Ελληνικές επιχειρήσεις-όαση στην έρημο της κρίσης
Καθώς η ελληνική οικονομία προσπαθεί δειλά-δειλά να βγει από τη χειρότερη κρίση στην ιστορία της χώρας, με «θύματα» 1.500.000 Έλληνες στην ανεργία, χιλιάδες λουκέτα σε μικρές επιχειρήσεις και «σφαγιασμό» μισθών, επιδομάτων και κοινωνικών παροχών, αποκαλύφθηκαν πολλά και για μια σειρά επιχειρηματιών, που επέλεξαν να κάνουν χρήση των κατά πολλούς αντεργατικών μέτρων της τρόικα, για να θωρακίσουν μεταξύ άλλων την κερδοφορία τους.
Το παράδειγμα της «Χαλυβουργικής», η διοίκηση της οποίας αποφάσισε να βγάλει σε διαθεσιμότητα το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων της, δεν είναι δυστυχώς το μόνο. Την τακτική της κατεδάφισης δικαιωμάτων ή/και μεταφοράς της έδρας τους σε ευνοϊκότερα φορολογικά περιβάλλοντα έχουν ακολουθήσει και άλλοι ισχυροί όμιλοι, κάποιοι από τους οποίους φιγουράρουν μάλιστα στις πρώτες θέσεις κερδοφορίας, μεταξύ των ελληνικών βιομηχανικών επιχειρήσεων.
ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ: Από τον Φεβρουάριο, 200 από τους 263 εργαζόμενους στο εργοστάσιο της Ελευσίνας βρίσκονται σε διαθεσιμότητα, με το 50% του μισθού τους να καταβάλλει η εταιρεία και ένα ποσοστό ο ΟΑΕΔ. Πριν από περίπου ένα χρόνο, 170 εργαζόμενοι είχαν οδηγηθεί σε «εθελούσια» έξοδο, στους υπόλοιπους είχε επιβληθεί 20% μείωση στις αποδοχές τους, κατάργηση των έξτρα δώρων για Πάσχα και Χριστούγεννα ύψους 150 και 250 ευρώ αντίστοιχα, κατάργηση του έξτρα επιδόματος 12,5 ημερομισθίων στην άδεια, διευθέτηση του χρόνου εργασίας με 12ωρα σε 40ωρη βάση την εβδομάδα, συμψηφισμός στα επιδόματα γάμου και τριετίας, κατάργηση της κάρτας απεριορίστων διαδρομών για τις αστικές συγκοινωνίες όπως και των πούλμαν για τη μεταφορά των εργαζομένων.
ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ: Η βιομηχανία του ομίλου Μάνεση έγινε γνωστή στο πανελλήνιο με αφορμή την απεργία διάρκειας 9 μηνών των χαλυβουργών ενάντια στις απολύσεις και μειώσεις μισθών. Ο αγώνας των απεργών λοιδορήθηκε από πολλές πλευρές και πρώτα και κύρια από τη διοίκηση του Μάνεση, που κατηγορούσε τους χαλυβουργούς ότι κρατούν κλειστή τη βιομηχανία. Τελικά όμως ήταν η διοίκηση αυτή που αποφάσισε να μπει «λουκέτο» στις εργασίες της χαλυβουργίας, λίγους μήνες μετά την πολύμηνη απεργιακή κινητοποίηση, βγάζοντας όλους τους εργαζόμενους σε τρίμηνη διαθεσιμότητα. Στα τέλη Φεβρουαρίου η διοίκηση κατέθεσε αίτημα για 90 νέες απολύσεις, που προστίθενται στις προηγούμενες 125, ενώ ζήτησε νέες αναδρομικές μειώσεις μισθών κατά 15%. Στο εργοστάσιο του Βόλου είχαν προηγηθεί μειώσεις κατά 18% στους μισθούς.
Τόσο η «Χαλυβουργική» όσο και η «Χαλυβουργία Ελλάδος», για τις κινήσεις αυτές επικαλέστηκαν το υψηλό ενεργειακό κόστος. Παρά το γεγονός όμως ότι η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ ανακοίνωσε πακέτο ελαφρύνσεων των εγχώριων βιομηχανικών ομίλων, ύψους 150 εκατομμυρίων ευρώ, οι διοικήσεις του Μάνεση ή των αδελφών Αγγελόπουλων δεν αναίρεσαν ακόμη τις πρόσφατες αποφάσεις τους σχετικά με τις απολύσεις και τη διαθεσιμότητα των εργαζομένων.
S&B: Η μεταλλευτική βιομηχανία του ομίλου Οδ. Κυριακόπουλου, του ισχυρού πρώην προέδρου του ΣΕΒ, προτίμησε να αναζητήσει ευνοϊκότερο φορολογικό περιβάλλον στο εξωτερικό, μεταφέροντας την έδρα της εταιρείας στο Λουξεμβούργο –όπως είχε γίνει γνωστό από τον Τύπο- μακριά από τη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία. Ωστόσο, η βιομηχανία συνεχίζει να εκμεταλλεύεται τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας, παρέχοντας κατά πολλούς στους εργαζομένους της, συνθήκες εργασίας ελεγχόμενες. Οι συνθήκες εργασίας στις μεταλλευτικές στοές της Φωκίδας έχουν καταγγελθεί συχνά από το Εργατικό Κέντρο του νομού. Αποκορύφωμα ήταν το εργατικό δυστύχημα τον Αύγουστο του 2013 σε μεταλλευτική στοά, στη θέση Στεριά στη Βίνιανη Φωκίδας. Ο 60χρονος χειριστής καταπλακώθηκε από το κουβούκλιο του μηχανήματος, την ώρα που επιχειρούσε με μηχάνημα έργου (φορτωτής) αποκομιδή μπαζών.
Όμιλος Στασινόπουλου: Με κριτήριο και τη διατήρηση της σημαντικής κερδοφορίας του, ο όμιλος Στασινόπουλου προτίμησε τις Βρυξέλλες για να μεταφέρει την έδρα της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, ενώ διατήρησε τη βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα. Στις άλλες εταιρείες του ομίλου, η διοίκηση Στασινόπουλου έχει προχωρήσει σε σειρά σκληρών μέτρων σε βάρος των εργαζομένων της. Στη ΣΟΒΕΛ το Μάρτιο του 2013 έβγαλε τους 320 από τους 500 εργαζομένους σε διαθεσιμότητα. Δύο μήνες μετά προχώρησε σε μειώσεις μισθών κατά 15% στη ΧΑΛΚΟΡ. Στη FULGOR, η οποία ανήκει στα «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΛΩΔΙΑ» έφερε πρόταση για μειώσεις μισθών κατά 16%, η οποία απορρίφθηκε από τους εργαζόμενους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κύκλος εργασιών των «ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΑΛΩΔΙΩΝ» τους πρώτους εννέα μήνες του 2012 ανήλθε σε 331 εκατ. ευρώ, αυξημένος κατά 9% έναντι του 2011 (305 εκατ. ευρώ). Τέλος, ούτε από εδώ λείπουν τα εργατικά ατυχήματα. Τον Μάρτιο του 2013 ένας 58χρονος εργάτης, πατέρας 4 παιδιών, έχασε τη ζωή του στη ΧΑΛΚΟΡ στα Οινόφυτα. Το ίδιο διάστημα καταγραφόταν ένας ακόμα τραυματισμός εργάτη, στις εγκαταστάσεις της ΕΛΒΑΛ. Το περίεργο είναι ότι το περιστατικό δεν καταγράφηκε από το ΕΚΑΒ, ούτε από το Κέντρο Υγείας Σχηματαρίου ή το νοσοκομείο της Θήβας σύμφωνα με καταγγελίες.
ALAPIS: Εκατοντάδες εργαζόμενοι στις παραγωγικές και εμπορικές δραστηριότητες του φαρμακευτικού ομίλου «ΑLAPIS», που υπήρξε επί μακρόν συμφερόντων Λαυρεντιάδη, έμειναν στο δρόμο στις αρχές του προηγούμενου Δεκέμβρη. Λίγο νωρίτερα η μητρική εταιρεία είχε κηρύξει πτώχευση με δικαστική απόφαση, αφήνοντας μετέωρους τους εργαζόμενους, τις αποζημιώσεις τους και τα δεδουλευμένα τους. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο είχε απολυθεί το 50% του προσωπικού, κάποιοι είχαν βγει σε διαθεσιμότητα και όλοι είχαν υποστεί μειώσεις μισθών έως και 30%.
ΑΓΕΤ – ΗΡΑΚΛΗΣ: Ένας χρόνος έχει συμπληρωθεί από το κλείσιμο του εργοστασίου των Τσιμέντων Χαλκίδας, του ομίλου ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ. Με την απόφαση αυτή έμειναν στο δρόμο οι 236 εργαζόμενοι που δεν είχαν ακόμη απολυθεί, καθώς η ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ εφάρμοζε σχέδιο ομαδικών απολύσεων, προχωρώντας κάθε μήνα στην απόλυση του προβλεπόμενου από το νόμο ποσοστού 5% επί του συνόλου του προσωπικού του Εργοστασίου Τσιμέντων της Χαλκίδας. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται από τότε σε διαρκείς κινητοποιήσεις, ζητώντας να ξανανοίξει το εργοστάσιο και να επανέλθουν στις δουλειές τους, ενώ περιφρουρούν τις εγκαταστάσεις από τυχόν προσπάθειες να αφαιρεθούν μηχανήματα και υλικά. Σημειώνεται ότι στο εργοστάσιο είχαν γίνει επενδύσεις τα τελευταία χρόνια σε τεχνολογικό εξοπλισμό ύψους 30 εκατ. ευρώ και θεωρείται το πιο σύγχρονο στην Ελλάδα.
ΑΓΝΟ: Επί 15 μήνες παραμένουν απλήρωτοι οι 320 εργαζόμενοι στην ΑΓΝΟ, οι οποίοι ζητούν την παρέμβαση του εισαγγελέα και της πολιτείας. Η βιομηχανία γάλακτος της Βόρειας Ελλάδας με παράδοση δεκαετιών ανήκει την τελευταία δεκαετία στην ΚΟΛΙΟΣ Α.Ε. Η παραγωγή στην ΑΓΝΟ σταμάτησε τον Μάρτιο του 2013, ενώ η διοίκηση χρωστούσε ήδη δεδουλευμένα στους εργαζόμενους, είχε προχωρήσει σε διαθεσιμότητες και απολύσεις εργαζομένων, ενώ μάλιστα δεν αναγνώριζε αποζημιώσεις σε κάποιους εξ αυτών. Σήμερα, οι 250 εργαζόμενοι στη Θεσσαλονίκη και οι πλέον των 410 συνολικά σε όλη την Ελλάδα παραμένουν απλήρωτοι από τον Δεκέμβριο του 2012.
Όπως καταγγέλλει το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ΑΓΝΟ οφείλεται στους χειρισμούς του επιχειρηματία Ν. Κολιού, ο οποίος κατέβαλε μόλις το 1 εκατ. ευρώ από το συνολικό ποσό των 10 εκατ. που ήταν το τίμημα της εταιρίας, ενώ το υπόλοιπο ποσό καλύφθηκε με δάνειο της Αγροτικής Τράπεζας, το οποίο δεν εξυπηρετείται με αποτέλεσμα τα χρέη να έχουν φτάσει τα 18,5 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα πάντα με το ΕΚΘ, μάλιστα, η ΑΓΝΟ «με κάποιο τρόπο» εμφανίζεται «να του χρωστάει 12 εκατ. ευρώ!».
ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ: Στην έσχατη λύση της επίσχεσης εργασίας οδηγήθηκαν οι εργαζόμενοι της οινοποιίας «Μπουτάρη» στη Νάουσα, ιδιοκτησίας του αδελφού του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, για να διεκδικήσουν δεδουλευμένα έξι μηνών, τον Ιούνιο του 2013. Είχαν προηγηθεί προειδοποιητικές στάσεις εργασίας, με αίτημα την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων χωρίς μειώσεις μισθών και την καταβολή των δεδουλευμένων τους. Ο ιδιοκτήτης, Κωνσταντίνος Μπουτάρης, έδινε υποσχέσεις για την πληρωμή των εργαζομένων, ωστόσο συνεχώς τις αθετούσε. Ο ίδιος επικαλούνταν μείωση των πωλήσεων στο εξωτερικό, παρά το γεγονός ότι οι εξαγωγές σε 25 αγορές καλά κρατούσαν και κρατούν.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ωστόσο, την ίδια ώρα και κάτω από τις ίδιες καταστροφικές συνθήκες, υπήρξαν εταιρείες-διαμάντια που αντί της κερδοφορίας τους, αντιστάθηκαν στις επιταγές της τρόικας και πρόταξαν κάποια άλλα ιδανικά, τα οποία μπορεί να θεωρούνται -αλλά όπως αποδεικνύεται στην πράξη- δεν είναι καθόλου αυτονόητα: εξακολούθησαν να δίνουν εργασία αλλά και να στηρίζουν τους χιλιάδες εργαζόμενούς τους, να παράγουν ποιοτικά και σε ανταγωνιστικές τιμές προϊόντα, να εξάγουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου και να συνδράμουν με τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές τους την ελληνική οικονομία. Πρόκειται για τις υγιείς επιχειρήσεις του τόπου που κόντρα στις συνέπειες της κρίσης προτίμησαν να παραμείνουν στην Ελλάδα, επένδυσαν δισεκατομμύρια ευρώ στον εκσυγχρονισμό της εγχώριας παραγωγής και ύψωσαν την ελληνική σημαία ψηλότερα από το λάβαρο του κέρδους.
ΒΙΑΝΕΞ: Παράδειγμα προς μίμηση αποτελεί αυτό της ηγέτιδας ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας ΒΙΑΝΕΞ, η οποία παρά τη βαθιά οικονομική κρίση και τη σημαντική μείωση στην κερδοφορία της, επιμένει να στηρίζει τους εργαζομένους της και την εθνική οικονομία. Με ιστορία που εκτείνεται σε 90 χρόνια, η οικογένεια Γιαννακόπουλου επένδυε πάντοτε στο υψηλού επιπέδου ελληνικό επιστημονικό δυναμικό της, στην έρευνα και ανάπτυξη από ελληνικά μυαλά και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η πρωτοπόρος επιχείρηση στην ελληνική φαρμακευτική βιομηχανία διαθέτει σήμερα 4 υπερσύγχρονες παραγωγικές μονάδες και απασχολεί 1.200 εργαζόμενους, με ιατρικούς επισκέπτες σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Μέσα στο δυσχερές οικονομικό περιβάλλον της κρίσης, δεν προχώρησε σε απολύσεις ή μειώσεις μισθών. Αντίθετα με σωστή στρατηγική και ενίσχυση της εξαγωγικής της δραστηριότητας, σύναψε νέες συμφωνίες, που συνοδεύονται από σημαντικές επενδύσεις και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Στόχος είναι η επέκταση στις αγορές των Βαλκανίων, με το μεγάλο στοίχημα να είναι η κατάκτηση της Ασίας. Η στρατηγική συμφωνία δε, με τη φαρμακοβιομηχανία «Lilly», που ανακοινώθηκε τον Ιούλιο του 2013, μεταφράζεται σε επένδυση της τάξεως του 1,5 εκατ. ευρώ και οδηγεί σε 135 νέες θέσεις εργασίας και κάλυψη του 3-4% του ετήσιου κύκλου εργασιών της ΒΙΑΝΕΞ, για την παραγωγή άνω των 10.000.000 τεμαχίων ενέσιμου αντιβιοτικού για σοβαρές λοιμώξεις ετησίως (βανκομυκίνη), με εξαγωγή του 100% στην αγορά της Κίνας. Το επιστέγασμα όμως της εξωστρεφούς στρατηγικής της ΒΙΑΝΕΞ θα έρθει πολύ σύντομα, με τη σύναψη μιας άκρως σημαντικής και αποκλειστικής συνεργασίας που θα υπογραφεί στην Κίνα και η οποία αναμένεται να δεκαπλασιάσει τον ετήσιο τζίρο της επιχείρησης.
Η ΒΙΑΝΕΞ, κόντρα στην προσπάθεια της τρόικας να σβήσει την ελληνική φαρμακοβιομηχανία από το χάρτη, το 2012 πραγματοποίησε κύκλο εργασιών στα 240 εκατ. ευρώ με κέρδη 27,6 εκατ. έναντι 30 εκατ. το 2011, με αντίστοιχο κύκλο εργασιών στα 301,9 εκατ. ευρώ. Η άμεση συνεισφορά της εταιρείας στην εθνική οικονομία αποτυπώνεται χαρακτηριστικά και στην απόδοση 500 εκατ. ευρώ σε φόρους την τελευταία 15ετία.
ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Με μια γλυκιά ιστορία 90 και πλέον χρόνων καθώς και με παρουσία σε περισσότερες από σαράντα χώρες και στις 5 ηπείρους, η εταιρεία «ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ» αποτελεί έναν από τους επιχειρηματικούς φάρους που εξακολουθεί να λάμπει στην τρικυμία της κρίσης που πλήττει την ελληνική οικονομία. Παρά το άγονο επιχειρηματικά περιβάλλον, η εταιρεία όχι μόνο δεν ακολούθησε την πεπατημένη των απολύσεων και της εσωστρέφειας, αλλά αντίθετα προχώρησε σε νέες επενδύσεις, ύψους 6 εκατ. ευρώ μόνο το 2012, δραστηριοποιήθηκε δυναμικά σε νέες αγορές, αύξησε τις εξαγωγές της, δημιούργησε νέες θέσεις εργασίας, ενώ παράλληλα προστάτευσε τόσο το ήδη υπάρχον προσωπικό της, όσο και τους νεοπροσληφθέντες, διασφαλίζοντας παροχές και μισθούς που κυμαίνονται στα προ κρίσης επίπεδα.
Με 4 εργοστάσια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο και Οινόφυτα, καθώς και μία κεντρική Αποθήκη Ετοίμων Προϊόντων στην περιοχή της Μάνδρας, η εταιρεία «ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ» απασχολεί σήμερα περίπου 1200 εργαζόμενους, ενώ έχει κατορθώσει να ηγείται στο χώρο της μπισκοτοποιίας και να κατέχει σημαντική θέση στον τομέα των αρτοσκευασμάτων. Χαρακτηριστικά, το 2012 η εταιρεία πραγματοποίησε πωλήσεις 121 εκατ. ευρώ, έναντι 118,5 εκατ. το 2011, ενώ σημείωσε κέρδη προ φόρων ύψους 12,5 εκατ. ευρώ έναντι 12,3 εκατ. την προηγούμενη χρονιά.
Την τελευταία διετία η εταιρεία απορρόφησε όλες τις αυξήσεις στις πρώτες ύλες και στο ενεργειακό κόστος, χωρίς μάλιστα να προχωρήσει σε αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων της. Αντίθετα, μέσω προσφορών προχώρησε σε μείωση τιμής στα προϊόντα της κατά 5- 10%, καταφέρνοντας να αυξήσει τα μερίδια στις αγορές που δραστηριοποιείται.
ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ: Ο πετρελαϊκός όμιλος της Μότορ Όιλ αποτελεί μία ακόμα φωτεινή εξαίρεση. Σε μία περίοδο που οι περισσότερες επιχειρήσεις στον κλάδο εμπορίας πετρελαιοειδών βούλιαξαν στις ζημιές, ο όμιλος, χωρίς να «λοξοδρομήσει» ακολουθώντας επικίνδυνες και αντεργατικές ατραπούς, κατόρθωσε όχι μόνο να διατηρήσει την ηγετική θέση του στις πλέον κερδοφόρες βιομηχανίες της χώρας, αλλά αύξησε τον κύκλο εργασιών, την κερδοφορία και τις εξαγωγές του, ενώ παράλληλα συνέχισε να επενδύει, θωρακίζοντας τη θέση του απέναντι στην εγχώρια ύφεση.
Επιπλέον, ενώ οι απολύσεις έχουν αναδειχθεί σε μάστιγα, η ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ παρέμεινε από τους σημαντικότερους εργοδότες στον ελληνικό χώρο. Συγκεκριμένα, στο τέλος του 2012 ο αριθμός του απασχολούμενου προσωπικού ανέρχονταν σε 1.208 άτομα από τα οποία τα 1.029 απασχολούνταν στο διυλιστήριο και τα 179 στα κεντρικά γραφεία.
Η ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ παράλληλα διατηρεί και πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Χαρακτηριστικά το Διυλιστήριο μαζί με τις βοηθητικές εγκαταστάσεις και τις εγκαταστάσεις διακίνησης καυσίμων αποτελεί το μεγαλύτερο αμιγώς ιδιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα της Ελλάδος και θεωρείται ένα από τα πιο ευέλικτα διυλιστήρια της Ευρώπης.
ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ: Μία ακόμα εταιρεία με ενεργή παρουσία στην ελληνική κοινωνία για περισσότερα από 50 χρόνια, είναι η Αθηναϊκή Ζυθοποιία. Επενδύοντας στην καινοτομία και στις παραγωγικές δυνατότητες της ελληνικής γης, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία συνεχίζει να είναι η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής και εμπορίας μπύρας της χώρας, σχεδιάζοντας με αισιοδοξία το μέλλον.
Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία επιμένει να διατηρεί την παραγωγή της στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες εταιρείες του κλάδου, διαθέτοντας δύο ιδιόκτητα βυνοποιεία στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα, ενώ συνεργάζεται με 4.350 Έλληνες προμηθευτές. Παράλληλα, στηρίζει την ελληνική αγροτική παραγωγή, καθώς προμηθεύεται ελληνικές πρώτες ύλες για τα προϊόντα της. Με την επιχειρηματική της δραστηριότητα, στηρίζει χιλιάδες θέσεις εργασίας, δημιουργεί έσοδα για το κράτος και ενισχύει σημαντικά την ελληνική οικονομία. Συγκεκριμένα, η συνολική συμβολή της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας στην απασχόληση υπολογίζεται σε 28.000 θέσεις εργασίας, μέγεθος που αντιστοιχεί στο 0,7% του συνολικού εργατικού δυναμικού.
Για κάθε 1 ευρώ προστιθέμενης αξίας στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία, προστίθενται 7 ευρώ στην ελληνική οικονομία, ενώ το 90% της αξίας των προϊόντων της παραμένει στην ελληνική οικονομία. Μόνο για την εξαετία 2007-2013, η εταιρεία έχει συνεισφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό 1,2 δισ. ευρώ με τη μορφή, φόρων, τελών και εισφορών, ενώ για την επόμενη τριετία προγραμματίζονται επενδύσεις ύψους 60 εκατ. ευρώ.
Με βασικούς πυλώνες για την μελλοντική της ανάπτυξη την καινοτομία και την ενίσχυση της εξαγωγικής δραστηριότητας, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία δημιούργησε το 2013 Κέντρο Καινοτομίας στην Αθήνα και προσέθεσε στο χαρτοφυλάκιό της νέα προϊόντα και συσκευασίες.
Διαβάστε επίσης:
«Ο Κυριακόπουλος της S&B καταστρέφει όλη την Γκιώνα»
H S&B σχεδιάζει να καταστρέψει και τους Δελφούς
«Νέες Σκουριές» στη Φωκίδα από S&B καταγγέλλουν οι κάτοικοι
Η S&B εξακολουθεί να λειτουργεί στη Μήλο με μη υπολογίσιμες συνέπειες
«Μπαλάκι» οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργικής
Εγκαινιάστηκαν τα νέα γραφεία της ΒΙΑΝΕΞ στη Θεσσαλονίκη
ΒΙΑΝΕΞ και Lilly «κατακτούν» την Κίνα
Συνεργασία ΒΙΑΝΕΞ-Lilly: Επένδυση για την Ελλάδα
ΒΙΑΝΕΞ: Ελληνική καρδιά, από την οδό Πειραιώς ως την Ιαπωνία!