DW: Το Eurogroup και τα γερμανικά «νάζια»
Τα σημαντικότερα σημεία της έκθεσης της τρόικας, η οποία θα αποτελέσει τη βάση για τη λήψη περαιτέρω αποφάσεων, θα εξετάσει σήμερα το Eurogroup.
Αποφάσεις δεν αναμένονται σήμερα και το output για την Αθήνα θα είναι στην καλύτερη περίπτωση μια ισχυρή πολιτική δήλωση, που θα ενισχύει τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης μετά την ψήφιση του μνημονίου και του προϋπολογισμού από τη Βουλή των Ελλήνων. Η δήλωση αναμένεται να συνοδεύεται από χρονοδιάγραμμα των επόμενων συναντήσεων των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης ώστε να δοθεί το πράσινο φως για την εκταμίευση πριν από τη σύνοδο κορυφής στις 22 Νοεμβρίου, όπου θα συζητηθεί και το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.
Πιέσεις στην ΕΚΤ για το «μηχανισμό έκτακτης ρευστότητας»
Προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα έντοκα γραμμάτια ύψους 5 δισ. ευρώ που ωριμάζουν στις 16 Νοεμβρίου, οι χώρες της ευρωζώνης φέρονται να ασκούν πιέσεις στην ΕΚΤ να θέσει σε λειτουργία τον «μηχανισμό έκτακτης ρευστότητας», ELA, έτσι ώστε να επιτευχθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος.
Για τον λόγο αυτόν και σύμφωνα με τη γερμανική έκδοση των Financial Times, o Μάριο Ντράγκι ζητά από τους υπουργούς Οικονομικών να πουν ένα «κατά βάση ναι» στην συνέχιση της δανειακής βοήθειας.
Δύσκολη αναμένεται και η επικείμενη ψηφοφορία στο γερμανικό κοινοβούλιο
Η επιμονή του Βερολίνου στη σκληρή γραμμή, τουλάχιστον φραστικά, θεωρείται ως επιβεβαίωση της στρατηγικής των «ηχηρών όχι» και των «ψιθυριστών υπαναχωρήσεων», που ακολουθεί η γερμανική κυβέρνηση από την ημέρα που η κρίση χτύπησε την πόρτα της ευρωζώνης. Oι συνέπειες της κρίσης χρέους είναι απρόβλεπτες και κανείς στη γερμανική πρωτεύουσα δεν ανέμενε ότι θα κλόνιζαν σε τέτοιο βαθμό τα θεμέλια της ευρωζώνης. Αλλά αυτό που παίζει καθοριστικό ρόλο στην στρατηγική του Βερολίνου και στις τακτικές κινήσεις του είναι η πεποίθηση ότι οι «17» της ευρωζώνης δίνουν προτεραιότητα στα εθνικά τους συμφέροντα, ενώ η κοινότητα έρχεται σε δεύτερη μοίρα.
Όπως σημειώνει σε σημερινό της σχόλιο στην Süddeutsche Zeitung η Κέρστιν Γκάμελιν, Μέρκελ και Σόιμπλε είναι αναγκασμένοι να πηγαίνουν στο Eurogroup και στις συνόδους κορυφής «με ακραίες θέσεις», προκειμένου να «μην τους ρίξουν οι εταίροι τους». Ωστόσο και η Γκάμελιν εκτιμά ότι η Γερμανία θα ενδώσει και στο τέλος η Ελλάδα θα λάβει τη δόση, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ότι υπαναχώρησε για μια ακόμη φορά.
Ο Σόιμπλε δεν θέλει να ρισκάρει ένα ατύχημα
Ο Β. Σόιμπλε επιρρίπτει ευθύνες στην ολιγωρία της Αθήνας .Πάντως στην συνέντευξή του προς την Welt am Sonntag o κ. Σόιμπλε δεν αποδέχεται τις κατηγορίες που θέλουν το Βερολίνο και την ευρωζώνη να ευθύνονται για την καθυστέρηση της εκταμίευσης της δόσης. Ο γερμανός υπουργός «δείχνει» την ελληνική κυβέρνηση και τις αδυναμίες της, κρατώντας αμείωτη την πίεση προς την Αθήνα να εφαρμόσει αυτά που έχει δεσμευθεί. Γνωρίζει ότι οποιαδήποτε χαλάρωση των προσπαθειών θα προκαλέσει "ντόμινο εκπτώσεων" στην νότια Ευρώπη. Από την άλλη πλευρά ο γερμανός υπουργός γνωρίζει ότι επίκειται η ψηφοφορία στο γερμανικό κοινοβούλιο, στο οποίο δεν αρέσει διόλου να θεωρούνται αυτονόητες οι αποφάσεις του. Δεν είναι ποτέ εύκολη υπόθεση η συζήτηση στο Bundestag και ο κ. Σόιμπλε, που θεωρείται ότι είναι ο μόνος που έχει απήχηση στις κυβερνητικές κοινοβουλευτικές ομάδες, δεν θα ήθελε να ρισκάρει ένα "ατύχημα". Δεν θέλει επίσης επουδενί να κατηγορηθεί από την κεντροαριστερή αντιπολίτευση για «προκάτ αποφάσεις».
Πέραν τούτου, όσο το ερώτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους παραμένει αναπάντητο θα είναι πολύ δύσκολο να δρομολογηθεί μια συνολική λύση του ελληνικού προβλήματος, τουλάχιστον όχι μέχρι τις γερμανικές εκλογές, τον Σεπτέμβριο του 2013. Και εδώ όλα δείχνουν ότι το Βερολίνο προκρίνει ένα μίγμα πρωτοβουλιών (επαναγορά ομολόγων, διοχέτευση κερδών από την ΕΚΤ και τις κεντρικές τράπεζες και σε τελική ανάλυση δεν μπορεί να αποκλειστεί ένα «κούρεμα» του χρέους προς τους επίσημους δανειστές), προκειμένου να μειώσει τον όγκο του ελληνικού χρέους και να καταστήσει δυνατή την εξυπηρέτησή του.