Τι αλλάζει στο ωράριο εργασίας με το νέο νομοσχέδιο

Με το σχέδιο νόμου επικυρώνεται η οδηγία (ΕΕ) 2019/1152 της 20ής Ιουνίου 2019 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ετσι, πλέον θα μπορεί ένας εργαζόμενος να εργάζεται με πλήρη απασχόληση σε έναν εργοδότη, για ένα 8ωρο, και με μερική απασχόληση για άλλες το πολύ 5 ώρες σε άλλον.

Συνολικά, δεν θα επιτρέπεται να απασχολείται πέραν των 13 ωρών την ημέρα ώστε να ξεκουράζεται συνεχόμενα 11 ώρες, όπως προβλέπει κοινοτική οδηγία που έχει κυρωθεί στη χώρα μας με το προεδρικό διάταγμα 88 του 1999. Να σημειωθεί ότι σήμερα, με ένα Προεδρικό Διάταγμα του 1932 απαγορεύεται ο εργοδότης να απασχολήσει μέσα στην ίδια μέρα μισθωτούς, οι οποίοι έχουν ήδη εργαστεί σε άλλη επιχείρηση ολόκληρο το νόμιμο ωράριό τους.

Μπορεί να απασχολήσει μισθωτούς, οι οποίοι εργάστηκαν μέσα στο ίδιο 24ωρο σε άλλο ή άλλους εργοδότες, για χρόνο μικρότερο του κανονικού ωραρίου εργασίας, αλλά μόνο για όσες ώρες υπολείπονται για να συμπληρωθεί το νόμιμο ωράριο της ημερήσιας εργασίας. Αυτό προφανώς και θα καταργηθεί. Δύο 8ωρα εντός της ίδιας ημέρες δεν θα μπορούν να ισχύσουν.

Διευκρινίζεται ότι πλήρης απασχόληση σε δύο εργοδότες δεν επιτρέπεται, δεν είναι συμβατή με το πλαίσιο του ΠΔ του 2008. Η απασχόληση σε έναν εργοδότη είναι 8ωρη, η συνέχιση της απασχόλησης στον ίδιο εργοδότη θεωρείται υπερεργασία ή υπερωρία, ενώ η εργασία σε δεύτερο εργοδότη δεν μπορεί να γίνεται για 8ωρο.

Αυτό που αλλάζει με το νομοσχέδιο είναι ότι απαγορεύει στους εργοδότες να παρεμποδίζουν τους εργαζομένους τους να έχουν και δεύτερη δουλειά, περιορίζοντας έτσι και τις πιθανότητες να πέφτουν οι εργαζόμενοι θύματα εκμετάλλευσης μέσω της υποδηλωμένης ή αδήλωτης εργασίας, όπως κατά κόρον συμβαίνει σήμερα.

Η διαφορά με το ισχύον καθεστώς (άρθρο 16 παρ. 3 του ΠΔ 27/4.7.1932) είναι ότι μέχρι σήμερα ένας εργοδότης δεν επιτρέπεται να απασχολήσει μέσα στην ίδια ημέρα μισθωτούς, οι οποίοι ήδη έχουν εργαστεί σε άλλη επιχείρηση ολόκληρο το νόμιμο ωράριό τους. Μπορεί δηλαδή να απασχολήσει μισθωτούς, οι οποίοι εργάστηκαν την ίδια ημέρα (μέσα στο ίδιο 24ωρο) σε άλλο ή άλλους εργοδότες, για χρόνο μικρότερο του κανονικού ωραρίου εργασίας, αλλά μόνο για τόσες ώρες όσες υπολείπονται, για να συμπληρωθεί το νόμιμο ωράριο της ημερήσιας εργασίας.