Κρόκος: Ο ελληνικός χρυσός
Και μπορεί ο μεγαλύτερος όγκος παραγωγής στην υφήλιο να αποδίδεται στο Ιράν ωστόσο η υψηλή ποιότητα του ελληνικού κρόκου ενισχύει διαρκώς τη φήμη του.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση τη διεθνώς αναγνωρισμένη διαδικασία του ISO (3632 TS) μέσα από την αξιολόγηση των συγκεντρώσεων της κροκίνης, της πικροκροκίνης και της σαφρανάλης, ο κρόκος Κοζάνης διαθέτει χρωστική δύναμη 66 βαθμούς υψηλότερη από το ελάχιστο διεθνές πρότυπο γεγονός που τον τοποθετεί στην κορυφή.
Σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή της «Προϊόντα Κρόκου Κοζάνης» Άγγελο Μάρκου, τα εν λόγω προϊόντα διατίθεται σε 2500 σημεία στην Ελλάδα και σε συνολικά 23 χώρες του εξωτερικού. Ανάμεσά τους βρίσκονται το Κουβέιτ, το Κατάρ, το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αυστραλία, η Ιαπωνία, το Χονγκ Κονγκ, η Αμερική και ο Καναδάς!
Στην Ευρώπη, οι χώρες στις οποίες «ταξιδεύουν» τα προϊόντα με κρόκο Κοζάνης είναι η Κύπρος, η Αγγλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Βουλγαρία, η Δανία, η Πολωνία, η Τσεχία, η Ελβετία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Ρωσία και η Σλοβενία.
«Η προσπάθεια ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο είναι συνεχής. Βρισκόμαστε σε διαρκή αναζήτηση νέων αγορών που ταιριάζουν με το προφίλ των συγκεκριμένων προϊόντων και διαθέτουν το κατάλληλο δίκτυο διανομής», σχολιάζει ο κ. Μάρκου και διευκρινίζει ότι το δίκτυο διανομής περιλαμβάνει φαρμακεία, καταστήματα βιολογικών προϊόντων, ντελικατέσεν, ξενοδοχεία, εστιατόρια και καφέ αλλά και χώρους spa.
Ο κρόκος έγινε κυρίως γνωστός λόγω των ευεργετικών για τον οργανισμό χαρακτηριστικών του και κυρίως των αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων του. Ωστόσο, σύμφωνα με την παραδοσιακή ιατρική, στις ευεργετικές ιδιότητες του κρόκου συμπεριλαμβάνονται επίσης η αντισηπτική, αντισπασμωδική και χωνευτική δράση, ενώ νέες μελέτες απέδειξαν ότι τα στίγματά του διαθέτουν ουσίες με ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες που προστατεύουν από τις ελεύθερες ρίζες.
Οι ευεργετικές ιδιότητες του κρόκου ήταν γνωστές ήδη από την αρχαιότητα. Συγκεκριμένα, ο Ιπποκράτης τον συνιστούσε για την ίαση τραυμάτων και νοσημάτων ενώ η Κλεοπάτρα τον χρησιμοποιούσε στα καλλυντικά της.
Γνωστές ήταν επίσης και οι χρωστικές του ιδιότητες και γι' αυτό το μοναδικό κροκί του χρώμα κοσμούσε τις τοιχογραφίες.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο κρόκος ήταν φίλος του θεού Ερμή. Μια μέρα, και ενώ οι δύο φίλοι έπαιζαν με το δίσκο, ο Ερμής χτύπησε κατά λάθος τον Κρόκο στο κεφάλι και τον σκότωσε. Τότε, στον τόπο του συμβάντος φύτρωσε ένα λουλούδι ενώ τρεις σταγόνες από το αίμα του άτυχου νέου, πέφτοντας στο κέντρο του λουλουδιού, έδωσαν τα στίγματα του φυτού που από τότε πήρε το όνομα Κρόκος.
Η καλλιέργεια του κρόκου στον ελλαδικό χώρο τοποθετείται χρονικά πριν από 3.000 χρόνια, στη Μινωική Κρήτη, όπου το πανέμορφο άνθος αποτελούσε σύμβολο της Μεγάλης Θεάς Φύσης. Σήμερα καλλιεργείται και αναπτύσσεται κάτω από τον ήλιο της Μακεδονίας σε μια περιοχή που περιλαμβάνει πολλά μικρά χωριά του Νομού Κοζάνης.
Διαβάστε επίσης: