Βιοτεχνία: Το κλειδί και το λουκέτο

Η ανάπτυξη μιας χώρας συνδέεται άμεσα με την εγχώρια παραγωγή της, καθώς η παραγωγική δραστηριότητα δημιουργεί θέσεις εργασίας, ενισχύει το εισόδημα και βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα όπου κυρίως εισάγουμε προϊόντα, γεγονός που πλήττει σοβαρά τη βιοτεχνία και την παραγωγή. Όπως είναι αντιληπτό, όταν ένα προϊόν, όπως ένα ζευγάρι παπούτσια, παράγεται στη χώρα σου, η όλη διαδικασία της παραγωγής – από την πρώτη ύλη μέχρι την εξαγωγή – προσφέρει μισθούς σε δεκάδες εργαζόμενους. Αντίθετα, όταν εισάγεται, αυτές οι θέσεις εργασίας χάνονται.

Ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τομέας της βιοτεχνίας στην Ελλάδα είναι η έλλειψη εργατικών χεριών. Μετά την οικονομική κρίση, πολλοί εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να αλλάξουν επαγγελματικό τομέα, ενώ η επόμενη γενιά δεν ακολούθησε τα βήματα των προηγούμενων, αφήνοντας πίσω επαγγέλματα όπως του τεχνίτη και του ράφτη. Αυτό έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου οι λίγοι εναπομείναντες εργαζόμενοι μπορούν να απαιτούν υψηλούς μισθούς, γνωρίζοντας πως δεν υπάρχουν αντικαταστάτες στην αγορά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένας φίλος που διατηρεί βιοτεχνία παιδικών ρούχων και αντιμετωπίζει το φάσμα του κλεισίματος της επιχείρησής του, καθώς δεν μπορεί να βρει εργαζόμενους για τη ραφή των ρούχων.

Ένα ακόμη εμπόδιο που έχει προκύψει για τη βιοτεχνία είναι το ηλεκτρονικό δελτίο αποστολής. Η διαδικασία αυτή, που στοχεύει στον έλεγχο και την τήρηση των φορολογικών κανόνων, μπορεί μεν να αποσκοπεί στην αποτροπή της φοροδιαφυγής, ωστόσο δημιουργεί μια σημαντική επιβάρυνση στις μικρές επιχειρήσεις. Επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν μεγάλο αριθμό υπαλλήλων πρέπει να προσλάβουν κάποιον αποκλειστικά για τη διαχείριση αυτών των διαδικασιών, προσθέτοντας ένα ακόμη οικονομικό βάρος.

Επιπλέον, η βιοτεχνία συμφωνεί με την αύξηση των μισθών, αναγνωρίζοντας την ανάγκη για καλύτερες αμοιβές, αλλά ταυτόχρονα ζητά και μείωση της φορολογίας. Ειδικά σε μια χώρα όπου η φορολογία για τις επιχειρήσεις είναι υψηλή, είναι αδύνατο να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς να ενισχυθεί η εγχώρια παραγωγή. Η στήριξη στην παραγωγή είναι καθοριστική, καθώς μια οικονομία δεν μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά στον τουρισμό.

Πέρα από τα παραπάνω, τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι βιοτεχνίες στην Ελλάδα περιλαμβάνουν και την πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις συχνά δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν δάνεια ή επενδύσεις που θα τους επιτρέψουν να εκσυγχρονίσουν τον εξοπλισμό τους ή να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους. Επιπλέον, η γραφειοκρατία και οι καθυστερήσεις σε επίπεδο αδειοδοτήσεων ή εξαγωγών αποτελούν τροχοπέδη για την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών βιοτεχνιών.

Η λύση βρίσκεται στην ολοκληρωμένη στήριξη της παραγωγής μέσω της μείωσης της φορολογίας, της επαγγελματικής εκπαίδευσης, της πρόσβασης σε χρηματοδότηση και του εκσυγχρονισμού των διαδικασιών, ώστε να ενισχυθούν οι βιοτεχνίες και να διασφαλιστούν θέσεις εργασίας. Η ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής θα αποτελέσει το κλειδί για τη βιώσιμη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, εξισορροπώντας την εξάρτηση από τον τουρισμό και οδηγώντας σε έναν πιο ισορροπημένο οικονομικό προσανατολισμό.