Εκτίναξη 63% στην χονδρική τιμή της ενέργειας μέσα σε 48 ώρες - Στα 616 ευρώ ανά μεγαβατώρα

Τα νέα μέτρα στήριξης για την προστασία νοικοκυριών και επιχειρήσεων από τις ανατιμήσεις που προκαλεί η διεθνής ενεργειακή κρίση δεν επαρκούν για να καλύψουν το ενεργειακό κόστος που διαρκώς αυξάνεται. 
Εκτίναξη 63% στην χονδρική τιμή της ενέργειας μέσα σε 48 ώρες
INTIME

Μόνον το τελευταίο 48ωρο είχαμε εκτίναξη των τιμών στο Χρηματιστήριο Ενέργειας με την τιμή της μεγαβατώρας να έχει αυξηθεί κατά 63%, ήτοι από τα 377 ευρώ ανά μεγαβατώρα στις 21 Αυγούστου, στα 616 ευρώ ανά μεγαβατώρα αύριο 23 Αυγούστου.

Η αύξηση αποδίδεται στην ανάκαμψη του φυσικού αερίου στο ενεργειακό μείγμα αλλά και στην επιδείνωση των καιρικών συνθηκών στη χώρα μας. Η χρήση φυσικού αερίου για την ηλεκτροπαραγωγή χθες ήταν αυξημένη στο 46%. Οι ΑΠΕ αντιστοιχούσαν χθες στο 15%.

Σήμερα είχαμε ξανά άνοσο στις ευρωπαϊκές τιμές φυσικού αερίου TTF. Η τιμή του ανήλθε στα 289 ευρώ ανά μεγαβατώρα σημειώνοντας ημερήσια άνοδο 18%.

Σε κάθε περίπτωση, ο Σεπτέμβριος θα είναι ο μήνας που θα φανεί το πρώτο αποτύπωμα του νέου τρόπου τιμολόγησης της κιλοβατώρας. Ο νέος τρόπος τιμολόγησης έφερε δύο βασικές αλλαγές.

Η βασικότερη αλλαγή είναι η υποχρέωση των παρόχων να δημοσιοποιούν δέκα ημέρες νωρίτερα τα τιμολόγια για τον επόμενο μήνα. Ο τρόπος αυτός διασφαλίζει διαφάνεια. Δεν διασφαλίζει όμως απαραίτητα και χαμηλότερο κόστος κιλοβατώρας. Αντιθέτως, και από τη μέχρι τώρα εφαρμογή του, φαίνεται να ανεβάζει το κόστος αφού οι προμηθευτές, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, προσθέτουν στα τιμολόγια και το ρίσκο της πρόβλεψης, που στις παρούσες συνθήκες αβεβαιότητας είναι υψηλό.

Η εκτίμηση που μεταφέρεται από πλευράς των προμηθευτών είναι ότι ένα ποσό της τάξης των 50-100 ευρώ η μεγαβατώρα αντιπροσωπεύει αυτό το ρίσκο. Το επιπλέον αυτό κόστος μπορεί να μη φτάνει στον καταναλωτή για όσο διάστημα τουλάχιστον η κυβέρνηση καταφέρνει να ανταποκρίνεται στη δέσμευσή της για συγκράτηση των τιμών στα επίπεδα των 1517 λεπτά η κιλοβατώρα, καλύπτοντας τις όποιες αποκλίσεις με επιδοτήσεις, καταλήγει όμως το κράτος να επιδοτεί εκτός από το αυξημένο κόστος της χονδρεμπορικής αγοράς και το ρίσκο της λιανικής.

Η δεύτερη σημαντική αλλαγή είναι η δυνατότητα των καταναλωτών να αλλάζουν ακόμη και ανά μήνα πάροχο χωρίς οικονομική επιβάρυνση. Το μέτρο, που προκάλεσε έντονη δυσαρέσκεια στην πλευρά των προμηθευτών, που είχαν εφεύρει ευφάνταστους τρόπους για να κρατάνε τους πελάτες τους δεσμευμένους με την απειλή προστίμων, δεν είναι όσο απλό ακούγεται στην εφαρμογή του.