Bitcoin: Κινήσεις πέριξ των 18.000 δολαρίων
Το Bitcoin διαπραγματεύεται στα 18.895 δολάρια με τη συνολική του κεφαλαιοποίηση να βρίσκεται στα 359δισ. ευρώ.
Το Bitcoin καταγράφει πτώση σχεδόν 59% από τις αρχές του 2022, ενώ χάνει 75% από το υψηλό ρεκόρ των 69.000 δολαρίων που ήταν τον Νοέμβριο του 2021.
Η προσοχή είναι στραμμένη στην πολιτική της Fed. Από τον Μάρτιο η Fed έχει συνολικά αυξήσει τα αμερικανικά επιτόκια κατά 300 μονάδες βάσης (αύξηση 0,50% τον Απρίλιο, 0,75% τον Ιούνιο, 0,75% τον Ιούλιο και επιπλέον 0,75% το Σεπτέμβριο).
Σύµφωνα µε αναλυτές, το σηµερινό σκηνικό θυµίζει έντονα τις µαύρες µέρες του 2010 όταν η επιβολή λιτότητας σε χώρες της Ευρωζώνης οδήγησε την περιοχή σε ύφεση. Τότε ήταν η δηµοσιονοµική πολιτική, τώρα η νοµισµατική.
«Είναι ξεκάθαρο ότι ένας από τους µοχλούς της ύφεσης εκείνης της περιόδου, που ήταν ισχυρότερη από ό,τι περίµεναν όλοι, ήταν το γεγονός ότι όλοι υποτιµήσαµε το µέγεθος των δηµοσιονοµικών πολλαπλασιαστών. Και αυτό συνέβη επειδή στις αρχές της δεκαετίας του 2010 οι συνθήκες ήταν ώριµες για µεγαλύτερο από τον συνηθισµένο αντίκτυπο της δηµοσιονοµικής σύσφιγξης στη δραστηριότητα. Και, µεταξύ αυτών των συνθηκών, το γεγονός ότι όλες οι χώρες εφάρµοσαν τη σύσφιγξη ταυτόχρονα ήταν σηµαντικό», όπως σχολιάζουν οι αναλυτές της Bank of America. «Εχοντας αυτό κατά νουν και µετά τις ταυτόχρονες και επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων των τελευταίων εβδοµάδων παγκοσµίως, αναρωτιόµαστε αν βλέπουµε κάτι παρόµοιο µε το 2010 αυτή τη στιγµή στην περίπτωση της νοµισµατικής πολιτικής».
Κάτι ανάλογο επισήµανε και ο πρώην επικεφαλής οικονοµολόγος του ∆ιεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου Μορίς Οµπστφελντ σε άρθρο του στο Peterson Institute for International Economics. Εάν ο πληθωρισµός είναι, τουλάχιστον εν µέρει, παγκόσµιο φαινόµενο χάρη στην παγκοσµιοποίηση και εάν κάθε κεντρική τράπεζα δεν λάβει δεόντως υπόψη τις ενέργειες των υπολοίπων κεντρικών τραπεζών, τότε υπάρχει σηµαντικός κίνδυνος να καταλήξουν όλες συλλογικά να κάνουν πάρα πολλά. «Οι ασυντόνιστες νοµισµατικές πολιτικές κινδυνεύουν να προκαλέσουν ιστορική ύφεση στην παγκόσµια οικονοµία», όπως τονίζει.
Με άλλα λόγια, εάν όλες αγνοήσουν τις επιπτώσεις που προκαλεί η πολιτική τους, θα καταλήξουν όλοι µεµονωµένα να κάνουν πάρα πολλά. Οι κεντρικοί τραπεζίτες µπορεί να αγνοούν την πιο άµεση και βέβαιη επίπτωση της παγκοσµιοποίησης για την άσκηση της νοµισµατικής πολιτικής: ότι πρέπει να λάβουν υπόψη τους τι κάνουν οι υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες. Αυτό µπορεί εύκολα να έχει τεράστιο κόστος. Θα πρέπει συνεπώς να λάβουν υπόψη τον τρόπο µε τον οποίο οι δυναµικές ενέργειες άλλων κεντρικών τραπεζών είναι πιθανό να µειώσουν τις παγκόσµιες πληθωριστικές δυνάµεις που αντιµετωπίζουν από κοινού. ∆ιαφορετικές οικονοµίες θα χρειαστούν διαφορετικούς βαθµούς νοµισµατικής αυστηρότητας στο µέλλον. Εάν οι κεντρικές τράπεζες ακολουθήσουν συλλογικά µια πιο ήπια τροχιά σύσφιγξης, ωστόσο κοινοποιώντας µε σαφήνεια τις συντονισµένες προθέσεις τους, θα αποφύγουν τις υπερβολικές θυσίες στην παραγωγή και στην απασχόληση πέρα από αυτό που απαιτείται για τη µείωση του πληθωρισµού.