Επιταχύνεται η αξιοποίηση ακινήτων εκκλησιαστικών ιδρυμάτων μέσω του θεσμού της «επιφανείας»

Αυτό προβλέπεται στο σχέδιο νόμου για τις στρατηγικές επενδύσεις που έθεσε χθες σε διαβούλευση το υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων και με το οποίο επιδιώκεται η βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος στη χώρα μας με ρυθμίσεις που διασφαλίζουν την επιτάχυνση και ευελιξία των προβλεπόμενων για τις ιδιωτικές και στρατηγικές επενδύσεις διοικητικών διαδικασιών.

Τι είναι το μοντέλο της «επιφανείας»; Σύμφωνα με αυτό ο επενδυτής δεν αγοράζει ιδιοκτησία, αλλά εξασφαλίζει τη δυνατότητα να κτίσει πάνω στη γη και εν συνεχεία να ενοικιάσει τα ακίνητα, εισπράττοντας ένα μίσθωμα.

Συγκεκριμένα, με το άρθρο 28 του νομοσχεδίου προστίθεται νέο εδάφιο στην παρ. 4 του άρθρου 18 του ν. 3986/2011 με το οποίο στον όρο των «δημοσίων κτημάτων» επί των οποίων δύναται να συσταθεί δικαίωμα επιφανείας προστίθενται τα ακίνητα που ανήκουν σε εκκλησιαστικά ιδρύματα ιδιωτικού δικαίου εποπτευόμενα από το κράτος, των οποίων η επένδυση χαρακτηρίστηκε ως στρατηγική επένδυση σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4608/19 προκειμένου να παρασχεθεί η δυνατότητα στα εν λόγω ιδρύματα να προβούν στην εκμετάλλευση των ακινήτων τους μέσω της σύστασης δικαιώματος επιφανείας εφόσον πρόκειται για στρατηγική επένδυση σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.

Το εν λόγω άρθρο αναφέρει τα εξής:

«Δικαίωμα επιφανείας επί δημοσίων κτημάτων – Ορισμοί – Τροποποίηση του άρθρου 18 του ν. 3986/2011

Στο πρώτο εδάφιο της περ. 4 του άρθρου 18 του ν. 3986/2011 (Α’ 152), προστίθεται αναφορά στα εκκλησιαστικά ιδρύματα ιδιωτικού δικαίου και το άρθρο 18 του ν. 3986/2011 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 18

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του Κεφαλαίου αυτού:

1. «Επιφάνεια» είναι το εμπράγματο δικαίωμα φυσικού ή νομικού προσώπου να κατασκευάζει κτίσμα σε έδαφος κτήματος που είναι, κατά το χρόνο σύστασης του δικαιώματος, δημόσιο, κατά την έννοια της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου και να ασκεί στο κτίσμα αυτό ή σε κτίσμα ήδη κατασκευασμένο σε τέτοιο κτήμα τις εξουσίες, που παρέχει το δικαίωμα της κυριότητας.
2. «Κύριος» είναι ο κύριος του εδάφους του δημοσίου κτήματος.
3. «Επιφανειούχος» είναι το πρόσωπο που έχει το δικαίωμα της επιφανείας.
4. «Δημόσια κτήματα» είναι τα ακίνητα οποιασδήποτε φύσης που ανήκουν στο ελληνικό Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, σε εταιρείες και δημόσιες επιχειρήσεις, των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, σε δημόσιους οργανισμούς με μορφή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου ή και σε εταιρίες που αποκτούν τα ακίνητα των παραπάνω φορέων, καθώς και στα εποπτευόμενα από το Κράτος εκκλησιαστικά ιδρύματα ιδιωτικού δικαίου, που ιδρύονται με προεδρικό διάταγμα και των οποίων η επένδυση χαρακτηρίζεται ως στρατηγική σύμφωνα με το οικείο νομοθετικό καθεστώς, με σκοπό την εκμετάλλευσή τους. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να επεκτείνεται η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου και σε ακίνητα κληροδοτημάτων.
5. «Κτίσμα» είναι κάθε συστατικό του δημοσίου κτήματος και ιδίως το οικοδόμημα, κατασκευή, εγκατάσταση, κτήριο, δεξαμενή, υπόστεγο, σταθμός αυτοκινήτων (πάρκινγκ), γέφυρα, σήραγγα, αγωγός, αεροδρόμιο, οδικό, σιδηροδρομικό ή λιμενικό έργο, αθλητική, ψυχαγωγική ή τουριστική εγκατάσταση, καθώς και κάθε κατασκευή επί του εδάφους. Το κτίσμα μπορεί να είναι και υπόγειο.
6. «Εδαφονόμιο» είναι το περιοδικό αντάλλαγμα που καταβάλλεται από τον επιφανειούχο στον κύριο κατά τη διάρκεια του δικαιώματος της επιφανείας.»