Μοσκοβισί μπλοκάρει Σόιμπλε και αντίστροφα – Τα βρίσκουν με Φάϊμαν

Σύμφωνα με σημερινή ανάλυση της μεγάλης κυκλοφορίας αυστριακής εφημερίδας Κουρίρ, το ζητούμενο «προφίλ» για το αξίωμα αυτό είναι «αρχηγός κυβέρνησης από μια σταθερή χώρα-μέλος της Ευρωζώνης» και τόσο το Βερολίνο όσο και το Παρίσι φέρονται να θεωρούν τον Βέρνερ Φάιμαν έναν «σοβαρό υποψήφιο», με την προϋπόθεση πως το θέλει και ο ίδιος. Επίσημοι συνομιλητές της εφημερίδας σε Γερμανία και Γαλλία, φέρονται να επισημαίνουν την ολοένα και περισσότερο ενασχόληση και εμβάθυνση του Αυστριακού καγκελάριου σε κοινοτικά θέματα, αναφέροντας ως παράδειγμα το ότι στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής για τον μελλοντικό κοινοτικό προϋπολογισμό ήταν από τους ελάχιστους που κατείχε τα πάντα γύρω από αριθμούς και επιχειρήματα.

Ερωτηθείς ο ίδιος από την Κουρίρ, ο καγκελάριος Φάιμαν απέφυγε να απαντήσει, δηλώνοντας ότι υποστηρίζει την ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, του οποίου όμως η υποψηφιότητα, σημειώνει η εφημερίδα, «μπλοκάρεται» από τον θεωρούμενο ως επίσης υποψήφιο για το αξίωμα, Γάλλο υπουργό Οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί-και αντιστρόφως, η δική του φέρεται να εμποδίζεται από το Γερμανό ομόλογό του.

Πάντως, ο Αυστριακός καγκελάριος θεωρείται ότι τους τελευταίους μήνες, εξαιτίας της στάσης του στην κρίση του ευρώ, χαίρει ιδιαίτερης συμπάθειας στις χώρες της Νότιας Ευρώπης, στο χώρο των μεσογειακών κρατών, όπου φέρεται να προσδίδεται στον Αυστριακό καγκελάριο ο τίτλος «ο νέος γερμανόφωνος φίλος μας». Είναι γεγονός πως ο καγκελάριος Φάιμαν επανειλημμένα στο πρόσφατο παρελθόν έχει πάρει διακριτές θέσεις κι έχει τηρήσει διαφορετική στάση από τη Γερμανίδα καγκελάριο στο θέμα της Ευρωζώνης και των χωρών που αντιμετωπίζουν κρίση συνολικά.

Αυτό συνέβαινε, είτε επρόκειτο για το θέμα της Ελλάδας, όπου μόνιμα διακήρυττε την ανάγκη να επιδεικνύεται αλληλεγγύη απέναντί της και την ανάγκη να της δοθεί περισσότερος χρόνος, επισημαίνοντας επανειλημμένα τις θυσίες του ελληνικού λαού εξαιτίας των σκληρών μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής, τα οποία στην Αυστρία θα είχαν προκαλέσει επανάσταση. Συνέβαινε επίσης, τόσο στο θέμα του Ευρωομολόγων, των οποίων ο Αυστριακός καγκελάριος είναι θερμός υποστηρικτής, όσο και στο θέμα της επιβολής φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές που ο ίδιος πρώτος είχε προτείνει και ζήτησε επανειλημμένα σθεναρά την καθιέρωσή του.