Επιτόκια: Τι θα κρίνει την απόφαση της ΕΚΤ τον Σεπτέμβριο

Δεν έδωσε κανένα μήνυμα για το τι σκέφτεται να κάνει τον Σεπτέμβριο, δίνοντας αντίθετα έμφαση σε μια προσέγγιση που εξαρτάται από τα δεδομένα που θα λάβει η ΕΚΤ από το μέτωπο του πληθωρισμού και την οικονομική δραστηριότητα.

Η ΕΚΤ είναι ελαφρώς πιο πιθανό να αυξήσει κατά 25 μ.β. για μια τελευταία φορά, προτού διατηρήσει σταθερά τα επιτόκια της αγοράς χρήματος καθ’ όλη τη διάρκεια του 2024. Αν πραγματοποιηθεί αυτό, τότε η κίνηση της ΕΚΤ έρχεται σε αντίθεση με την αναμενόμενη στάση των Fed και Τράπεζας της Αγγλίας, οι οποίες προβλέπουμε ότι και οι δύο θα αρχίσουν να μειώνουν τα επιτόκια στις αρχές του 2024.

Πάντως, στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, χρησιμοποίησε πιο ισορροπημένο τόνο. Αναγνώρισε ότι ο πληθωρισμός υποχωρεί και ότι οι βραχυπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές έχουν αμβλυνθεί. Για πρώτη φορά φέτος, η ΕΚΤ δεν προανήγγειλε ότι πιθανότατα θα αυξήσει εκ νέου τα επιτόκια στην επόμενη συνεδρίαση.

Ωστόσο, η Λαγκάρντ επέμεινε επίσης στο ότι ο μοναδικός στόχος της ΕΚΤ είναι ο πληθωρισμός: «Το 2% είναι ο στόχος και θα τον πετύχουμε, ό,τι κι αν συμβεί». Αν και δεν δεσμεύτηκε με κανέναν τρόπο για νέα αύξηση των επιτοκίων τον Σεπτέμβριο, άνοιξε την πόρτα για νέα αύξηση, ακόμη και αν η ΕΚΤ κάνει μια μικρή παύση στην επόμενη συνεδρίαση: Η ΕΚΤ «μπορεί να αυξήσει ή μπορεί να κρατήσουμε στάση αναμονής» και αυτό μπορεί να διαφέρει από συνεδρίαση σε συνεδρίαση. Επιπλέον, τοποθετήθηκε σταθερά κατά της μείωσης τον Σεπτέμβριο με ένα «οριστικό όχι».

Στο εάν θα πρέπει να δοθεί έμφαση στη μείωση του πληθωρισμού ή στον κίνδυνο αύξησης της ανεργίας, η Λαγκάρντ επανέλαβε ότι ο ρόλος της ΕΚΤ είναι να ελέγχει τον πληθωρισμό.

Η ΕΚΤ ανακοίνωσε επίσης ότι θα θέσει την αμοιβή των ελάχιστων αποθεματικών στο 0%. Κατά την άποψή μας, η κίνηση αυτή δεν μεταβάλλει πολύ τη μετάδοση ή τη στάση της νομισματικής πολιτικής. Η Λαγκάρντ μάλιστα δήλωσε ότι δεν θα έχει «καμία επίπτωση στη στάση της νομισματικής μας πολιτικής».

Συνολικά, η κίνηση φαίνεται να έχει σχεδιαστεί για να εξοικονομήσει η κεντρική τράπεζα κάποια χρήματα, με μέτριο κόστος για τις εμπορικές τράπεζες, οι οποίες θα λαμβάνουν τώρα λιγότερους τόκους.