ΠΟΜΙΔΑ: «Μην στραγγαλίζετε τη βραχυχρόνια μίσθωση»

Οι οργανώσεις ζητούν να πραγματοποιηθεί διάλογος πριν είναι αργά, για μια ρύθμιση που δεν θα αποβλέπει μονομερώς στα συμφέροντα των ξενοδόχων αλλά στο γενικότερο συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας της, ώστε να βγούμε όλοι κερδισμένοι, και πρώτα απ΄όλα ο τουρισμός της χώρας μας!

Το πλήρες κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:

Προς τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη
Τον Υπουργό Οικονομικών κ. Χρήστο Σταϊκούρα
Τον Υπουργό Περιβάλλοντος κ. Κώστα Σκρέκα
Τον Υπουργό Τουρισμού κ. Βασίλη Κικίλια
Τον Διοικητή της ΑΑΔΕ κ. Γιώργο Πιτσιλή

Ενταύθα Αθήνα, 17.11.2022

ΘΕΜΑ: Όχι σε μονομερή μέτρα «στραγγαλισμού» της βραχυχρόνιας μίσθωσης!!!

Αξιότιμε κε Πρόεδρε, κοι Υπουργοί, κε Διοικητά

Με πραγματική λύπη μας διαβάζουμε στον Τύπο ότι η Κυβέρνηση, υπό την ασφυκτική πίεση του ξενοδοχειακού κλάδου, ετοιμάζεται να νομοθετήσει μέτρα για την «πάταξη» ενός θεσμικού πυλώνα του τουριστικού προϊόντος της χώρας μας, της βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων, επιβάλλοντας περιορισμούς και φορολογικές επιβαρύνσεις που θα την καταστήσουν μη βιώσιμη.

Όσοι ετοιμάζουν τα μέτρα αυτά, χωρίς να μπουν στον κόπο να ζητήσουν και τη γνώμη των ιδιοκτητών, θα ήταν χρήσιμο να λάβουν υπόψη τους ότι οι ιδιοκτήτες που ασχολήθηκαν με αυτήν, επένδυσαν σημαντικά ποσά στην αγορά, εκσυγχρονισμό και εξοπλισμό τους, συχνά με εκτεταμένο τραπεζικό δανεισμό. Ταυτόχρονα αναβάθμισαν ολόκληρες γειτονιές στο κέντρο της Αθήνας, με τα κτίρια που ανακαίνισαν, με τα καταστήματα που άνοιξαν, δίνοντας ζωή και αξία στις περιουσίες των πολιτών, πράγμα που αναγνώρισε έμπρακτα και το Υπουργείο Οικονομικών, διπλασιάζοντας τις αντικειμενικές αξίες τους στις περιοχές αυτές!

Σε μελέτη που συντάχτηκε κατά παραγγελία της πλευράς των ξενοδόχων για τις δήθεν «εφιαλτικές» συνέπειες της βραχυχρόνιας μίσθωσης, διαβάσαμε ότι αυτή εισφέρει το 15% των εσόδων από τον τουρισμό. Να όμως μερικές πικρές αλήθειες που δεν τις είδαμε γραμμένες στη μελέτη αυτή:

Η ανάπτυξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Η τεράστια χρησιμότητά του για τις οικονομίες και τις κοινωνίες των τουριστικών χωρών δεν αμφισβητείται παρά μόνον από όσους έχουν συμφέρον στην συνέχιση της μονοπώλησης των εσόδων από τον τουρισμό. Η αύξηση του αριθμού των τουριστών στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια οφείλεται κυριολεκτικά στην άνθηση αυτής της δραστηριότητας, σε συνδυασμό και με την οικονομική κρίση, αλλά και με τις δυνατότητες μεσολάβησης που έχουν οι παγκόσμιες ηλεκτρονικές πλατφόρμες!

Η βραχυχρόνια μίσθωση δεν επιδοτήθηκε από το Κράτος ούτε κατά την δημιουργία της υποδομής της, ούτε κατά την περίοδο του Covid, σε αντίθεση με την ξενοδοχεία που ενισχύθηκε πολλαπλά με πλουσιοπάροχες επιδοτήσεις, χαμηλότοκα δάνεια, μη επιστρεπτέες προκαταβολές, επιδοτήσεις εργαζομένων, αλλεπάλληλες ρυθμίσεις οφειλών και σωρεία άλλων ευεργετικών μέτρων που χρηματοδότησαν οι Έλληνες φορολογούμενοι!

Η βραχυχρόνια μίσθωση σήμερα ανήκει ιδιοκτησιακά και ασκείται κατά 100% από ελληνικά χέρια, όταν η ξενοδοχία περιέρχεται όλο και πιο πολύ σε διεθνείς αλυσίδες και ξένα συμφέροντα!

Η βραχυχρόνια μίσθωση διαχέει τα έσοδά της σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες, γι΄αυτό λέγεται και «οικονομία του διαμοιρασμού», σε αντίθεση με μεγάλο μέρος της ξενοδοχείας που με τα «βραχιολάκια» στα χέρια των «περιμανδρωμένων» τουριστών, τα κρατά αποκλειστικά δικά της!

Η βραχυχρόνια μίσθωση φορολογείται ήδη πολύ βαρύτερα, με συντελεστή που φτάνει το 45% και χωρίς καμιά έκπτωση δαπανών, σε αντίθεση με την ξενοδοχεία που φορολογείται με 22% και με έκπτωση όλων των δαπανών της!

Η βραχυχρόνια μίσθωση υποχρεώνεται σε δήλωση των κρατήσεων της μέχρι τις 20 του επομένου μήνα, σε συνεχείς διασταυρώσεις και σε βαρύτατα πρόστιμα προς τους οικοδεσπότες και τους Διαχειριστές Ακίνητων, και η Ελλάδα και η ΑΑΔΕ βρίσκονται στην πρωτοπορία της υποχρεωτικής χρήσης του ΑΜΑ, ενώ τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα καταλύματα δεν έχουν τέτοιες υποχρεώσεις!

Η βραχυχρόνια μίσθωση άνθισε στη χώρα μας τη δεκαετία του ’10 σε παλαιά, άδεια και εγκαταλελειμμένα σπίτια, διαμερίσματα, γραφεία και ημιτελή κτίρια. Σε αντίθεση με άλλες χώρες και γνωστές τουριστικές πόλεις με κορεσμένους αστικούς ιστούς, όπως η Βαρκελώνη, το Άμστερνταμ, η Αθήνα και άλλες πόλεις μας, είχαν και εξακολουθούν να έχουν, πολλές δεκάδες χιλιάδες κενά, ακατοίκητα ή και ημιτελή κτίρια και παλαιά εγκαταλελειμμένα διαμερίσματα ή και γραφεία, που προσφέρονταν για ανακαίνιση και τουριστική αξιοποίηση.

Έτσι πολλά από αυτά ανακαινίστηκαν ή αποπερατώθηκαν και επιπλώθηκαν για τη χρήση αυτή, και καταχωρήθηκαν στις διεθνείς πλατφόρμες, χωρίς στην ουσία να αποστερήσουν στέγη από την υφιστάμενη αγορά των μισθώσεων. Ιδιαίτερα σε πολλές πολυκατοικίες, εγκαταλελειμμένα ισόγεια και ημιυπόγεια διαμερίσματα 50ετίας και άνω ανακαινίστηκαν, και οι διαχειριστές των πολυκατοικιών με χαρά μετά από πολλά χρόνια, εισέπραξαν ξανά κοινόχρηστα για τα διαμερίσματα αυτά!

Η βραχυχρόνια μίσθωση λοιπόν δεν ευθύνεται για την μείωση της προσφοράς μισθωμένης στέγης κύριας κατοικίας, αλλά κυρίως η παλαίωση του κτιριακού δυναμικού της χώρας και η οικονομική αδυναμία των εκμισθωτών να το εκσυγχρονίσουν!

Σχετικά με τα μέτρα που μελετώνται, επισημαίνουμε τα εξής:

*Οι περιορισμοί στις διανυκτερεύσεις θα χτυπήσουν το τουριστικό προϊόν της χώρας και θα εξωθήσουν τους επιτυχημένους του χώρου στην παραοικονομία και τη φοροδιαφυγή. Αυτό θα μειώσει τόσο το ΑΕΠ της χώρας όσο και τα έσοδα (αλλά και τους φόρους που δεν θα εισπραχθούν) δεκάδων χιλιάδων μικροϊδιοκτητών ακινήτων που συμβάλλουν ποικιλοτρόπως σε άλλους τομείς όπως στην ανακαίνιση κτιρίων, στην ανάπτυξη τοπικών επιχειρήσεων, κ.α. Είναι λοιπόν εύλογη η απορία μας πως το Υπουργείο Οικονομικών ελπίζει ότι θα μπορέσει να αντισταθμίσει όλα αυτά τα χαμένα έσοδα.

*Το δικαίωμα των Δήμων να καθορίζουν ανώτατο ποσοστό κατοικιών για βραχυχρόνια μίσθωση θα μπορούσε να έχει λογική μόνον αν συνυπολογίζονται και οι κενές κατοικίες. Όμως εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους η εν λευκώ παράδοση του κλάδου στις διαθέσεις κάποιων δημοτικών αρχών...

*Το δικαίωμα των γενικών συνελεύσεων των πολυκατοικιών να αποφασίζουν αν θα επιτρέψουν τη βραχυχρόνια μίσθωση, όταν αυτή δεν απαγορεύεται από τον κανονισμό, θα μεταβάλει τις συνελεύσεις κυριολεκτικά σε «πυγμαχικά ριγκ», κάτι που δεν χρειάζεται η ελληνική κοινωνία…

*Η μη επιβολή ΦΠΑ δεν είναι ελληνικό φαινόμενο αλλά γενικευμένη πανευρωπαϊκή πρακτική. Θυμίζουμε όμως ότι ιδιώτες και εταιρείες διαχείρισης δεν εκπίπτουν το ΦΠΑ στα έξοδα τους. Τυχόν επιβολή του θα χτυπήσει το προϊόν, αλλά θα γεννήσει και δικαιώματα επιστροφής φόρου.

*Οι δημοτικοί φόροι σε ένα ξεκάθαρο νομικό καθεστώς θα μπορούσαν να είναι δίκαιοι, αφού συζητηθεί το είδος και το ύψος τους. Δεν είμαστε αντίθετοι σε αυτό, αλλά στην παράνομη αναδρομικότητα της επιβολής τους. Σε περίπτωση που νομοθετηθεί η δημοτική φορολογία, αλλάξει ο χαρακτηρισμός του τι είναι τουριστικό κατάλυμα και τι βραχυχρόνια μίσθωση, και έχει συγκεκριμένη έναρξη ισχύος, φυσικά θα εφαρμοστεί απρόσκοπτα μια τέτοια ξεκάθαρη ρύθμιση.

Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κύριε Διοικητά

Τα μονομερή μέτρα που ετοιμάζονται κατά της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι φανερό από τα παραπάνω ότι οδηγούν όχι σε ρύθμιση, αλλά σε πλήρη οικονομικό «στραγγαλισμό» των ιδιοκτητών ακινήτων, των διαχειριστών της, των υπαλλήλων και των οικογενειών τους αλλά και προμηθευτών, επιχειρηματιών, καταστηματαρχών και των τοπικών κοινωνιών της χώρας μας. Αλλά και σε τεράστια ζημιά των δημοσίων εσόδων, που θα απαιτήσει την επιβολή πρόσθετων φόρων σε βάρος των πολιτών.

Ας καθίσουμε λοιπόν όλοι σε ένα τραπέζι πριν είναι αργά, για μια ρύθμιση που δεν θα αποβλέπει μονομερώς στα συμφέροντα των ξενοδόχων αλλά στο γενικότερο συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας της, ώστε να βγούμε όλοι κερδισμένοι, και πρώτα απ’όλα ο τουρισμός της χώρας μας!

Στη διάθεσή σας για κάθε συνεργασία προς το σκοπό αυτό!