Πότε η ΑΑΔΕ δεν μπορεί να επικαλεστεί το φορολογικό απόρρητο

Η γνωμοδότηση εκδόθηκε επί τη βάσει έρευνας ανωνύμου εταιρείας περί παραβίασης του Γενικού Κανονισμού Προσωπικών Δεδομένων (ΓΚΠΔ), στο πλαίσιο της οποίας ζητήθηκε η συνδρομή της ΑΑΔΕ μέσω παροχής στοιχείων φορολογικού χαρακτήρα.

Κατόπιν ερωτήματος προς το ΝΣΚ, διευκρινίστηκε πως η καθιέρωση του φορολογικού απορρήτου έχει θεσπισθεί προς τον σκοπό της προστασίας των συμφερόντων των φορολογουμένων, ωστόσο αίρεται κατ’ εξαίρεση είτε για λόγους δημοσίου συμφέροντος είτε χάριν προστασίας άλλων θεμελιωδών δικαιωμάτων άλλων φορέων.

Ο νομοθέτης περιέβαλε την Αρχή με ερευνητικές εξουσίες υπό τη μορφή ελέγχων και προέβλεψε ότι οι λοιπές δημόσιες αρχές παρέχουν τη συνδρομή τους. Εν προκειμένω, η ελεγχόμενη εταιρεία όφειλε να χορηγήσει στην ΑΠΔΠΧ όλα τα αναγκαία –κατά την κρίση της Αρχής– δεδομένα, συνεπώς δεν δύναται να αξιώσει από την ΑΑΔΕ την προστασία πληροφοριών έναντι της εποπτικής αρχής που είναι επιφορτισμένη με την προστασία τους.

Αντιθέτως, το ΝΣΚ έκρινε ότι τρίτα πρόσωπα ή Αρχές, όπως η ΑΑΔΕ, που είναι κάτοχοι τέτοιων στοιχείων ή πληροφοριών, έχουν υποχρέωση να τα γνωστοποιήσουν στην ΑΠΔΠΧ, εφόσον ζητηθούν για σκοπούς διενεργούμενου ελέγχου. (Γνωμοδότηση ΝΣΚ 28/2023).