Γιατί οι Έλληνες καταναλωτές πληρώνουν ακριβά το ρεύμα;
Την Κυριακή 16/6/2024, η ελληνική χρηματιστηριακή τιμή του ρεύματος (DAM), ήταν η τρίτη ακριβότερη στην Ε.Ε μετά την Πολωνία και την Ιρλανδία.
Δείτε τη γίνεται στην Βόρεια Ευρώπη και στην Ιβηρική. Η τιμή στην Ελλάδα είναι υπερδιπλάσια της μέσης τιμή των υπολοίπων κρατών μελών της Ε.Ε.
Η μέση τιμή της χονδρικής του πρώτου μισού του Ιουνίου ξεπέρασε τα 95 ευρώ η μεγαβατώρα, όταν η αντίστοιχη μέση τιμή των υπολοίπων κρατών της Ε.Ε πλην Μάλτας, Ιταλίας, Ιρλανδίας και Πολωνίας δεν ξεπέρασε τα 43,00 ευρώ.
Αν συνεχιστεί αυτή η ανοδική πορεία και το υπόλοιπο διάστημα του Ιουνίου, η μέση τιμή για τον μήνα Ιούλιο στα πράσινα τιμολόγια, θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο σε σχέση με τις ήδη υψηλές τιμές των πράσινων του τρέχοντα μήνα. Η εκτίμηση είναι ότι η μέση τιμή στο πράσινο θα πλησιάσει τα 18 λεπτά από τα 15,05 λεπτά που είναι σήμερα. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει με τις τιμές αυτές η Ελλάδα είναι σαν να περνάει μια νέα mini ενεργειακή κρίση.
Πώς εξηγείται ότι παρά το μεγάλο ποσοστό διείσδυσης των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ, η Ελλάδα παραμένει μία από τις ακριβότερες αγορές της Ευρώπης στη χονδρεμπορική;
Υπάρχουν δομικές στρεβλώσεις στο μοντέλο τιμολόγησης του ρεύματος. Η Ελλάδα δεν διαθέτει αποθηκευτικά συστήματα πράσινης ενέργειας, ενώ όλη η ενέργεια της εκτίθεται στο χρηματιστήριο ενέργειας και μόνο ελάχιστα προθεσμιακά συμβόλαια σταθερών τιμών υπάρχουν στην ελεύθερη αγορά ενέργειας. Ο ανταγωνισμός υπολειτουργεί, οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις της χώρας μας με τρίτες χώρες είναι πολύ περιορισμένες, τα δίκτυα μεταφοράς μέσης και υψηλής τάσης παρουσιάζουν μεγάλες απώλειες, είτε γιατί δεν είναι υπογειοποιημένα, είτε γιατί δεν έχουν εκσυγχρονιστεί οι υποσταθμοί, είτε γιατί δεν γίνονται επαρκείς συντηρήσεις.
Επίσης υπάρχουν πολλές θερμικές μονάδες που καίνε το ακριβό πετρέλαιο στην νησιωτική χώρα και τέλος το κόστος εξισορρόπησης είναι πολύ ακριβό, αφού το μεταβλητό κόστος διαμορφώνεται με την τιμή της ακριβότερης προσφοράς την ημέρα και ώρα που το σύστημα έχει ανάγκη κάλυψης τις επιπλέον κιλοβατώρες. Δηλαδή το γεγονός ότι παρά τις επανειλημμένες συζητήσεις σε επίπεδο Κομισιόν ότι πρέπει να αλλάξει η αρχιτεκτονική της ευρωπαϊκής αγοράς, εντούτοις ακόμη και σήμερα η τιμή της χονδρεμπορικής καθορίζεται από το μεταβλητό κόστος της μονάδας που μπαίνει τελευταία στο σύστημα. Δηλαδή την ακριβότερη, εν προκειμένω το φυσικό αέριο.
Και μέσα σε όλα αυτά, στους λογαριασμούς του ρεύματος οι Έλληνες καταναλωτές συνεχίζουν να πληρώνουν έξτρα χρεώσεις, που είτε άμεσα, είτε έμμεσα δεν αφορούν την καταναλισκόμενη ενέργεια του καταναλωτή, αλλά ένα σωρό χρεώσεις άσχετες και άδικες (ΥΚΟ, ΕΤΜΕΑΡ, τέλη χρήσης σύνδεσης ΑΔΜΕΗ, ΔΕΔΔΗΕ , ΕΡΤ, φόροι , δημοτικά τέλη, κλπ). Σκεφτείτε σε ένα λογαριασμό ρεύματος από τα 100 ευρώ, τα 45 ευρώ αφορούν αυτές τις έξτρα χρεώσεις. Ο καταναλωτής επίσης καλείται να πληρώνει τις τρύπες για τις ρευματοκλοπές και τις αποζημιώσεις των παραγωγών ΑΠΕ που έχουν εγγυημένες ταρίφες.
Τέλος δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστο το ότι υπάρχει ακόμη μεγάλη κερδοσκοπία. Αυτό το είδαμε εμφατικά στην περίοδο της ενεργειακής κρίσης, όπου τα υπερκέρδη των παρόχων άγγιξαν τα 4 δις ευρώ. Όσο για σήμερα δείτε τι έγινε την 1η Ιουνίου, ενώ η χονδρική αγορά αυξήθηκε κατά 35%, υπήρξαν πολλοί πάροχοι που αύξησαν τα τιμολόγια τους, κυρίως τα πράσινα μέχρι και 70%, συγνώμη αυτό πως λέγεται;