Ενεργειακή κρίση: Με την πλάτη στον τοίχο οι ακτοπλοϊκές εταιρείες

Τα προβλήματα χρηματοδότησης που αντιμετωπίζουν οι ακτοπλοϊκές εταιρείες τέθηκαν επί τάπητος σε συνάντηση που είχαν ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ), Σπυρίδων Πασχάλης και ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς (ΕΒΕΠ), Βασίλης Κορκίδης, στο πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των δύο φορέων που στόχο έχει την υποστήριξη των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στην ακτοπλοΐα, αλλά και του επιχειρηματικού cluster που δραστηριοποιείται γύρω από αυτή.

Το ΕΒΕΠ συνηγόρησε για την έγκαιρη διάθεση των πόρων που οφείλονται στην ακτοπλοΐα, καθώς θεωρεί ότι η ομαλότητα των χρηματοδοτικών ροών διασφαλίζει παράλληλα, τόσο τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, όσο και τη δυνατότητα ανάπτυξης των επιχειρησιακών τους δραστηριοτήτων.

Οι επικεφαλής του ΣΕΕΝ και του ΕΒΕΠ συμφώνησαν ότι πρέπει τα συναρμόδια υπουργεία να λάβουν άμεσα μέτρα ενίσχυσης του τομέα, ιδιαίτερα σε μία χρονική συγκυρία όπου οι συνέπειες στα οικονομικά των επιχειρήσεων από την κρίση της πανδημίας, αλλά και από την εκτίναξη του κόστους των καυσίμων, θα φέρουν τις ακτοπλοϊκές εταιρείες σε ακόμη δυσχερέστερη θέση. Επισημαίνεται ότι το κόστος καυσίμων έχει αυξηθεί κατά 32% σε σχέση με τη χρήση 2020, εξαιτίας της ρωσοουκρανικής σύρραξης.

Στο πλαίσιο αυτό, επίσης, εξετάστηκαν και τα χρηματοδοτικά εργαλεία που υπάρχουν, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μέσα από τα οποία μπορούν να αντληθούν κεφάλαια, ενώ στο μικροσκόπιο τέθηκαν οι απαιτήσεις του ΙΜΟ για τους αέριους ρύπους και την πράσινη μετάβαση της ναυτιλίας.

Τα μέτρα που έχουν ήδη αποφασιστεί για τη μείωση των ρύπων και του ενεργειακού αποτυπώματος και τα οποία θα εφαρμόζονται σταδιακά από το 2023 – με αποκορύφωμα το 2030, όταν οι εκπομπές CO2 πρέπει να μειωθούν κατά 55% σε σχέση με το 1990 ή το 2050 με μηδενικούς ρύπους – φέρνουν στο προσκήνιο επιτακτικά την αναγκαιότητα ανανέωσης του ακτοπλοϊκού στόλου.

Το 2035, από τα 107 πλοία, τα οποία είναι σήμερα δρομολογημένα στις ακτοπλοϊκές γραμμές μας, τα 52 θα είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 40 ετών, εκ των οποίων μάλιστα τα 20 μεγαλύτερης των 50. Σήμερα, στη διεθνή αγορά, η διαθεσιμότητα πλοίων κατάλληλων για την ελληνική ακτοπλοΐα και μάλιστα μικρής ηλικίας σπανίζει, ενώ δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου διαθέσιμα πλοία που να πληρούν τις νέες περιβαλλοντικές απαιτήσεις.