Έρχονται τα πάνω κάτω στα καταναλωτικά δάνεια – Τι αλλάζει

Η οδηγία 2008/48/ΕΚ για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης είχε εισάγει ένα εναρμονισμένο πλαίσιο της ΕΕ για την καταναλωτική πίστη και παρείχε κανόνες – όχι πάντα σαφείς- για τη πρόσβαση των ευρωπαίων καταναλωτών σε πιστώσεις. Ωστόσο, από την έναρξη ισχύος της οδηγίας το 2008, έχουν μεσολαβήσει σχεδόν 15 χρόνια και η τεχνολογία έχει αλλάξει ριζικά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων και τις συνήθειες των καταναλωτών εν γένει.

Έτσι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναθεωρεί τους ισχύοντες κανόνες της ΕΕ για την καταναλωτική πίστη με σκοπό:

• Να βελτιώσει τους κανόνες για την αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας των καταναλωτών, δηλαδή της ικανότητάς τους να αποπληρώνουν το δάνειο με βιώσιμο τρόπο,.
• Να διασφαλίσει ότι χρησιμοποιούνται κατάλληλα και αναλογικά δεδομένα και να αποτρέπουν την υπερχρέωση.
• Να μειώσει το κόστος της πίστωσης για τους καταναλωτές.

• Να συμπεριλάβουν δάνεια με υψηλό ρίσκο που επί του παρόντος δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού της ΕΕ, όπως δάνεια κάτω των 200 ευρώ.
• Να προσαρμόσει τις απαιτήσεις πληροφοριών για να βεβαιωθεί ότι καλύπτουν ψηφιακές συσκευές.
• Να καταστήσει πιο σαφείς τις πληροφορίες που σχετίζονται με τις πιστωτικές προσφορές και αποφύγει την υπερφόρτωση των καταναλωτών με πληροφορίες.
• Να αντιμετωπίσει πρακτικές marketing που εκμεταλλεύονται τους καταναλωτές.
• Να στηρίξει τους καταναλωτές που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες με μέτρα ανοχής και υπηρεσίες παροχής συμβουλών για χρέη.
• Να εισαγάγει απαιτήσεις για τις επιχειρήσεις, ώστε να θέσουν τις ανάγκες των καταναλωτών σε προτεραιότητα και να ενεργούν με ηθικό τρόπο.

Η αναθεώρηση της οδηγίας για την καταναλωτική πίστη θα προβλέπει ότι οι πληροφορίες σχετικά με τις πιστώσεις θα πρέπει να παρουσιάζονται με τρόπο σαφή και να είναι προσαρμοσμένες στα ψηφιακά μέσα, ώστε οι καταναλωτές να κατανοούν τι συνεπάγεται η σύμβαση που υπογράφουν.

Όπως σημειώνεται παραπάνω, η νέα οδηγία θα βελτιώσει τους κανόνες βάσει των οποίων αξιολογείται η πιστοληπτική ικανότητα του δεανειολήπτη, δηλαδή το κατά πόσον ένας καταναλωτής θα είναι σε θέση να εξοφλήσει την πίστωση. Στόχος είναι να αποφευχθούν οι περιπτώσεις υπερχρέωσης.

Εκτιμάται πως οι νέοι κανόνες της ΕΕ θα οδηγήσουν σε μείωση της ζημίας των καταναλωτών κατά τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ την περίοδο 2021-2030.