Κυβέρνηση - παραχωρησιούχοι : Κόντρα για τις αυξήσεις στα διόδια

Από την πλευρά τους οι παραχωρησιούχοι προειδοποιούν ότι δεν μπορούν να ανατραπούν μονομερώς οι υπογεγραμμένες συμβάσεις και ότι ενδέχεται να τεθεί ζήτημα καταγγελίας των δανειακών τους συμβάσεων, ενώ ο υπουργός Υποδομών Κώστας Καραμανλής ξεκαθαρίζει ότι αυξήσεις δεν πρόκειται να επιτραπούν.

Βάσει των συμβάσεων παραχώρησης των οδικών αξόνων, οι παραχωρησιούχοι (Νέα Οδός, Κεντρική Οδός, Ολυμπία Οδός, Μορέας, Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου, Γέφυρα Α.Ε.) αναπροσαρμόζουν ετησίως τις τιμές των διοδίων με βάση τον δείκτη τιμών καταναλωτή (Σεπτεμβρίου) της χρονιάς που πέρασε. Συνήθως οι αυξήσεις αυτές είναι μικρές, μάλιστα κάποιες χρονιές (λ.χ. το 2020) υπήρξε και μείωση, πάντα βάσει του ίδιου τρόπου υπολογισμού.

Εφέτος όμως η κατάσταση είναι διαφορετική. Σύμφωνα με τον εφετινό δείκτη τιμών καταναλωτή του Σεπτεμβρίου, η αύξηση από το 2023 θα έπρεπε να είναι 12%. Οι έξι παραχωρησιούχοι υπέβαλαν εδώ και δύο μήνες τις προτεινόμενες τιμές στην αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Υποδομών για να προχωρήσουν σε αναπροσαρμογή των τιμών, καθώς δεν απαιτείται άλλη έγκριση από το Δημόσιο. Όμως, το υπουργείο τους ζήτησε να μην το κάνουν.

Να σημειωθεί ότι η Αττική Οδός έχει αποφασίσει να μην προχωράει σε τιμαριθμικές αυξήσεις, ενώ στην Εγνατία Οδό το ύψος των διοδίων είναι καθορισμένο από το υπουργείο Υποδομών και σταθερό.

Η εντολή μη αύξησης των διοδίων έχει δοθεί από το Μαξίμου και γι’ αυτό το υπουργείο Υποδομών είναι αμετακίνητο. Μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα υπήρξε συνάντηση στελεχών των έξι παραχωρησιούχων με τον υφυπουργό Γιώργο Καραγιάννη.

Από την πλευρά τους οι παραχωρησιούχοι υποστηρίζουν κατ’ αρχάς ότι η ετήσια αναπροσαρμογή των διοδίων είναι στοιχείο των συμβάσεων παραχώρησης και προφανώς αυτό δεν μπορεί να μεταβληθεί μονομερώς (δηλαδή μόνο με τη θέληση του υπουργείου). Επομένως είναι νομικά κατοχυρωμένοι. Περαιτέρω, οι παραχωρησιούχοι υποστηρίζουν ότι αν δεν γίνει η ετήσια αναπροσαρμογή, οι δανείστριες τράπεζες έχουν δικαίωμα να καταγγείλουν τις δανειακές συμβάσεις, προκαλώντας «ξαφνικό θάνατο» στις κοινοπραξίες.