Ένα κρίσιμο δίλημμα που απαιτεί μια ιστορική απόφαση

Αρχής γενομένης από τις 15 Μαΐου, όπως έχουμε γράψει και πάλι σχετικά, στο τέλος της περασμένης εβδομάδας (κι ενώ το αποτέλεσμα των εκλογών ακόμα αναμένονταν), είναι προγραμματισμένη η λήξη ενός ομολόγου, που έχει το εξής χαρακτηριστικό: υπάγεται σε ξένο δίκαιο.

Όπερ σημαίνει ότι δεν συμμετείχε στο τελευταίο PSI και κατά συνέπεια δεν «κουρεύτηκε» μαζί με τα υπόλοιπα.

Η ελληνική πολιτεία, λοιπόν, εκείνη τη μέρα θα πρέπει να πάρει μια απόφαση: να αποπληρώσει τη λήξη ή να την αφήσει ακάλυπτη;

Στην πρώτη περίπτωση, θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο το οποίο ενδεχομένως να εγείρει απαιτήσεις πολλών δισ. ευρώ από όλη την Ευρώπη, κυρίως από ομολογιούχους οι οποίοι είχαν τα δικά τους χαρτιά να χάνουν το 75% της αξίας τους πρόσφατα.

Στη δεύτερη περίπτωση, η Ελλάδα θα κάνει κι επισήμως παύση πληρωμών, οπότε …χρεοκοπεί.

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η απόφαση που θα πρέπει να ληφθεί θα είναι κάτι παραπάνω από κρίσιμη.

Κι όπως είναι φυσικό, δεν μπορεί να έχει τη σφραγίδα ενός υπηρεσιακού υπουργού Οικονομικών ή ενός αδύναμου μεγάρου Μαξίμου.

Ωστόσο, μέχρι τότε, το πιθανότερο είναι πως η χώρα δεν θα έχει και κυβέρνηση, οπότε διαγράφεται αδιέξοδο.

Στο μεταξύ, τα 450 εκατ. ευρώ που θα απαιτηθούν για να τακτοποιηθεί η υποχρέωση, υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει αυτός που θα πάρει την πολιτική απόφαση.

Εκτός κι αν συνεδριάσουν οι πολιτικοί αρχηγοί των εκλεγμένων κομμάτων για να λάβουν την απόφαση…