Θετικός σε «κούρεμα» και σε πακέτα ανάπτυξης για την Ελλάδα ο Νταλάρα

«Όταν θέτεις μη ρεαλιστικούς στόχους πρέπει να περιμένεις πως θα απογοητευτείς», σχολίασε χαρακτηριστικά ο κ. Νταλάρα, εξηγώντας πως η έμφυτη δυσκολία επίτευξης τόσο μεγάλων δημοσιονομικών στόχων, σε συνδυασμό με τις απροσδόκητα ευρείες επιπτώσεις της προσαρμογής, γέννησαν ένα «φαύλο κύκλο» περικοπών στην ελληνική οικονομία.

«Ο ρυθμός προσαρμογής χρειάζεται να χαλαρώσει σε αυτόν της Ιρλανδίας», συνέχισε ο επικεφαλής του IIF, σημειώνοντας πως μία τέτοια προσέγγιση, «πέραν των πιο σταδιακών μειώσεων στην κατανάλωση», θα βοηθούσε παράλληλα το κράτος να «χτίσει μία εικόνα επιτυχίας», βελτιώνοντας την αξιοπιστία του στα μάτια των διεθνών πιστωτών.

Πέρα του ρυθμού προσαρμογής ωστόσο, τομείς προτεραιότητας για τις προσπάθειες της Αθήνας και των πιστωτών της θα πρέπει είναι η αυξημένη χρηματοδότηση, η εντατικοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, η φιλελευθεροποίηση της αγοράς εργασίας και την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.

Χρηματοδότηση και «κούρεμα» προτείνει ο Νταλάρα

Σε ότι αφορά στο ζήτημα χρηματοδότησης της Ελλάδας, ο κ. Νταλάρα εμφανίστηκε θετικός στο ενδεχόμενο «κουρέματος» του ελληνικού δημόσιου χρέους που διακατέχεται από τον επίσημο τομέα της Ευρώπης, λύση την οποία προκρίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), υπογραμμίζοντας παράλληλα την ανάγκη «μείωσης των επιτοκίων σε υφιστάμενα και μελλοντικά δάνεια» προς τη χώρα μας.

Ωστόσο, παρά τη συστράτευσή του με το ΔΝΤ στο ζήτημα τυχόν δεύτερου κουρέματος, ο κ. Νταλάρα τόνισε πως το Ταμείο «πρέπει να επανεξετάσει τη δική του πολιτική», γνωμοδοτώντας πως «το ΔΝΤ πρέπει να βρει ενα τρόπο να αυξήσει τη χρηματοδοτική του δέσμευση προς την Ελλάδα» και ότι η χώρα μας θα πρέπει να ενταχθεί στα κράτη που δικαιούνται «δάνεια με μηδενικό επιτόκιο» από την Ουάσιγκτον.

«Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το μη πολιτικοποιημένο «γράψιμο επιταγών» του ΔΝΤ έναντι του πολιτικοποιημένου «γραψίματος» της ευρωζώνης», συμπλήρωσε ο κ. Νταλάρα, επικρίνοντας μάλιστα τα κράτη της Νότιας Αμερικής για την αποστασιοποίησή τους από την Ευρωπαϊκή κρίση, τη στιγμή που τα ίδια απήλαυσαν την υποστήριξη όλων των μετόχων του ΔΝΤ κατά την κρίση χρέους της δεκαετίας του 1980.