατών γύρω του για να νιώσει ασφάλεια, και το 45% εκφράζει την προτίμησή του να συνεχίσει να εργάζεται από το σπίτι μέχρι την ολοκλήρωση της ευρείας διάθεσης του εμβολίου, τη στιγμή μάλιστα που το 44% αυτών μπορεί ανεμπόδιστα να εργαστεί είτε πλήρως είτε μερικώς από το σπίτι.

Για όσους εργάζονται εξ αποστάσεως, μεγαλύτερη πρόκληση αναδύεται η έλλειψη αλληλεπίδρασης με συναδέλφους, για να ακολουθήσει η δυσκολία στη διατήρηση ισορροπίας ανάμεσα στην επαγγελματική και προσωπική ζωή. Εξετάζοντας την παραγωγικότητα των Ελλήνων εργαζομένων υπό το πρίσμα της τηλεργασίας, το 45% δηλώνει ότι παρέμεινε ανεπηρέαστο από την έναρξη της πανδημίας. Αντιθέτως, το 18% δηλώνει ότι δυσκολεύτηκε να εργαστεί εξ αποστάσεως, με το 20% να αποδίδει την περιορισμένη αποδοτικότητά του στην αρνητική επίδραση της τηλεργασίας και το 26% να δηλώνει ότι αναγκάστηκε να εργαστεί κάτω από διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες. Πάντως παρά τα οφέλη της απομακρυσμένης εργασίας, όπως το ευέλικτο ωράριο και η εξάλειψη των μετακινήσεων, αυτό ο τύπος εργασίας δεν δύναται να ικανοποιήσει τη θεμελιώδη ανάγκη των εργαζομένων για προσωπικές αλληλεπιδράσεις.

Το 23% των Ελλήνων εργαζομένων δηλώνει ότι η εξ αποστάσεως εργασία συνέβαλε στην αύξηση της παραγωγικότητάς του, αποδίδοντάς το μάλιστα (10%) στη φυσική απουσία των συναδέλφων. Για το 21% των ερωτηθέντων το άγχος ήταν αισθητά λιγότερο. Μάλιστα, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της τάξης του 61%, σημειώνει ότι έμεινε ανεπηρέαστο σε ότι αφορά την παραγωγικότητά του. Ενώ πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να περάσουν μέρος της εβδομάδας τους στον χώρο εργασίας, οι περισσότεροι επιθυμούν ένα υβριδικό μοντέλο εργασίας, καθώς οι εργαζόμενοι που το προτιμούν έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν καλά, βελτιώνοντας ακόμη και την παραγωγικότητά τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Για το 72% των Ελλήνων ερωτηθέντων, η διαρκής χρήση μάσκας καθιστά δύσκολη την εκτέλεση της εργασίας του και το 49% αισθάνεται ότι βρίσκεται συνεχώς εκτεθειμένο στον κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό. Το 21% δήλωσε ότι είχε αυξημένο φόρτο εργασίας επειδή πολλοί από τους συναδέλφους αρρώστησαν ή τέθηκαν σε καθεστώς καραντίνας. Το 10% των ερωτηθέντων συνάντησε δυσκολία στην διευθέτηση της οργάνωσης φύλαξης των παιδιών. Τέλος, στη λίστα των προκλήσεων της εργασίας από το γραφείο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, περιλαμβάνεται και η εξισορρόπηση της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής όπως διακρίνει το 30% των ερωτηθέντων καθώς και η ανάγκη να αποδείξει με τη χρήση εγγράφων ότι μπορεί να πραγματοποιεί μετακινήσεις εκτός σπιτιού.

Το 61% των Ελλήνων εργαζομένων δηλώνει ότι ο εργοδότης του παρείχε αυστηρά πρωτόκολλα για την εφαρμογή τηλεργασίας και εργασίας στο γραφείο. Μόνο 1 στους 4 υποστηρίζει ότι ο εργοδότης του υιοθέτησε πολιτικές για να υποστηρίξει την εξισορρόπηση ανάμεσα στην επαγγελματική και προσωπική ζωή. Ακόμη, το 10% δήλωσε ότι ο εργοδότης του πραγματοποίησε τακτικές έρευνες στους εργαζομένους σχετικά με την ευημερία και την αντίληψή τους για την εταιρεία.

Το 12%των ερωτηθέντων δήλωσε ότι ο εργοδότης του παρείχε γραμμή υποστήριξης για θέματα ψυχικής και σωματικής υγείας, το 5% πραγματοποίησε μαθήματα γιόγκα, το 6% δήλωσε ότι ο εργοδότης του προσέφερε πρόγραμμα υποστήριξης για τη βελτίωση των δεξιοτήτων ή για την προσαρμογή του στο νέο εργασιακό περιβάλλον και ένα 5% έλαβε περισσότερη εκπαίδευση σε θέματα συμπερίληψης και ένταξης ανθρώπινου δυναμικού χωρίς αποκλεισμούς.