Ανεπαρκής η μεταρρύθμιση του συστήματος χρηματοδότησης του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Τρεις είναι οι βασικές πηγές εσόδων του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης: οι παραδοσιακοί ίδιοι πόροι (ΠΙΠ), ο ίδιος πόρος που βασίζεται στο ακαθάριστο εθνικό εισόδημα των κρατών μελών (ΑΕΕ) και ο ίδιος πόρος που βασίζεται στον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ).
Το 2021, η αναθεώρηση του συστήματος χρηματοδότησης της ΕΕ επέφερε ορισμένες αλλαγές σε δύο εξ αυτών (στους ΠΙΠ και στον ίδιο πόρο που βασίζεται στον ΦΠΑ). Θεσπίστηκε επίσης ένας νέος ίδιος πόρος ο οποίος βασίζεται στα μη ανακυκλωμένα απορρίμματα πλαστικών συσκευασιών.
Η βασική νομοθετική πράξη που διέπει την είσπραξη των εσόδων της ΕΕ είναι ο κανονισμός για την απόδοση των ιδίων πόρων, για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε ορισμένες τροποποιήσεις.
Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο εξέφρασε την ικανοποίησή του για ορισμένες από τις εν λόγω αλλαγές, όμως επισήμανε τομείς στους οποίους η νομοθετική πρόταση παρουσιάζει ορισμένα μειονεκτήματα.
Επίσης, το ΕΕΣ επισημαίνει ότι οι κανόνες που προτείνονται σχετικά με τη διαχείριση των μη ανακτήσιμων ποσών δεν συμβάλλουν στην απλούστευση του συστήματος και ούτε καταδεικνύεται ότι θα αυξήσουν την αποδοτικότητα της είσπραξης των εσόδων.
Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτές των αλλαγών που αφορούν τη διαχείριση των ταμειακών διαθεσίμων, οι διαθέσιμες πληροφορίες απλώς δεν επαρκούν για την αξιολόγηση του μεγέθους των οφελών που θα αποκομισθούν από τους νέους κανόνες.
Σε γενικές γραμμές, το ΕΕΣ επιδοκιμάζει τις προτεινόμενες αλλαγές όσον αφορά τη διαχείριση των καθυστερημένων πληρωμών από τα κράτη μέλη. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι πιθανόν οι εν λόγω αλλαγές να αποφέρουν βελτίωση της αποδοτικότητας, ωστόσο αναγνωρίζει ότι ο αριθμός των περιπτώσεων που θα επηρεάζονται ετησίως από τις αλλαγές είναι σχετικά μικρός.
Το ΕΕΣ επισημαίνει ότι λίγα είναι τα κράτη μέλη που μπορεί να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη από την επέκταση σε παλαιότερες περιπτώσεις της επιβολής ανώτατου ορίου στην προσαύξηση των τόκων υπερημερίας.
Στη γνώμη που διατυπώνει, το ΕΕΣ εισηγείται τρόπους βελτίωσης των αλλαγών των κανόνων. Προτείνει τη θέσπιση μιας ενιαίας διαδικασίας επανεξέτασης εντός του συστήματος της ΕΕ για την επίλυση των διαφορών με τα κράτη μέλη όσον αφορά τους ιδίους πόρους. Προτείνει επίσης στον νομοθέτη να επανεξετάσει το ζήτημα της θέσπισης γενικής προθεσμίας για τη διαγραφή των μη ανακτήσιμων οφειλών από τους λογαριασμούς ΠΙΠ.
Τέλος, το ΕΕΣ εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η νομοθετική πρόταση για την τροποποίηση του κανονισμού για την απόδοση των ιδίων πόρων δεν αποτέλεσε ευκαιρία για τη γενική συγχώνευση όλων των ισχυουσών διατάξεων που διέπουν τα καθεστώτα είσπραξης των εσόδων της ΕΕ, η οποία θα απλούστευε το σύστημα και θα το καθιστούσε περισσότερο διαφανές.